یک طوفان تمام عیار با ظهور «زهران ممدانی» در نیویورک | آغاز سبکِ زندگی جدید و مقرون به صرفه برای کارگران؟
اقتصادنیوز: اقبال غیرمنتظره به زهران ممدانی دلالت بر ناامیدی فزاینده از افزایش هزینه‌های زندگی در نیویورک دارد.
به گزارش اقتصادنیوز، ادگار آلفونسکا از پدر شدن خوشحال بود. اما خوشحالی او به سرعت با هزینه‌های سرسام‌آور مراقبت از کودک در شهر زادگاهش نیویورک، فروکش کرد. آلفونسکا، به عنوان یک کارمند دولت، این هزینه را نجومی یافت. او متوجه شد که برای دو سال اول، ماهانه باید 1600 دلار برای مهدکودک پرداخت کند. او همچنین کمک حال مادرش در پرداخت هزینه‌های مواد غذایی، آب و برق و مراقبت‌های پزشکی است. او گفت: «او با دریافت چک‌های تأمین اجتماعی زندگی می‌کند و همیشه در وضعیت قرمز است، هر ماه».
یک زلزله سیاسی؛ نوری در عصر تاریکی؟
بنا بر گزارش فایننشیال تایمز، زندگی نیویورک به طور فزاینده‌ای برای افراد کم‌درآمد و متوسط الحال مانند آلفونسکا غیرقابل تحمل شده است. این شرایط برای سال‌ها، مورد شکایت بود و آن را به نحوی تحمل می‌کردند. اما هفته‌های گذشته آن‌ها یک زلزله سیاسی به پا کردند.
خبر مرتبط ترامپ انتقام خواهد گرفت، دموکرات‌ها مراقب باشند | جلوی پیشروی ترامپ به سمت دیکتاتوری گرفته می‌شود؟اقتصادنیوز: حالا که نیویورک در دست دشمن قسم‌خورده ترامپ است، خیلی‌ها در این شهر نگران‌اند که او به‌زودی گارد ملی را به بروکلین و برانکس بفرستد. ترامپ همیشه آرزو داشت نیویورک را تسخیر کند و شاید حالا واقعا این کار را بکند.
روز سه‌شنبه انتخاباتی، رأی‌دهندگان نیویورکی، زهران ممدانی، نماینده 34 ساله مجلس ایالتی، را به عنوان شهردار جدید خود انتخاب کردند. این یک پیروزی برای یک سوسیالیست دموکراتِ قسم‌خورده بود که کمپین خود را حول وعده کاهش هزینه‌های زندگی برای نیویورکی‌های تحت فشار بنا کرده بود.
او ماه گذشته در یک گردهمایی انتخاباتی در منهتن گفت: «ما در ثروتمندترین شهر، در ثروتمندترین ملت تاریخ جهان، معتقدیم که کارگران شایسته یک زندگی شرافتمندانه هستند. در عصر تاریکی، نیویورک می‌تواند نور باشد.»
نقطه جوش دودهه‌ای؛ آغاز یک سبک زندگی جدید؟
این پیامی بود که در میان صدها هزار نفری که برای گذران زندگی خود تلاش می‌کنند - و اغلب شکست می‌خورند - طنین‌انداز شد. به گفته رنت بردلی، یکی از سازمان‌دهندگان کمپین‌های تبلیغاتی که مستاجر است و در مهمانی شب انتخابات ممدانی در بروکلین شرکت داشت: «این آغاز یک سبک زندگی جدید است - یک سبک زندگی مقرون به صرفه. [پیروزی او] به این معنی است که طبقه کارگر می‌تواند اینجا بماند».
کمپین ممدانی از افزایش ناامیدی بابت فشارهای اقتصادی که شهروندان عادی نیویورک با آن مواجه هستند، فوق‌العاده بهره برد. بسیاری از این شهروندان به دلیل افزایش اجاره بها و افزایش هزینه مایحتاج اولیه مانند غذا، از شهر بیرون رانده می‌شوند.
به گفته میشل هولدر، استاد اقتصاد کالج جان جی دانشگاه نیویورک: «این مشکلی است که طی دو دهه گذشته در حال جوشیدن بوده و به نوعی به نقطه جوش رسیده است». او با اشاره به دوره بین دهه‌های 1870 تا 1900 که میلیونرهای نیویورک عمارت‌های مجلل در خیابان پنجم ساختند، در حالی که کارگران در آپارتمان‌های تنگ و غیربهداشتی زندگی می‌کردند، افزود: «این خطر وجود دارد که ما به یک عصر طلایی دوم دچار شویم».
