آسیب به بافت تاریخی دانشگاه تهران | دستگاه های متولی چه می کنند؟

محسن سعادتی، معاون میراث فرهنگی استان تهران، اعلام کرد: در پی گزارش‌هایی مبنی بر شروع فعالیت‌های ساخت و ساز در منطقه‌ای که نماز جمعه دانشگاه تهران برگزار می‌شود، یگان حفاظت میراث فرهنگی استان تهران به سرعت اقدام کرد. پس از پیگیری‌های مداوم از سوی اداره کل حفظ و احیا وزارت میراث فرهنگی و اداره کل استان تهران، موضوع ممنوعیت و لزوم توقف این عملیات به رئیس دانشگاه تهران اطلاع داده شد.

معاون میراث فرهنگی استان تهران، تصریح کرد: در بازدید میدانی از محل، عملیات ساخت و ساز به طور کامل متوقف و مقرر شد هرگونه طرح مداخله‌ای قبل از اجرا، جهت بررسی و صدور مجوز به اداره کل استان تهران ارسال شود.

سعادتی تاکید کرد: کلیه دستگاه‌های اجرایی و نهادهای متولی آثار ثبت ملی موظفند قبل از هرگونه اقدام در این آثار، نسبت به اخذ مجوزهای لازم از وزارت میراث‌فرهنگی اقدام کنند.

دانشگاه تهران، از معتبرترین مراکز آموزشی و وابسته به آموزش عالی ایران است و از آن با تعابیر دانشگاه مادر و نماد آموزش عالی یاد می‌شود. دانشگاه تهران در سال 1313 ه. ش در مساحتی به وسعت 21 هکتار تأسیس شد. در این مجموعه ساختمان دانشکده‌های هنرهای زیبا، ادبیات و علوم انسانی، علوم، فنی، حقوق و علوم سیاسی، پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی و ساختمان کتابخانه مرکزی و مسجد دانشگاه واقع شده است. سازمان مرکزی دانشگاه، اداره امور دانشجویی، مرکز بهداشت و درمان دانشجویان، دانشکده محیط زیست، جغرافیا و... نیز در خیابان‌های اطراف دانشگاه قرار دارند. برخی تأسیس دانشگاه تهران را از جمله اقدامات رضاشاه در راستای توسعه آموزش عالی در کشور مطرح کرده و دانشگاه تهران را اولین نهاد آموزش عالی در ایران برشمرده‌اند، برخی دیگر نیز محمود حسابی را به‌عنوان موسس دانشگاه تهران معرفی کرده‌اند. تاسیس دانشگاه تهران تنها با هدف تجمیع موسسات آموزش عالی در تهران و ایجاد تشکیلات و تنظیماتی برای کنترل هرچه بیشتر فعالیت‌های دانشجویان در دوره پهلوی اول انجام گرفت.

به‌جهت داشتن سابقه و قدمت، تدریس استادان بنام و بلند مرتبه، تحصیل دانشجویان ممتاز، کثرت دانشجویان، استادان و کارکنان، ارزش مدارک تحصیلی در کشور و خارج از آن، پیوند و تعامل با دستگاه‌های اجرایی و موسسات و شرکت‌های صنعتی، اداری، اجرایی و...، داشتن کتابخانه‌ها و آزمایشگاه‌های غنی و مجهز، تعدد رشته‌ها و دانشکده‌ها و موسسات پیوسته و وابسته، واقع شدن در پایتخت و در مرکز شهر و... معتبرترین و مهم‌ترین مرکز آموزشی کشور محسوب می‌شود.

در سال 1307 ه. ش دکتر محمود حسابی پیشنهاد راه‌اندازی مرکزی جامع همه یا اغلب دانش‌ها را با وزیر وقت فرهنگ، دکتر علی اصغر حکمت در میان نهاد. در بهمن‌ماه سال 1312 شمسی، جلسه هیات دولت وقت تشکیل و در آن در زمینه آبادی تهران و زیبایی و شکوه ابنیه، عمارات و کاخ‌های زیبای آن سخن به میان آمد. محمدعلی فروغی که در آن روز ریاست وزراء را برعهده داشت از یک سو و دیگر وزیران از سوی دیگر زبان به تحسین و تمجید شهر گشودند و برخی از آنان برای جلب رضایت شاه در این مقال، عنان از کف بدادند اما در این میان مرحوم علی‌اصغر حکمت، کفیل وزارت معارف، بی آنکه پیشرفت‌های پایتخت را نادیده انگارد با لحنی محتاطانه چنین گفت: «البته که در آبادی و عظمت پایتخت شکی نیست» ولی تنها نقص آشکار آن اینست که «انیورسته» ندارد و حیف است که در این شهر نوین از این حیث از دیگر بلاد بزرگ عالم، واپس ماند». این سخنان ارزشمند تاثیر خود را برجای نهاد و بی‌درنگ مقبول همگان افتاد. از این‌رو آنان با تخصیص بودجه اولیه‌ای به میزان 250،000 تومان به وزارت معارف اجازه دادند تا زمین مناسبی برای تاسیس دانشگاه بیابد و ساختمان آن‌را در اسرع وقت پدید آورد.