آیا حمایت از دولت مصلحتی است؟

کشور در شرایطی بسیار حساس و تاریخی به سر میبرد؛ در این شرایط، اولین تکلیفی که رهبر انقلاب مطالبه کردند:«حفظ اتحاد و انسجام کشور» بود و حمایت از دولت یکی از مصادیق و راهکارهای عمل به این تکلیف است.
به گزارش مشرق، حضرت آیتالله خامنهای، عصر شانزدهم شهریور 1404 در دیدار هیئت دولت، با تشکر از رئیسجمهور، مسئولان، مدیران و کارکنان فعال مجموعهی دولت بهویژه دستگاههایی که در آزمون دوازدهروزهی جنگ، به معنای حقیقی کلمه فداکاری کردند «انگیزه»، «روحیه» و «پُرکاری» دکتر پزشکیان را مورد تقدیر قرار دادند و افزودند: «تشکر ویژه میکنم از رئیسجمهور محترم به خاطر کار متراکم و مفیدی که ایشان انجام میدهند.
اینجور کار کردن و با این انگیزهها کار کردن و با این روحیه کار کردن، همان چیزی است که کشور به آن نیاز دارد. از جمله این سفر اخیرشان به چین سفر بسیار خوبی بود و بالقوه زمینهای است نمیگویم بالفعل است برای حوادث بزرگ مورد نیاز کشورمان، چه از لحاظ اقتصادی، چه از لحاظ سیاسی؛ خوشبختانه یک زمینهی اینچنینی را ایشان با این سفر به وجود آوردند که دستاوردهایی داشته و بایستی پیگیری بشود انشاءالله.»
ایشان همچنین در مراسم عزاداری شهادت امام رضا علیهالسلام، بار دیگر بر مسئلهی «اتحاد» تأکید کردند و همگان را به حمایت از رئیسجمهور و دولت توصیه فرمودند: «امروز بحمدالله اتحاد وجود دارد. این اتحاد را مردم حفظ کنند. مسئولان کشور، بخصوص مسئولان سه قوه که بحمدالله امروز آنها هم در کمال اتحاد و همدلی دارند با هم کار میکنند، این را حفظ کنند.
خدمتگزاران کشور را مردم حمایت کنند؛ رئیسجمهور را حمایت کنند. رئیسجمهور، پُرکار و پُرتلاش و پیگیر است؛ عناصرِ اینجور که پُرکار باشند، پُرتلاش باشند، پیگیر باشند، اینها را باید قدرشناسی کرد. اتحاد بین ملت و دولت، بین آحاد مسئولین گوناگون نظام، بین نیروهای مسلح و مردم، بین آحاد مردم، چیزی است که بایستی با همهی وجود حفظ بشود؛ این توصیهی قطعی من است.» 1404/6/2
سؤال مهم این است که چرا باید از دولت حمایت کرد و دلیل تأکید رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیتالله خامنهای، بر قدرشناسی و حمایت از خدمتگزاران و مسئولان کشور چیست.
* مشی همیشگی نهادهای سیاسی مستقر و فعال در جمهوری اسلامی ایران حاصل حضور و مشارکت مردم در عرصهی سیاسی است که نشاندهندهی تبلور مردمسالاری دینی است. دولتهای برآمده از دل صندوقهای انتخاباتی که نتیجهی حضور سلایق مختلف سیاسی در فرایند سنجیدهی انتخابات در کشور است، همواره مورد حمایت رهبر انقلاب اسلامی بودهاند. رهبر انقلاب دراینباره اینگونه بیان داشتهاند: «دأب بنده هم این است که همیشه از همهی دولتها که بر سر کار هستند حمایت میکنم؛ امروز هم همینجور است، بعد از این هم انشاءالله تا زنده هستیم همینجور خواهد بود.» 1396/3/22
البته این حمایتهای کلان سیاسی رهبر انقلاب از دولتهای مستقر، همواره ضمن داشتن شروطی، با نصایح صریح و مشفقانه همراه بوده و حراست از مسیر ارزشها و آرمانهای انقلاب و هدایت کارگزاران در خط انقلاب اسلامی از ویژگیهایی است که در مشی رهبری سیاسی امام خمینی رحمهاللهعلیه و حضرت آیتالله خامنهای بهروشنی دیده میشود.
