شنبه 10 آبان 1404

1001 حرف در «دورهمی پرند»

وب‌گاه دنیای اقتصاد مشاهده در مرجع
1001 حرف در «دورهمی پرند»

گزارش «دنیای‌اقتصاد» از وضعیت «کیفیت زندگی» در شهر جدید پرند حاکی است، ساکنان این شهر از سال 92 به بعد، ناگهان به 5 برابر سال‌های قبل افزایش پیدا کردند.

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای‌اقتصاد: پنج‌شنبه شب گذشته، مسئولان دولتی با حضور در شهر جدید پرند، یک پروژه شهری در این «شهر حومه‌ای تهران» را کلنگ‌زنی کردند.

پروژه از نوع «تفریحی - گردشگری» است تا شاید بخشی از «عدم تعادل شدید بین جمعیت حاضر و خدمات غایب» در پرند را برطرف کند.

اما عکسی که از همین مراسم دولتی در سایت اطلاع‌رسانی وزارت راه و شهرسازی منتشر شده، گویای «یک عالم مشکلات زندگی پرندنشینان» است که البته فقط بخشی از آن به تصویر کشیده شده است.

عوامل برگزاری مراسم مطابق این عکس، سعی کردند با «چراغ تلفن‌های همراه خود»، تاریکی این بخش از شهر پرند را دست‌کم برای مسئولانی که از پایتخت به حومه آمده‌اند، برطرف کنند.

این عکس مشخص می‌کند، «کمبود خدمات و امکانات» در پرند که «بیشترین بارگذاری مسکن‌مهر و مسکن‌ملی» در آنجا و در مقایسه با دیگر شهرها صورت گرفته، به حدی است که حتی برای کلنگ‌زنی دولتی و به شکل موقت هم «امکان خدمات‌رسانی درخور» وجود ندارد.

گزارش «دنیای‌اقتصاد» از وضعیت «کیفیت زندگی» در شهر جدید پرند حاکی است، ساکنان این شهر از سال 92 به بعد، ناگهان به 5 برابر سال‌های قبل افزایش پیدا کردند.

رشد دوپینگی جمعیت ساکن در پرند بخاطر ساخت دست‌کم 70000 مسکن‌مهر در اینجا بود که به تدریج با تکمیل ساختمان‌های مسکونی، سکونت در آن افزایش پیدا می‌کرد.

اما این مدل بارگذاری، به شکل ناقص اتفاق افتاده است. در این سال‌ها به تناسب «احداث و تولید مسکن»، سایر خدمات حداقلی شهری مورد توجه دولت و سیاست‌گذار نبوده است.

ظرفیت تامین آب و برق به مراتب کمتر از جمعیت ساکن است تا «فشار جریان آب شرب» و همچنین «قطعی برق» برای فازهایی از این شهر جدید، کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار داده است.

شبکه حمل‌ونقل عمومی نیز در پرند تناسبی با جمعیت ساکن که مدام بین حومه و مرکز در رفت‌وآمد هستند، ندارد.

سایر خدمات شهری بدیهی نیز از نگاه شهروندان در سطح پایینی از حداقل سطح مورد انتظار در یک شهر را دارد.

مدت‌هاست پرندنشین‌ها نگاه «خوابگاهی» و «موقت» به زندگی در پرند دارند.

در این سال‌ها نیز توجه اصلی دولت به حومه، همواره بر «مسکن‌سازی دولتی بیشتر» به جای «بسترسازی واقعی برای ورود سرمایه‌گذار شهری» متمرکز بوده است.