آمریکا برخلاف چین ظرفیت بسیج عمومی را برای قرنطینه ندارد

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، فائزه سادات اصفهانی مسئول تیم تدوین گزارش‌های سیاستی پژوهشکده آیندگان در گفتگوی زنده تصویری با موضوع چالش آگاهی در مساله حکمرانی و سیاست گذاری عبور از کرونا که به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر برگزار شد، گفت: قرنطینه موضوع بسیار پیچیده ای است و امروز در دنیا روی آن خیلی فکر می شود که برای برقراری قرنطینه چه اتفاقاتی باید بیفتد و آیا در تمام کشورها امکان قرنطینه وجود دارد؟ وی با طرح این سوال که آیا آمریکا هم می تواند به مانند چین و ایتالیا سیاست قرنطینه را اعمال کند افزود: تفاوت های فرهنگی اثر بسیار زیادی در قرنطینه دارد. کشور چین با وجود ساختار فرهنگی کمونیستی تفاوت خیلی زیادی با فضای آمریکا دارد به همین دلیل بسیاری از تحلیلگران به آمریکا می‌گویند امکان اینکه کل این کشور و یا حتی برخی ایالت ها و شهرهای این کشور قرنطینه شود وجود ندارد. مسئول تیم تدوین گزارش‌های سیاستی پژوهشکده آیندگان گفت: بحثی که وجود دارد این است که قرنطینه از نظر جامعه چقدر قابل پذیرش است و این موضوعی است که خیلی محل چالش بوده چون ممکن است قرنطینه موجب آسیب هایی شود که گسترش ویروس از جمله آنها است. اصفهانی با اشاره به اینکه بسیج عمومی از جمله قابلیت‌های چین برای مواجهه با بحران کرونا بوده به گونه‌ای که چینی ها در جریان قرنطینه از طریق بسیج عمومی توانستند مواد مورد نیاز افراد قرنطینه شده را به دست آنها برسانند، تصریح کرد: آمریکا ظرفیت بسیج عمومی را برای اجرای سیاست قرنطبنه را ندارد و در واقع ظرفیت بسیج عمومی در این کشور خیلی محل چالش است. وی با بیان اینکه قرنطینه در چین و بعد از آن در ایتالیا بزرگترین قرنطینه در تاریخ بشر محسوب می شوند، افزود: مکان هایی در کشور آمریکا برای اجرای قرنطینه تعیین شده اند؛ البته در گذشته از این مکان‌ها برای بیماری‌های عفونی استفاده می شده است. مسئول تیم تدوین گزارش‌های سیاستی پژوهشکده آیندگان با اشاره به اینکه در حال حاضر 20 مرکز قرنطینه در آمریکا وجود دارد گفت: در آمریکا پس از آنکه تصور کردند بیماری های عفونی دیگر شیوع پیدا نمی کنند تعداد مراکز مختص به بیماری های عفونی کاهش یافت؛ اما پس از وقوع حوادث 11 ستامبر که بحث بیوترورسیم و امکان شیوع بیماری های عفونی پیش آمد بار دیگر مراکز قرنطینه در این کشور افزایش یافتند. تایوان از جمله کشورهایی است که با وجود همسایگی با کشور چین قرنطینه را اجرا نکرد؛ اما امروز این کشور یکی از نمونه های موفق دنیا در مقابله با ویروس کرونا است. به هر روی گفته می‌شود که تایوان از سال 2004 مقابله با ویروس کرونا را شروع کرده اما سوال این است که تایوان چطور ممکن است که از سال 2004 روند مقابله با ویروس کرونا را شروع کرده باشد واقعیت این است که در سال 2003 با گسترش ویروس سارس تایوان خیلی در معرض خطر قرار گرفت و به خاطر شیوع این ویروس خیلی آسیب دید به همین دلیل از سال 2004 مرکز ملی فرماندهی سلامت در این کشور تاسیس شد به گونه ای که این مرکز از بدو تأسیس تاکنون به رصد تمام بیماری‌ها، نقل