نکتهی دیگر آنکه طبیعتاً دولتها هر چقدر بیشتر در خط انقلاب و اهداف و آرمانهای آن عمل کرده و کنند، از حمایت و تأیید بیشتری از سوی رهبر انقلاب برخوردار بوده و خواهند شد.
روشن است که پیوند و همکاری قوای سهگانه با یکدیگر و اتحاد مردم و نیروهای مسلح با قوهی مجریه که متصدی وزارتخانههای مختلف و تمشیت امور کلان اجرایی کشور در بخشهای مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است، قوامبخش نظام سیاسی جمهوری اسلامی و خنثیکنندهی راهبردهای خصمانهی دشمن همچون القای حاکمیت دوگانه در دل نظام جمهوری اسلامی است.
* موفقیت دولت؛ موفقیت همه رهبر معظم انقلاب اسلامی سال گذشته و درحالیکه دولت چهاردهم هنوز به صورت رسمی شکل نگرفته بود، پیش از مراسم تنفیذ و در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس دوازدهم، نکتهی بسیار مهمی را بیان کردند: «من توصیهی مؤکدی که اینجا یادداشت کردهام، تعامل سازندهی با دولت جدید است. همه کمک کنند که رئیسجمهور منتخب بتواند وظایفی را که در قبال کشور دارد، انجام بدهد.
اگر ما توانستیم جوری رفتار کنیم که رئیسجمهور موفق بشود، این موفقیت همهی ما است؛ اگر او در ادارهی کشور، در پیشبرد اقتصاد کشور، در مسائل بینالمللی کشور، در مسائل فرهنگی کشور به موفقیت دست پیدا کند، همهی ما به موفقیت دست [پیدا] کردهایم؛ پیروزی او پیروزی همهی ما است؛ این را باید واقعاً از بن دندان باور کنیم.» 1403/4/31
اگرچه این نکته و توصیهی مهم و کلیدی در دیدار نمایندگان مجلس بیان شد، اما همانطور که در بیان رهبر انقلاب نیز به شکل واضح و روشنی بیان شده، فقط جمع نمایندگان مجلس مخاطب این توصیه نیستند، بلکه همگان مخاطب و مکلف به آن هستند. منطق نیز روشن و واضح است: دولت چیزی جدا از کلیت نظام و کشور و سرنوشت آن نیست؛ و مگر حکومتی میتواند بدون موفقیت دولتش موفق باشد؟
اینجا است که حتی گروههای رقیب سیاسی نیز باید از منظری کلانتر به صحنه و موضوع نگریسته و رفتار و مواضع خود را با این اصل بدیهی تنظیم کنند. این اصل بدیهی، در هر نظام سیاسی و کشوری، به طور طبیعی و منطقی صادق است و قطعاً برای کشوری مانند ایران که نظام آن «جمهوری اسلامی» بوده و قدرت سیاسی ذیل آموزهها و تعالیم دینی تعریف میشود، اهمیتی دوچندان دارد. قطعاً افراد و جریانات سیاسی و اجتماعی هر قدر خود را بیشتر مطیع ولایت فقیه و پایبند به ارزشهای اسلامی و انقلابی بدانند، باید بیشتر به این توصیه و مطالبه توجه داشته و خود را مخاطب آن تلقی کرده و در راستای عمل به آن بکوشند.
مهمترین آفت در این زمینه، ماندن و درجا زدن در فضاهای رقابتی و شبهانتخاباتی است؛ کمااینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی، در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای پزشکیان، به این موضوع پرداختند و آن را به عنوان یکی از توصیههای خود بیان کردند: «توصیهی بعدی، مربوط به فضای احساسات عمومی ناشی از انتخابات است، که مخاطب این [توصیه] آحاد مردمند، فعالان سیاسی و اجتماعیاند.
