افزایش سن جذب دانشجومعلم تا 30 سال / دانشگاه فرهنگیان به بنگاه کاریابی تبدیل شده است؟!

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اخیرا خبر افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان به 30 سال و ارائه این طرح به شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده و مجددا برسر زبان‌ها افتاده است.

این طرح با مخالفت بسیاری از دانشجویان این دانشگاه روبه رو شده و عده‌ای از دانشجویان با مطرح کردن انتقاداتی این مسئله را به چالش کشیده و این تصمیم را عامل کاهش کیفیت آموزش و کم اهمیت شدن جایگاه دانشگاه فرهنگیان میدانند.

در این راستا و جهت بررسی این طرح با تعدادی از داشنجویان دانشگاه فرهنگیان گفتگویی داشتیم.

محدثه خلیلی، دانشجوی دانشگاه فرهنگیان در خصوص موضوع افزایش سن پذیرش دانشگاه فرهنگیان به 30 سال گفت: مسئله‌ای که این مدت مطرح شده و به شدت در حال بررسی است، افزایش سن پذیرش فرهنگیان به 27 یا 30 سال است. به نظر می‌رسد که این موضوع همچنان بی‌پایان است و هیچ وقت به طور قطع و کامل به پایان نمی‌رسد. هر بار شاهد واکنش‌هایی به آن هستیم. یک بار شورای عالی انقلاب فرهنگی آن را رد می‌کند و بار دیگر به بحث می‌آید. این موضوع در شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی آموزش و پرورش قبلاً کاملاً مشخص شده بود، اما حالا مجدداً به دلیل فشارهای اجتماعی و پیامک‌های دریافتی از سوی عده‌ای، نامه‌ای دوباره به شورا ارسال شده است.

واقعاً انتظار داریم آقای وزیر یا سخنگوی محترم کمیسیون آموزش و پرورش دلایل کارشناسی خود را به‌طور شفاف و واضح برای ما بیان کنند. ما باید بدانیم که چرا همچنان بر افزایش سن فرهنگیان اصرار می‌شود و چرا این مسئله هر بار تغییر می‌کند. از طرف دیگر، بارها و بارها از تشکل‌های مختلف دانشگاه فرهنگیان برای آقای وزیر نامه ارسال شده و صحبت‌هایی انجام شده، اما هیچ توضیح قانع‌کننده‌ای ارائه نشده است. واقعاً جای تعجب است که چرا هیچ ثباتی در این تصمیمات وجود ندارد و چرا هیچ گاه پاسخ روشن و پایدار برای این موضوع داده نمی‌شود.

وی ادامه داد: آنچه مسلم است این است که مسئولان باید در تصمیم‌گیری‌ها از نظر دانشجو و جامعه دانشگاهی بهره ببرند. سخنان مقام معظم رهبری همواره بر این تأکید دارد که دانشگاه باید محل گفتمان و تبیین باشد و دانشجو باید تصمیم‌ساز باشد. در زمان نهضت نرم‌افزاری، حضرت آقا پیش از اینکه موضوع به مسئولان منتقل شود، از دانشجویان نظر خواستند و خواستند که نظر دانشجو در نظر گرفته شود، اما در نهایت تصمیم‌گیری به عهده مسئولان گذاشته شد. متاسفانه شاهد هستیم که در این مورد خاص، آقای وزیر نه تنها به نظرات دانشجویان توجه نمی‌کند بلکه به نظر می‌رسد که فراموش کرده‌اند که خودشان زمانی عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان بودند و باید نسبت به فرزندان این مجموعه حساسیت بیشتری داشته باشند.