یامگا - پادوانی دو روی یک سکه / جای خالی جوانمردی و قدرشناسی، فوران هوش سیاه!
کوین یامگا، مدافع راست فوق‌العاده استقلال که سال گذشته به دلیل یک برخورد سخت در تمرین بینایی یک چشمش را از دست داد، در تهران سرگردان است.
به گزارش "ورزش سه"، اینطور به نظر می‌آید که یامگا در مسیر خارجی‌هایی است که به دنبال حق و حقوق خود هستند و درنهایت پرونده را به فیفا می‌برند و برنده از این جنگ بی‌جهت بیرون می‌آیند. محمد نوریی‌فر، روزنامه نگار ورزشی یادداشتی بر این موضوع نوشته و از رفتار مدیریتی باشگاه استقلال به شدت انتقاد کرده است:
* مصاحبه یامگا را خواندیم و به جای همه آنهایی که باید سرافکنده باشند، از خجالت آب شدیم. چقدر زشت و شرم‌آور و به دور از انسانیت و فرهنگی که مدعی‌اش هستیم.
استقلال، ساختار و استادیوم و امکانات و زمین تمرین و ساختمان درست و حسابی ندارد اما عاطفه و معرفت چطور؟ چه بر سر مرام و مکتب این باشگاه ریشه‌دار آمده است؟ اگر شاگرد یک مغازه کوچک در همین بازار تهران یکی از انگشتانش را وسط کار از دست دهد، آیا اولین کاری که صاحب مغازه انجام می‌دهد، پرداخت حق و حقوق شاگرد صدمه دیده‌اش نیست؟ این فرهنگ نانوشته کسب و کار است، اما همین اصل ساده به طرز حیرت‌انگیزی در سال‌های اخیر توسط باشگاه استقلال نادیده گرفته شده است.
1- از 5 اسفند 1396 که لئاندرو پادوانی با پیراهن استقلال دچار مصدومیت از ناحیه گردن و جابجایی مهره شد و برای همیشه توانایی راه رفتن را از دست داد تا 9 خرداد 1402 که توانست سرانجام با شکایت‌های مختلف طلبش را از استقلال دریافت کند، 5 سال و 3 ماه طول کشید. یعنی 1921 روز گذشت، اما مدیران استقلال تا اجبار نهایی فیفا هرگز دچار عذاب وجدان نشدند که لااقل حقوق معوقه پادوانی را پرداخت کنند.
2- از 26 دی 1402 که کوین یامگا در جریان تمرین استقلال بینایی یکی از چشمانش را از دست داد و سیل همدردی و استوری‌های حمایت‌آمیز و امیدبخش سرازیر شد تا به امروز ظهر که برای دریافت مطالباتش مقابل ساختمان سعادت‌آباد حیران و سرگردان است، فقط هشت ماه می‌گذرد. در این مدت استقلال چند بازیکن گران‌قیمت خریده است؟!
همین دو روایت با وجود جام‌ها و میلیون‌ها هوادار، چنان به اعتبار بین‌المللی استقلال ضربه زده و خواهد زد که اثرات آن تا سال‌ها بعد قابل جبران نخواهد بود. علاوه بر این فراموش نکنیم که پرداخت «فوری» مطالبات این دو بازیکن، اقدام شق‌القمری هم نبود. باشگاه استقلال باید برای یامگا و پادوانی امکانات و شرایط بهتری را حتی به صورت افتخاری ایجاد کند، اما متاسفانه هوش سیاه جای تمام صفت‌های خوب انسانی را در این فوتبال گرفته است.
