آمریکا؛ سرزمینی با نفس‌های خسته
نیویورک - ایرنا - سرزمینی با نماد مجسمه آزادی اینک به محل اعتراض سراسری تبدیل شده است که می‌گوید: «دیگر از تبعیض و نابرابری خسته شده‌ایم».
سه‌شنبه هفتم خرداد ماه فیلمی کوتاه منتشر شد که نشان می‌داد یک پلیس سفیدپوست با زانو بر گردن متهم سیاهپوستی نشسته است که دستانش در دستبند قرار دارد و مدام فریاد می‌زند، «نمی‌توانم نفس بکشم».
دقایقی بعد هم این متهم در حالی به بیمارستان منتقل شد که حرکتی نداشت و می‌شد فهمید که جان باخته است. این فیلم سرآغاز یک شورش سراسری علیه ظلم، تبعیض نژادی و نابرابری در کشوری است که داعیه حقوق بشر و آزادی را دارد.
این نخستین فیلمی نبود که از خشونت پلیس علیه سیاهپوستان منتشر می‌شد، در طول سه سال گذشته به خصوص مساله نژادپرستی، اظهارات نفرت‌آور و تحریک احساسات قومی، با سخنان و توئیت‌های دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا تشدید شد و شکاف بین سفیدبرترپندارها و دیگر نژادهای ساکن در این کشور عریض‌تر گشت.
موج اعتراض به سرعت از شهر مینیاپولیس که این قتل در آن رخ داده بود، به ایالت‌های مختلف گسترش یافت و جمعیت زیادی هم در برابر کاخ سفید دست به تجمع زدند. در شهر نیویورک و واشنگتن دی. سی که می‌توان دو قطب مهم سیاسی آمریکا به شمار آورد، در کنار مینه‌سوتا و کالیفرنیا به خشونت کشیده شد، فروشگاه‌ها به غارت رفت و رسانه‌های آمریکایی هم توجه خود را بیشتر به این مساله متمرکز کردند تا پوشش اصل اعتراض که علیه نابرابری و بی عدالتی بود.
سخنان زیادی زده شد، شعارهای متعددی سرداده شد که مهم‌ترین آن «زندگی سیاهپوستان اهمیت دارد»، بود اما برای آنکه بتوان دلیل این رفتارها را بهتر دریافت، اظهارات تامیکا مالوری فعال سیاهپوستی است که در مینیاپولیس علیه تبعیض‌نژادی و حوادث پس از مرگ جورج فلوید، در جمع معترضان سخن گفت.
وی درباره دلیل خشونت معترضان گفت: دلیل اینکه شهر به آتش کشیده می‌شود این است که مقامات ما به جای بازداشت، محاکمه و اجرای عدالت بر افسران پلیسی که آن مرد سیاهپوست را کشتند، ترجیح می‌دهند نگرش ملی‌گرایی و برتری سفیدپوست‌ها را حفظ کنند و همچنان ادامه یابد.
وی افزود: مشکل ما افسران بد در مقابل افسران خوب نیست، «آمود آربری»(سیاهپوستی که به دست یک پدر و پسر سفید به قتل رسید) به دست سفیدپوستان در خیابان‌های جورجیا کشته شد، بریانا تیلور در خانه‌اش به قتل رسید. در نیویورک، افسران پلیس نزدیک بود به بهانه فاصله اجتماعی، جوانان سیاهپوست را از بین ببرند.
این فعال سیاهپوست ادامه داد: (قتل سیاهپوستان) یک فعالیت سازماندهی شده در سراسر کشور است و ما در وضعیت بحرانی قرار داریم. سیاهپوست‌ها در چنین وضعیت اضطراری، جان خود را از دست می‌دهند. ما نمی‌توانیم به این حادثه (مرگ جورج فلوید) به چشم یک رویداد مجزا نگاه کنیم.
مالوری اضافه کرد: سوزاندن ساختمان‌ها فقط به خاطر قتل فلوید نیست، بلکه پیامی برای همه در سراسر این کشور است که «دیگر کافی است». مشکلات روانی برای مردم توسط نهادها، دولت و کسانی ایجاد شده است که در قدرت هستند. مهم نیست یک مکانی را بسوزانند، چرا که خود ما در آینده هدف قرار خواهیم گرفت.