بهترین شهر دنیا برای فقرا
گزارشی که سال گذشته توسط انجمن خدمات اجتماعی نیویورک (یک گروه مدافع فقرا) منتشر شد، نشان داد که 32 درصد از خانوارهای با درآمد متوسط - به عنوان مثال، زوجی که سالانه 42000 تا 84000 دلار درآمد دارند - در سال 2023 از ناامنی غذایی رنج برده‌اند، 39 درصد از آن‌ها هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی خود را غیرقابل تحمل یافته‌اند و 33 درصد با مشکلات مسکن مواجه بوده‌اند.
یک نظرسنجی جداگانه توسط سازمان غیرانتفاعی رابین هود نشان داد که افزایش هزینه‌های زندگی، نرخ فقر را به 25 درصد رسانده است که نسبت به 23 درصد سال گذشته افزایش یافته است - تقریباً دو برابر نرخ ملی 13 درصد.
اما برخی از کارشناسان در مورد مقیاس بحران اختلاف نظر دارند. به باور میچل ماس، استاد سیاست شهری در دانشگاه نیویورک: «نیویورک یکی از بهترین مکان‌ها در آمریکای شمالی، اگر نگوییم جهان، برای فقیر بودن است».
او خاطرنشان کرد که وضعیت حمل‌ونقل عمومی خوب است و یارانه زیادی دریافت می‌کند، بنابراین مردم مجبور نیستند ماشین داشته باشند؛ شهر برای مستاجران طراحی شده است، بنابراین ساکنان نیازی به داشتن خانه شخصی ندارند و مراقبت‌های پزشکی برای افراد بی‌بضاعت در دسترس است، بنابراین هیچ کس از بیمارستان رد نمی‌شود. او گفت: «این یک دیدگاه بسیار تحریف شده است که شهر فقط توسط سرمایه‌داری هدایت می‌شود. ما یک قرارداد اجتماعی قابل توجه داریم». اما او اذعان می‌کند که نابرابری درآمدی یک مشکل رو به وخامت است: «تقریباً از سال 2019 تا 2024، دستمزد ساعتی گروه پردرآمد 34 درصد افزایش یافته است، در حالی که برای افراد کم درآمد حدود 8 درصد افزایش یافته است.»
این امر، تأمین نیازهای اولیه، مانند مراقبت از کودکان، را برای افراد کم‌درآمد - و حتی با درآمد متوسط - به‌طور فزاینده‌ای دشوار کرده است. طبق گزارش مؤسسه سیاست اقتصادی، میانگین هزینه سالانه مراقبت از نوزاد در نیویورک 17361 دلار - یا 1447 دلار در ماه - است. این مؤسسه می‌گوید تنها 14.5 درصد از خانواده‌های نیویورکی می‌توانند از پس چنین هزینه‌ای برآیند.
رویای آمریکایی دور از دسترس
به گفته آلفونسکا، همسرش که در دانشگاه نیویورک دستیار استاد است، مجبور شده یک شغل پاره وقت اضافی بگیرد، تا بتوانند خود را سرپا نگه دارند و کمی پس‌انداز برای پسرشان داشته باشند.
به گفته ربکا بیلین، رئیس گروه فشار نیویورکی‌های متحد برای مراقبت از کودک، این یک فاجعه واقعی است. او می گوید؛«بسیاری از اعضای ما به ما می‌گویند که وام‌های دانشجویی خود را پرداخت نمی‌کنند، نمی‌توانند برای خانه پس‌انداز کنند، نمی‌توانند فرزند دوم داشته باشند، یا از پس‌انداز بازنشستگی خود برای پرداخت [مراقبت از کودک] استفاده می‌کنند.»
هزینه‌های مسکن در این شهر بار سنگین‌تری است. طبق آخرین داده‌های موجود مرکز فورمن دانشگاه نیویورک، در سال 2023، بیش از نیمی از خانوارهای مستاجر «زیر بار اجاره» بودند - 30 درصد یا بیش‌تر از درآمد خود را صرف اجاره می‌کردند.
به گفته برد گرینبرگ، معاون مدیر این مرکز و متخصص بازار مسکن نیویورک: «شکی نیست که میانگین اجاره بها نسبت به میانگین درآمد برای یک خانوار مستاجر بسیار بالاتر از توان درآمد آن‌ها افزایش یافته است». او «بازار بسیار محدود» در شهر نیویورک را مقصر دانست، جایی که عرضه مسکن با تقاضا هم‌خوانی نداشته است.
