یادداشت: جنجال نه، فوتبال می‌خواهیم
خیره شدن به جنجال‌های فوتبالی تبدیل به عادتی برای طرفداران ایرانی شده که کم کم جای تماشای یک نمایش جذاب را می‌گیرد.
به گزارش "ورزش سه"، این هفته از رقابتهای لیگ هم خالی از جنجال نبود و سایه بلندی روی زیبایی‌های فوتبال گستراند. درحالیکه لیگ ایران در فصل جاری با وجود سوء برنامه‌ریزی و عدم برگزاری مسابقات در روزهای تعطیل پیش رفته و جان‌دارتر از سال پیش به کار خود ادامه می‌دهد.
اما حواشی از کجا شروع شد:
میدان شیخ بهایی، شروع هفته پرسروصدا
شاید اگر محمود فکری کمی سعه صدر به خرج می‌داد و به جای پیش داوری در خصوص قضاوت اشکان خورشیدی در مسابقه‌ای که هنوز انجام نشده صحبت نمی‌کرد، خیلی از اتفاقات در حین و بعد از بازی این تیم با پرسپولیس رخ نمی‌داد. هر چند که این سرمربی سعی کرد با تجربه به سوالات در خصوص تمایلات رنگی خورشیدی پاسخ دهد اما باز هم در دام افتاد واکنش زودهنگام باشگاه پرسپولیس را به همراه داشت.
سرخ‌ها که زیر فشار وحشتناک هواداران خودی بعد از شکست مقابل الدحیل قرار داشتند، با این تفکر که از قافله عقب نمانند، سریعا جوابیه‌ای صادر کردند تا جنگ علنی شود. نتیجه‌اش هم شد همان که دیدید، اعتراض طولانی مدت فکری و دستیارانش در طول بازی، قهر سرمربی با کنفرانس مطبوعاتی به دلیل اشتباهات داوری که همین مورد خود در هیچ جای دنیا دیده نمی‌شود و سیاستی اشتباه است و صد البته تصمیم اشکان خورشیدی که قانون را زیر پا گذاشت و مقابل میکروفون و دوربین خبرنگاران قرار گرفت تا بلکه درد آن 48 هزار دایرکت فحشی که به زعم خودش دریافت کرده را التیام ببخشد.
کاش این تکنولوژی VAR را فیفا نبیند! در حالی که بیشتر طرفداران پر و پا قرص فوتبال درگیر اتفاقات حاشیه‌ای قبل از بازی پرسپولیس و هوادار بودند، از جدیدترین نسخه تکنولوژی وی ای آر در آبادان رونمایی و در جدال آلومینیوم اراک و صنعت نفت از آن استفاده شد. اما چگونه؟ در حالی که حسین زمانی، قاضی میدان اعتقاد داشت که پیام پارسا، دروازه‌بان نفت بر روی بازیکن بازیکن آلومینیوم خطا کرده، نقطه پنالتی را نشان داد تا همه در انتظار نواختن آن توسط میلاد فخرالدینی باشند.
اما ناگهان همه چیز عوض شد، داود رفعتی ناظر مسابقه، تیم داوری را به کنار زمین فراخواند و ضمن در دست داشتن تلفن همراهش باعث شد تا حسین زمانی پس از مشورت با کمک‌های خود پنالتی را لغو کند. در ابتدا تصور بر این بود که خداداد افشاریان که ناظر ویژه داوری در این بازی، پس از ارتباط تلفنی با رفعتی رای به لغو پنالتی داده اما خیلی زود این موضوع توسط خودش تکذیب شد. در این بین نفتی‌ها معتقد بودند، کمک داور این تصمیم را وتو کرده و از طرف دیگر اعضای آلومینیوم اعتقاد داشتند پس از اینکه صحنه با موبایل دیده شده، این اتفاق رخ داده است. البته آنها خودشان این روش را در بازی هفته پیش مقابل پیکان استفاده کرده بودند.
اکران نمایش «گیرت بیارم، کشتمت» در اهواز! اصلا از آن همه درگیری فوتبال در داخل زمین بین بازیکنان و از آن همه پرتاب پرتاب بطری و حتی دمپایی به داخل زمین فولاد آرنا بگذریم و تنها به اتفاقات بعد از بازی نگاه کنیم. جز نا امیدی چیزی نمی‌بینیم. صحنه حمله نادر غبیشاوی به سمت نیمکت استقلال و مهدی هاشمی نسب آنقدر از شب گذشته در فضای مجازی دست به دست شده که کمتر هوادار فوتبالی آن را ندیده است.
به طور قطع همه دنبال دلیل آن عصبانیت بوده‌اند که حالا طبق ادعای غبیشاوی، علتش فحاشی هاشمی نسب بوده است.
این صحنه، حسن ختامی بود بر هفته‌ای که باز هم جنجال حرف اول را می‌زد. هر چند که می‌توانست نباشد اگر دو طرف بر اعصاب خود مسلط‌تر می‌بودند و به دنبال خالی کردن حرص و جوش خود بر روی یکدیگر نمی‌گشتند.
صحبت پایانی: متاسفانه فوتبال ایران، مهمانی بزرگ و شلوغی است که در آن کسی علاقه به شستن ظرفها ندارد. شاید اگر آن جنبه و فرهنگ لازم برای پذیرش و قبول شکست وجود داشت شرایط بسیار بهتر از این بود. جالب هم اینکه پیروزی در فوتبال کمیاب‌تر از باخت است و تنها تعداد معدودی تیم در پایان یک سال کاری می‌توانند با حس برد فصل بعد را آغاز کنند اما بازهم عادت "نباختن به هر قیمت" از ویژگی‌های برجسته فوتبال ماست. شاید هم صبر کم مدیران وعلاقه به دور ماندن از گزند طرفداران و البته نحوه تماشای فوتبال از طرف خبرنگاران و گزارشگران شرایطی را به وجود می‌آورد که فشاری بیش از ظرفیت فوتبال روی تیمها و بازیکنان و مربیان وجود داشته باشد، درحالیکه شکست بخش جدایی ناپذیر از فوتبال بعنوان یک فعالیت حرفه‌ایست. شاید اگر این تفکر مقداری بین نفرات درگیر در فوتبال ایران جا می‌افتاد، شاهد کاهش حواشی و درگیری‌ها بودیم اما حالا حتی ورود کمیته انضباطی و اخلاق و صدور احکامی مثل محرومیت و جریمه مالی برای کنترل فضا هم کارگشا نبوده است.
این فضا تنها با خواست خود بازیکنان و مربیان و دقت هر چه بیشتر داوران منعطف‌تر می‌شود و آنها باید بخواهند که نمایش دلچسب و زیبای فوتبالی را جایگزین دیگر مسائل کرده و در ادامه ظرفیت خود را برای قبول شکست بیشتر کنند.
یک مثال، سپاهان تحت هدایت ژوزه مورایس است که از طوفان گذشته و پس از کم شدن 4 امتیاز از تیمش و دریافت آن حکم بی سابقه از کنفدراسیون فوتبال آسیا و جریمه برابر الاتحاد عربستان، به دور از حواشی باز هم با نمایشی سراسر هجومی، بدون حرف و حدیث می‌برد و ضمن صعود به عنوان تنها نماینده ایران در آسیا، بار دیگر مدعی خطرناک کسب عنوان قهرمانی است. تیمی که نشان داد حواشی فقط به درد لایه ای از فوتبال می‌خورد که درک صحیحی از این پدیده جذاب ندارند.
علیرضا ابراهیمی