وی با تاکید بر اینکه «ما در خیابان‌ها خواستار عدالتی هستیم که این مردم سزاوار آن هستند»، تصریح کرد: اگر شما برای دفاع از مردم به کمک نمی‌آیید، ما را به چالش هم نکشید. جوانان ناامید و به انجام کارهای ویرانگر تحریک شده‌اند. خود شما آشوبگران را تحریک می‌کنید تا در کنار معترضان قرار گیرند، سنگ پرتاب کنند، پنجره‌ها را بشکنند و ساختمان‌ها را به آتش بکشند.
این فعال شهر مینیاپولیس خاطرنشان کرد: جوانان به این رفتار شما واکنش نشان می‌دهند، آنها خشمگین هستند. قرار بوده است این کشور سرزمین آزادی برای همه باشد اما هیچ‌گاه برای سیاهپوستان، سرزمین آزادی نبوده است ما حالا خسته شده‌ایم. با ما از غارت صحبت نکنید، خود شما غارتگرید. آمریکا سیاهپوستان را غارت کرده است.
مالوری یادآور شد: آنهایی که برای نخستین بار به این سرزمین آمدند، آمریکایی‌های بومی را غارت کردند. تاراج و چپاولگری کاری است که شما می‌کنید و ما از شما آموخته‌ایم. ما خشونت را از شما یاد گرفتیم. پس اگر می‌خواهید بهتر رفتار کنیم، شما خود باید بهتر رفتار کنید.
باراک اوباما رئیس جمهوری رنگین‌پوست آمریکا هم در بیانیه‌ای اعلام کرد: امواج اعتراض که کل کشور را در برگرفته، نماینده سرخوردگی مشروع و صادقانه از دهه‌ها شکست تلاش‌ها برای اصلاح عملکرد پلیس و مساله کلی‌تر سیستم قضایی کیفری در آمریکاست. بیشتر قریب به اتفاق معترضان، شجاع، مسالمت‌جو، مسئول و الهام‌بخش هستند. آنها مستحق حمایت و احترام و نه محکومیت هستند.
وی با اعلام مخالفت صریح با خشونت‌ها و غارت فروشگاه‌ها، گفت: نکته و هدف اصلی اعتراضات آگاهی‌بخشی عمومی و پاشیدن نور به بی‌عدالتی و سلب آسایش از قدرتمندان است. در واقع، در تاریخ آمریکا تنها پس از اعتراضات و نافرمانی مدنی توجه سیستم حاکم به جامعه‌های به‌حاشیه رانده‌شده جلب شده است.
رئیس جمهوری سابق آمریکا که به نظر می‌رسید بیانیه وی بیشتر به سمت ماهی‌گرفتن از آب گل‌آلود است، خاطرنشان کرد: اگر ما می‌خواهیم تغییر واقعی به ارمغان بیاوریم، انتخاب بین اعتراض خیابانی یا سیاست‌ورزی صندوق رای محور نیست. ما باید هر دو را انجام دهیم.
با این حال اوباما به واقعیت این روزها هم اشاره کرد و گفت: من درک می‌کنم که در چند ماه گذشته شرایط روحیه‌شکن ترس، غم، عدم قطعیت، و سختی ناشی از یک بیماری همه‌گیر با یک یادآوری غمبار در مورد تعصب و نابرابری که هنوز بر زندگی بسیاری از مردم در آمریکا حاکم است، ترکیب شده‌اند.
بر اساس آمارهای منتشر شده، تعداد جان‌باختگان رنگین‌پوست ناشی از بیماری کووید -19 در آمریکا بیش از سفیدپوستان بوده است. همچنین آنها اکثریت جامعه ضعیف و کم درآمد را دارند و بیشترین قشری هستند که به دلیل از دست دادن شغل، حداقل‌های زندگی را هم از دست داده‌اند.
کالی کانیم جوان سفیدپوستی که نسبت به این شرایط اعتراض دارد، در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، در پاسخ به این سوال که به نظر شما قرار است این اعتراضات تا چه زمانی ادامه یابد، گفت: من فکر می‌کنم اعتراضات اخیر به مراتب نسبت به گذشته طولانی تر شود. مردم به درستی بسیار ناراحت هستند. فکر نمی‌کنم قرار باشد این اعتراضات متوقف شود.
وی درباره اینکه سیاهپوستانی همچون باراک اوباما یا نمایندگان کنگره حضور داشته و دارند، چرا اقدامی انجام نداده‌اند، اظهار کرد: کسانی که قدرت دارند، نمی‌خواهند این شرایط را تغییر دهند چرا که تغییر به نفع آنها نیست. اکثریت سیاهپوستان و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار از قشر ضعیف و فقیر هستند.