خب انتخابات طبعاً چالشبرانگیز است دیگر؛ افرادی در انتخابات، در دو طرف قضیه قرار میگیرند، چالشهایی به وجود میآید؛ نباید به وسوسههای دوقطبیسازی اعتنا کرد و ترتیب اثر داد؛ این توصیهی مؤکد بنده است. نباید احساساتی که افراد را در دورهی انتخابات وادار به مجادلهی با یکدیگر میکرد ادامه پیدا کند؛ نگذارید ادامه پیدا کند. خب خاصیت انتخابات این است دیگر: یکی رأی میآورد، یکی رأی نمیآورد؛ این نتیجهی انتخابات است.
انتخابات یعنی همین؛ مثلاً یک نفر مورد علاقهی شما است رأی میآورد، یک نفر مورد علاقهی دیگری است رأی نمیآورد؛ این طبیعی است؛ این نباید موجب نقار بشود؛ این نباید موجب اختلاف و شکاف و جدایی بشود. در جمهوری اسلامی سلایق گوناگون، گرایشهای گوناگون از اول انقلاب تا حالا آمدند بالا، رفتند پایین؛ بعضیها امروز رأی آوردند، فردا دیگری رأی آورده؛ عکسش هم همینجور؛ این همین «وَ تِلکَ الاَیامُ نُداوِلُها بَینَ الناس» است دیگر؛ این امتحان است.
بنده عرض میکنم در همهی این انتخاباتهایی که اتفاق افتاده، ملت ایران پیروز شده؛ ما شکستخورده نداریم. آن کسانی که وارد میدان شدند، از یک نامزدی حمایت کردند و آن نامزد رأی نیاورد، اینها شکست نخوردند، اینها هم پیروزند؛ اینها جزو ملت ایرانند دیگر، ملت ایران پیروز است. بنابراین آن حالت نقار یا دلخوری و دلتنگیای که گاهی ممکن است در اثنای مجادلات و مباحثات انتخاباتی اتفاق افتاده باشد، نباید ادامه پیدا کند. نه آن کسی که نامزدش رأی آورده است باید احساس اعتلا کند، نه آن کسی که نامزدش رأی نیاورده است باید احساس شکست کند؛ هیچکدام، نه این [احساس] اعتلا میکند، نه آن احساس شکست میکند. این هم توصیهی بعدی ما است که مخاطبش همهی فعالان سیاسی و اجتماعی و انتخاباتی و مانند اینها است.» 1403/5/7
* اتحاد مقدس نکتهی مهم دیگری که در این قضیه وجود دارد، آن است که کشور در شرایطی بسیار حساس و تاریخی به سر میبرد؛ شرایطی که میتوان از آن به عنوان «جنگ احزاب» یاد کرد. دشمنان این کشور و مردم و انقلاب، دست به دستِ هم داده و عزم خود را جزم کردهاند تا بار دیگر بخت خود را برای تحقق رؤیاهای شوم و همیشهشکستخورده بیازمایند.
در این شرایط، اولین تکلیفی که رهبر معظم انقلاب در تکالیف راهبردی هفتگانه بیان و مطالبه کردند: «حفظ اتحاد و انسجام کشور» بود و بدون شک، حمایت از دولت یکی از مصادیق و راهکارهای عمل به این تکلیف است.
البته که دولت و دولتمردان نیز باید به تکلیف خود در پیشبرد صحیح و درست امور کشور عمل کنند؛ کمااینکه یکی از تکالیف هفتگانه به این موضوع اختصاص داشت: «جدیت و پیگیری و به نتیجه رساندن کارهای کشور وظیفهی همهی دستگاههای مسئول اجرائی است.» 1404/5/3
* علیه راهبرد دشمن نکتهی پایانی و مهم آنکه حمایت از دولت به معنای نادیده گرفتن ضعفها و نقصهای آن نیست. هیچ دولتی بدون ضعف و نقص نبوده و نیست و نخواهد بود؛ لذا بیان دلسوزانه و صحیح ضعفها همراه با ارائهی راهحلهای منطقی و عملی به صورتی که با برنامههای دشمن، بهخصوص در عرصهی عملیات روانی و رسانهای، مخرج مشترک پیدا نکند نیز نوعی کمک و حمایت از دولت است.
