احمد توکلی کیست؟ | بیوگرافی و سوابق

احمد توکلی از چهره‌های برجسته جریان اصولگرا و از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. او سال‌ها سابقه نمایندگی در مجلس شورای اسلامی، ریاست مرکز پژوهش‌های مجلس، و حضور در کابینه دولت‌های مختلف را در کارنامه داشت. احمد توکلی همچنین از بنیان‌گذاران رسانه‌ها و نهادهایی، چون روزنامه رسالت، وب‌سایت الف و دیده‌بان شفافیت و عدالت است.

بیوگرافی احمد توکلی

احمد توکلی در سال 1330 در شهرستان بهشهر استان مازندران به دنیا آمد. جد او، از تجار اصفهانی بود که در اواخر دوران حکومت تزاری با قفقاز و روسیه تجارت می‌کرد و پس از انقلاب بلشویکی در شمال ایران ساکن شد. احمد توکلی در خانواده‌ای مذهبی رشد کرد و از جوانی به فعالیت‌های سیاسی و انقلابی علاقه‌مند شد.

تحصیلات و اخراج از دانشگاه احمد توکلی

احمد توکلی در سال 1348 وارد دانشگاه پهلوی (شیراز کنونی) شد و تحصیل در رشته مهندسی برق را آغاز کرد. اما در سال 1350، به دلیل مشارکت در اعتراضات دانشجویی و اعتصاب علیه رژیم پهلوی، پیش از اتمام تحصیل از دانشگاه اخراج شد. پس از انقلاب، تحصیلات خود را از سر گرفت و در سال 1368 وارد رشته اقتصاد شد. در ادامه، مدرک دکترای اقتصاد خود را در سال 1375 از دانشگاه ناتینگهام انگلستان دریافت کرد. موضوع پایان‌نامه‌اش بررسی دلایل تورم در اقتصاد ایران بین سال‌های 1972 تا 1990 بود؛ این پژوهش با حمایت مالی وزارت فرهنگ و آموزش عالی ایران انجام شد.

فعالیت دانشگاهی احمد توکلی

توکلی پس از بازگشت به ایران، به‌عنوان استادیار اقتصاد در دانشکده علوم اقتصادی و سیاسی دانشگاه شهید بهشتی مشغول به تدریس شد و تا زمان بازنشستگی در سال 1392 در این دانشگاه فعالیت داشت.

زندگی شخصی احمد توکلی

او با خانواده لاریجانی‌ها نسبت فامیلی دارد: پسر دخترخاله ناتنی برادران لاریجانی است و همسرش نیز دخترخاله آنان است. توکلی دارای هفت فرزند است؛ دو دختر و پنج پسر. یکی از پسرانش، زهیر، داماد صادق زیباکلام است و پسر دیگرش، محمد توکلی، از گرافیست‌های برجسته بود که در سن 34 سالگی بر اثر نارسایی کبد درگذشت.

سابقه مبارزات پیش از انقلاب احمد توکلی

احمد توکلی از جوانی در مبارزات انقلابی علیه رژیم پهلوی فعال بود. در دوران دانشجویی در دانشگاه شیراز با سازمان مجاهدین خلق ارتباط برقرار کرد و به واسطه افرادی، چون آقاسیدرضا دیباج و سعید شاهسوند، مدتی در تشکیلات مجاهدین اسلام فعالیت داشت. در جریان این فعالیت‌ها، چهار بار توسط ساواک دستگیر شد که سومین و چهارمین بازداشتش به مدت 8 ماه و حدود دو سال به طول انجامید. در دوران زندان، با ماهیت واقعی سازمان مجاهدین خلق آشنا شد و از آنان فاصله گرفت.

مسئولیت‌های پس از انقلاب احمد توکلی

با پیروزی انقلاب اسلامی، توکلی مسئولیت‌هایی، چون ریاست شهربانی، کمیته انقلاب اسلامی، و دادیاری و دادستانی انقلاب در بهشهر را بر عهده گرفت. بهشهر در آن زمان به دلیل اجرای دقیق احکام اسلامی، به‌ویژه حدود شرعی مانند قطع دست دزد، شهرت داشت.

او در اولین دوره مجلس شورای اسلامی، نماینده مردم بهشهر و عضو هیات رئیسه مجلس بود. همچنین در سال 1359 از سوی شهید محمدعلی رجایی به‌عنوان وزیر پیشنهادی کار به بنی‌صدر معرفی شد. در کابینه مهندس میرحسین موسوی، توکلی وزیر کار و سخنگوی دولت بود، اما پس از مدتی استعفا داد و به فعالیت رسانه‌ای روی آورد.

فعالیت‌های رسانه‌ای احمد توکلی و تحصیلات تکمیلی او

احمد توکلی پس از کناره‌گیری از وزارت، روزنامه رسالت را بنیان گذاشت. سپس برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و پس از دریافت مدرک دکترا، در سال 1376 به ایران بازگشت و روزنامه فردا را راه‌اندازی کرد. وی بعد‌ها وب‌سایت الف را نیز به عنوان یکی از نخستین رسانه‌های تحلیلی فارسی‌زبان در فضای مجازی تأسیس کرد و همچنان از چهره‌های بانفوذ آن است.

حضور احمد توکلی در مجلس و انتخابات ریاست‌جمهوری

توکلی در مجلس هفتم، هشتم و نهم نماینده مردم تهران بود و هم‌زمان ریاست مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی را نیز بر عهده داشت. او دو بار نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شد؛ یک‌بار در مقابل آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و بار دیگر در رقابت با سیدمحمد خاتمی که در هر دو دوره، پس از این دو نفر، در جایگاه دوم قرار گرفت. در انتخابات ریاست‌جمهوری نهم نیز نامزد شد، اما پیش از برگزاری انتخابات به نفع محمدباقر قالیباف کنار رفت.

فعالیت‌های نهادسازی احمد توکلی

توکلی در کنار فعالیت‌های سیاسی و رسانه‌ای، مؤسس دیده‌بان شفافیت و عدالت و رئیس هیئت مدیره آن است؛ نهادی که به مقابله با فساد اقتصادی و دفاع از حقوق مردم می‌پردازد. همچنین رئیس هیئت امنای مجتمع فرهنگی و آموزشی معلم (ویژه پسران) است که در سال 1369 بنیان‌گذاری شد.

بیماری احمد توکلی و کناره‌گیری از انظار

در سال‌های اخیر، احمد توکلی به بیماری پارکینسون مبتلا شده بود و به همین دلیل کمتر در محافل عمومی و رسانه‌ای حضور می‌یافت.