و انتقلات و تمام مسائل مربوط به سلامت پرداخته است. اصفهانی با بیان اینکه گفته می شود تایوان با وجود مرکز ملی فرماندهی سلامت توانسته در مقابل ویروس کرونا مقاومت کند و این موضوع با اهمیتی است، افزود: کنترل شدید مرزها، اطلاع رسانی و آگاه سازی افراد جامعه و رساندن مایحتاج ضروری مثل ماسک در مواقع نیاز از جمله اقداماتی بوده که تایوان در مقابله با ویروس کرونا انجام داده است. وی با اشاره به اینکه در کشور تایوان هیچ فرد مبتلائی به ویروس کرونا وجود ندارد که ندانند این فرد چگونه به ویروس مبتلا شده چون تمام افراد شناسنامه دار هستند، اظهار کرد: تایوان در بحث اطلاع رسانی و آگاه کردن افراد جامعه به خوبی عمل کرده است. مسئول تیم تدوین گزارش‌های سیاستی پژوهشکده آیندگان گفت: سیاست گذاری در زمان بحران با سیاست گذاری در زمان آرامش متفاوت است به گونه ای که در زمان بحران نیازمند همراهی توده های مردم هستیم. اصفهانی به چالش‌های قرنطینه در آمریکا اشاره کرد و افزود: یکی از چالش هایی که در رابطه با قرنطینه در آمریکا مطرح شده عدم همراهی عمومی و اقبال عمومی به قرنطینه است. و این در حالی است که گاهی در صورت عدم همراهی عمومی مجبور می شویم هزینه های زیادی کنیم. وی تصریح کرد: کشور چین فرهنگ خاص و قدرت نظامی زیادی برای اعمال یک سری از فشاره ها در جهت اجبار افراد برای عدم خروج از خانه ها را دارد؛ با این وجود در فضایی که این فرهنگ را برای گفتن یک موضوع نداریم پس عملا قرنطینه امکان پذیر نیست چون در صورت قرنطینه ما مجبوریم هزینه بیشتری کنیم تا بتوانیم معترضینی را که ممکن است به خیابان ها بیایند و حتی موجب شیوع هر چه بیشتر بیماری شوند، مهار کنیم. اصفهانی با بیان اینکه سیاست گذاری در مرحله پاندمیک که تا این حد بیماری گسترش یافته سخت شده، افزود: قرنطینه در شرایط بحران ممکن است منجر به بحران مضاعف تری شود؛ البته نمونه هایی از قرنطینه که در دنیا صورت گرفته یک شبه نبوده اند و این قرنطینه ها تکه تکه اتفاق افتاده به گونه ای که مردم از اجرای این سیاست مطلع شده اند. مثلا در چین هم ابتدا شهر ووهان مرکز استان هوئبی قرنطینه شد و بعد کل استان را قرنطینه کردند. وی با اشاره به اینکه فضایی که امروز در آن قرار داریم با فضایی که در سال 1300 میلادی طاعون شیوع پیدا می کرد متفاوت است، گفت: مسئولیت اجتماعی بزرگی که بر روی دوش نخبگان وجود دارد این است که هر کسی با نوآوری های اجتماعی گذر از این یحران را آسان تر کند. گفتنی است؛ مصطفی زمانیان مدیر پژوهشکده سیاست گذاری آیندگان دیگر مهمان گفتگوی زنده تصویری با موضوع چالش آگاهی در مساله حکمرانی و سیاست گذاری عبور از کرونا بود که به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در شبکه اجتماعی اینستاگرام برگزار شد. به دنبال تعطیلی دانشگاه ها به منظور پیشگیری از شیوع ویروس کرونا برگزاری نشست های زنده تصویری در شبکه اجتماعی اینستاگرام با دعوت از فعالین دانشجویی و صاحبنظران در حوزه های مختلف توسط تشکل های دانشجویی رونق بیشتری پیدا کرده که برگزاری گفتگوی زنده تصویری انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر از جمله این نشست ها است.