حمایت از رهبر معظم انقلاب از دولت اولاً به معنی تأیید کلیه اقدامات در سطوح مختلف اجرایی کشور نیست. ثانیاً به منزله عدم وجود نقد و تذکر از سوی رهبر معظم انقلاب نیز نبوده و نخواهد بود؛ چنانچه معظمله بارها در دیدارهای مختلف به این مسئله اشاره کرده و بیان نقدها، تذکرات و برخی مشکلات تا حد ممکن محدود در ارتباطات کاری و جلسات خصوصی دانستهاند.
از طرف دیگر، حمایت رهبر معظم انقلاب از دولت مستقر یکی از راههای مقابله با راهبرد مهم دشمن در ایجاد اختلاف و شکاف در کشور است و البته این حمایت با داشتن سلایق و افکار مختلف و متنوع منافاتی ندارد.
ایشان اخیراً دربارهی نسبتِ میانِ ارائهی نظرات مختلف با لزوم همصدایی و همکاری در کشور چنین فرمودند: «من از علائم و قرائنی اینجور احساس میکنم که امروز بیشترین تلاش دشمن برای این است که این همصدایی را، این یکصدایی را، این همدلی را، این همکاری را خدشهدار بکنند؛ امروز این کار را دشمن دارد با شیوههای مختلف میکند؛ مردم توجه داشته باشند. البته بعضی ممکن است در مسائل گوناگون نظرات مختلفی داشته باشند؛ هیچ اشکالی ندارد، لکن تخریب نباید کرد؛ تخریب، خواست دشمن است. و این همکاری قوای سهگانه، همکاری مجلس و دولت و قوهی قضائیه و نیروهای مسلح و دیگران، باید ادامه پیدا کند.» 1404/6/2
* درس عملی عدالت و انصاف افزون بر همهی مواردی که در پاسخ به سؤال چرایی حمایت رهبر معظم انقلاب از رئیسجمهور و مسئولان کشور ذکر شد، میتوان نکتهای مهم و اساسی را نیز در نظر داشت: حضرت آیتالله خامنهای در جایگاه مرجعیت شیعه و با تجربهی نزدیک به 36 سال رهبری، 8 سال رئیسجمهوری، نمایندگی مجلس و دیگر مسئولیتهای انقلابی و اجرایی و نظامی، بدون تردید، دیدبان اصلی ادارهی کشور و مُشرفترین فرد به وضعیت عملکرد دولتها و مسئولان کشورند؛ لذا اگر از عملکرد و شخصیت مسئولی تقدیر میکنند و دربارهی عملکردی تذکر میدهند و یا نسبت به مشکلات هشدار میدهند، این ابراز نظر دارای یک عقبهی کارشناسی، تجربی و با اِشراف قطعی است و بزرگترین جفا این است که تقدیر ایشان از عملکرد مثبت یک مسئول «مصلحتی» تلقی شود.
مهمتر آنکه تقدیر و حمایت از رئیسجمهور درس عملی عدالت و انصاف رهبر معظم انقلاب برای جوانان مؤمن و انقلابی است که اگر مسئولی، با هر نوع نگرش سیاسی، در انجام وظایف خود نقاط برجستهای داشت، باید بدون لکنت از آن دفاع کرد. * آزمون قدرشناسی سخن پایانی با مسئولان ارشد کشور: هم در محضر خداوند متعال «از فرصت خدمت به مردم قدردانی کنید. این فرصت اولاً به همه داده نمیشود، ثانیاً همیشه داده نمیشود. این را از دست ندهیم. از ساعتساعتِ این عمرِ خدمتیِ خودمان استفاده کنیم» و هم اینکه بدانیم پاسخ حمایت رهبر انقلاب از اقدامات مثبت آنان، تلاش روزافزون برای ارتقاء کیفیت خدماترسانی به ملت ایران و رفع مشکلات در چهارچوب سیاستهای کلی نظام جمهوری اسلامی ایران است.