کسانی که امیدوارند صاحب خانه شوند، با چالش‌های مشابهی روبرو هستند. به گفته یاسمین گریپر، مدیر ایالتی گروه خانواده‌های شاغل: «کسی که به دنبال رویای آمریکایی است، نمی‌تواند خانه‌ای در شهر نیویورک پیدا کند که قیمت آن کم‌تر از نیم میلیون دلار باشد. حتی اگر شما یک خانوار با درآمد شش رقمی باشید، این دقیقاً یک مانع بزرگ برای رسیدن به خانه‌دار شدن است».
یک طوفان تمام عیار
با گران‌تر شدن مسکن، بی‌خانمانی نیز در حال افزایش است. گرینبرگ گفت، هر شب حدود 60000 تا 80000 نیویورکی در پناهگاه‌ها می‌خوابند، که «عمده آن‌هاخانواده‌های دارای فرزند هستند».
داده‌های اخیر نشان می‌دهد که 154000 دانش‌آموز در سیستم مدارس دولتی این شهر بی‌خانمان هستند - حدود یک نفر از هر هشت دانش‌آموز.
سایر هزینه‌ها نیز در حال افزایش است. در ماه فوریه، کان ادیسون، یک شرکت برق محلی که 3.6 میلیون مشتری در شهر نیویورک و شهرستان وستچستر در نزدیکی آن دارد، پیشنهاد داد که از سال آینده 11.4 درصد افزایش در قبوض برق در نیویورک برای تأمین بودجه سرمایه‌گذاری در ارتقاء زیرساخت‌ها انجام شود. این می‌تواند میانگین هزینه‌های سالانه خانوار را 372 دلار افزایش دهد.
قرار است هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی افزایش یابد. «لایحه بزرگ و زیبا» که تابستان امسال توسط کنگره تحت کنترل جمهوری‌خواهان تصویب شد، منجر به کاهش خدمات مدیکید - برنامه بیمه درمانی تحت حمایت دولت - خواهد شد که 3.9 میلیون نیویورکی در آن ثبت‌نام کرده‌اند.
همچنین انتظار می‌رود با پایان یافتن یارانه‌های بیمه درمانی ارائه شده تحت قانون مراقبت مقرون‌به‌صرفه - که با نام اوباماکر نیز شناخته می‌شود - در پایان امسال، حق بیمه افزایش یابد، اگرچه دموکرات‌های کنگره برای تمدید آن تلاش می‌کنند.
به گفته راشل سوانر، رئیس سیاست‌گذاری و تحقیقات موسسه CSSNY، نیویورکی‌ها در مواجهه با افزایش هزینه‌ها در سطح جامعه، با «حذف وعده‌های غذایی، کاهش مراقبت‌های پزشکی و پرداخت هزینه‌های ضروری مانند غذا و آب و برق با کارت‌های اعتباری خود» به این موضوع واکنش نشان می‌دهند. او گفت که یک نظرسنجی اخیر توسط این موسسه نشان داد که 45 درصد از افراد شاغل «گزارش داده‌اند که برای بازنشستگی پس‌انداز نمی‌کنند، عمدتاً به این دلیل که توانایی مالی ندارند یا درآمدشان بسیار غیرقابل پیش‌بینی است».. نیویورک در گذشته بحران‌های اقتصادی زیادی را تجربه کرده است. در اواسط دهه 1970، زمانی که اجاره‌ها نسبتاً پایین بود، نزدیک به ورشکستگی بود. مسکن در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000، زمانی که بخش‌هایی از شهر شروع به نوسازی کردند، گران‌تر شد، اما هزینه انرژی و غذا ثابت ماند. پس از بحران مالی 2008، اجاره‌ها برای مدت کوتاهی کاهش یافت و سپس در دهه 2010 افزایش یافت، اما تورم کلی برای یک دهه پایین ماند.
به گفته سوانر، وضعیت فعلی، با افزایش هزینه‌ها در همه زمینه‌ها، منحصر به فرد است. او گفت: اکنون شاهدیم که همه این نیروهای مختلف به طور همزمان در تمام هزینه‌های اصلی زندگی هم‌گرا می‌شوند. این بی‌سابقه است... یک طوفان تمام عیار.
همچنین بخوانید- پیروزی ممدانی سیاست خارجی آمریکا را تغییر می دهد؟ | جهان آماده پذیرش ایده‌های جدید است
- اماواگرها بر سر 6 وعده انتخاباتی زهران ممدانی | مالیات دهندگان نیویورک هزینه چک‌های او را پرداخت می کنند؟
- همه چیز درباره پدر و مادر زهران ممدانی
- ترامپ انتقام خواهد گرفت، دموکرات‌ها مراقب باشند | جلوی پیشروی ترامپ به سمت دیکتاتوری گرفته می‌شود؟