این جوان سفیدپوست معترض به نابرابری در آمریکا، افزود: به همین دلیل است که بالاترین نرخ مرگ‌ومیر ناشی از کرونا را هم در این قشر می‌بینیم، کمترین سطح آموزشی را در این قشر شاهد هستیم. بیشتر مردم فقیر را رنگین‌پوستان دارند. البته در میان سفیدپوستان هم افراد فقیر هستند اما اکثریت را رنگین‌پوستان تشکیل می‌دهند.
13.4 درصد جمعیت آمریکا را سیاهپوستان و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار تشکیل می‌دهند که با این تعداد نسبتا اندک، بیشترین آمار فقر متعلق به آنها است که خود گویای نابرابری کامل است.
کانیم توضیح داد: نژاد و طبقه، به هم گره خورده‌اند به همین دلیل ما مردم سیاهپوست را به عنوان یک دارایی می‌یابیم نه انسان. تعداد فقیران در بین سیاهپوستان بیشتر از سفیدپوستان است و این هم به مسیری که این کشور بنا شده است، بر می گردد.
وی درباره خشونت‌ها و غارتگری‌ها گفت: اینها عده‌ای را به میان تظاهرکنندگان فرستاده‌اند تا به غارت و سرقت دست بزنند و به این ترتیب بتوانند اعتراضات را خاموش کنند. اینها معترض واقعی نیستند که علیه تبعیض و بی‌عدالتی به خیابان آمده‌اند.
دن اسمیث پزشک بازنشسته آمریکایی هم در این گفت‌وگو درباره برخی از رنگین‌پوستان در مسند قدرت، اینگونه پاسخ داد: آنها قدرتی ندارند. آنهایی که در کنگره هستند مجبورند برای حفظ جایگاهشان رفتار کنند تا در آنجا بمانند. این یک شرایط بسیار سختی است. همانگونه که رهبران سیاهپوست گفته‌اند، ایالات متحده یک دولت شکست خورده است. از این رو فکر می کنم که باید در این مسیر حرکت کرد تا تغییر حاصل شود.
وی با انتقاد از حضور ارتش در خیابان‌ها گفت: ما سه قوه مجریه، مقننه و قضائیه بیشتر نداریم. ما قوه یا شاخه ارتش نداریم که بخواهد به طور مستقل عمل کند، از این رو، حضور ارتش در خیابان‌ها علیه معترضان کاملا نادرست است.
این پزشک بازنشسته آمریکایی افزود: ارتش باید برای موضوعات خارج از کشور اقدام کند و امنیت مردم آمریکا را تامین کند نه اینکه خود علیه مردم این کشور به پا خیزد. ما در داخل کشور پلیس و گارد ملی را داریم که باید دست به کار شوند.
دیانه گیسموند اما نظر دیگری داشت و گفت: باید توجه داشت برخورد پلیس با کسانی بوده است که سعی داشتند، مغازه‌ها را غارت کنند. نباید این عده اندک را به حساب معترضان مسالمت آمیز گذاشت.
با این حال، رین ثیل به این پاسخ واکنش نشان داد و افزود: درست است اما استثنایی هم وجود دارد، دو روز پیش در واشنگتن دی سی راهپیمایی و تجمع مسالمت‌آمیز در جریان بود اما برای آنکه مسیر ترامپ را برای عبور از خیابان باز کنند، از گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی استفاده کردند.
شاید توصیف دیگری که بتوان از واقعیت نابرابری در آمریکا به دست آورد، اظهارات میشل اوباما همسر رنگین‌پوست رئیس جمهوری سابق آمریکا است که در صفحه اینستاگرامی خود نوشت: «نژاد و نژادپرستی واقعیتی است که خیلی از ما در کودکی تنها راهی برای برخورد با آن پیدا می‌کردیم. اما اگر امیدوار باشیم که روزی فرای این واقعیت برویم این کار نمی‌تواند فقط بر دوش رنگین‌پوستان باشد.»
وی تاکید کرد: «اما باید به یاد داشته باشیم که برای میلیون‌ها آمریکایی، برخورد نابرابر به خاطر نژاد به طور غم‌انگیز، دردآور و دیوانه‌واری «عادی» است.»
*س_برچسب‌ها_س*