امالبنین؛ الگوی صبر و استقامت مادران شهدا / روایتی از لحظه وصال مادر و فرزند بعد از 38سال
مادر شهید "بابالله داودی" گفت: در همه سالهای چشم انتظاری و فراغ فرزندم به حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت زینب (س) اسوه صبر و پایداری توسل کرده و از آنان طلب صبوری میکردم.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ سالها پیش جوانانی از جنس نور و معنویت با الهام از مکتب سرور شهدا و در مسیر پاسداری از ارزشهای انقلاب اسلامی و کشورمان، پای در مسیری گذاشتند که رزق شهادت در آن نهادینه بود.
عشق به امام خمینی (ره) چراغ راهی بود برای مردان خدایی تا مسیرشان به سوی نور و روشنایی هموار شود، هرچند مسیر سخت بود و طاقت فرسا؛ اما هیچ گاه خللی در عزم راسخ پرورش یافتگان سرزمین ایثار و فداکاری پدید نیاورد. فرزندانی که تفکر حسینی و دلیرمردی را در کلاس درس مادرانشان آموختند و عطر ایمان و عشق به ولایت در ذره ذره وجودشان جایگاه ابدی یافت. مادران شهدا با تأسی از حضرت امالبنین (س) فرزندانی را در دامان خویش پرورش دادند که در مسیر دفاع از حق با پیروی از سرور شهدا، امام حسین (ع) گرانبهاترین گوهر وجودیشان را در طبق اخلاص نهاده و در راه عزت و سربلندی کشورشان فدا کردند و چه زیبا در تقویم رسمی کشور، سالروز وفات این بانوی بزرگ اسلام، روز تکریم از مادران و همسران شهدا نامگذاری شده است. مادرانی که در طول هشت سال دفاع مقدس اسطوره صبر و استقامت نام گرفتند و برخی از آنان حتی با وجود گذشت سالها از اتمام جنگ تحمیلی، همچنان چشم انتظار شنیدن خبری از یوسف گمگشته خویش بوده و قلبشان بیتاب در فراغ عزیزانشان میتپد و سکوتشان لبریز از ناگفتههای مادرانهای است که هر روز در تنهایی خود نجوا میکنند. رقیه حبیب الهی، مادر شهید باب الله داودی یکی از مادران ایثارگر خطه مینودری است که چشمانش پس از 38 سال با دیدن پیکر مطهر فرزندش روشنی یافت و توانست برای آخرین بار جگرگوشهاش را در آغوش بفشارد و راهی سفر آسمانی کند. وی دارای 6 فرزند پسر و 2 دختر است و شهید باب الله داودی فرزند چهارم ایشان بود که در همان سن نوجوانی و زمانی که تنها 16 سال سن داشت، در قزوین به عضویت بسیج درآمد و به جبهه اعزام شد. پسرم عاشق شهادت با لباس مقدس بسیجی بود مادر شهید باب الله داودی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین؛ انگیزه فرزندش از حضور در جبهه حق علیه باطل را اطاعت از فرمان امام راحل و عشق به ولایت و امام حسین (ع) ذکر کرده و میگوید: پسرم عاشق شهادت با لباس مقدس بسیجی بود و همیشه میگفت "حال که راه شهادت باز است چه بهتر از اینکه در چنین سنی و با چنین لباسی توفیق شهادت حاصل شود" که همان هم شد. وی تصریح میکند: زمان اعزام باب الله، دو پسر دیگرم نیز در جبهه بودند که همسرم به ایشان گفت "من راضی به تصمیمت هستم و نمیگویم که به جبهه نرو اما کمی صبر کن تا یکی از برادرانت برگردد سپس تو عازم جبهه شوی" اما او برای اطمینان ما گفت که "من با قصد پیدا کردن خبری از برادرم یدالله که 7 ماهی است به جبهه رفته و نامه و پیغامی در این مدت از او به دست ما نرسیده به جبهه میروم" و در نهایت هم با همین بهانه من و پدرش را راضی به رفتن کرد. حبیب الهی با اشاره به ویژگیهای اخلاقی برجسته فرزند شهیدش میافزاید: پسرم عاشق اسلام و قرآن بود و همیشه نمازش را سروقت میخواند و به ما هم سفارش میکرد که نمازمان را به موقع بخوانیم، بسیار خوش اخلاق و خندهرو و در انجام کارهایش منظم و بابرنامه بود. همیشه سفارش میکرد اگر شهید شدم برایم گریه نکنید وی با بیان اینکه باب الله زمان اعزام به جبهه از روحیه بالایی برخوردار بود و برای رفتن لحظه شماری میکرد، ادامه میدهد: همیشه به من سفارش میکرد اگر شهید شدم برایم گریه نکنید اما اگر هم خواستید گریه کنید به یاد امام حسین (ع) و یارانش باشد. این مادر شهید عنوان میکند: در تمام لحظات این 38 سال منتظر شنیدن خبری از پسرم بودم و باور داشتم که در نهایت خبر خوشی برایمان خواهند آورد؛ از این رو وقتی خبر شناسایی پیکر فرزند شهیدم را شنیدم به دیگر فرزندانم گفتم "چه خبری بهتر از اینکه خبر شهادت برادرتان را آوردند و از آن بهتر اینکه پیکر مطهرش در نهایت پیدا شد". وی بیان میکند: در همه سالهای چشم انتظاری و فراغ فرزندم به حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت زینب (س) اسوه صبر و پایداری توسل کرده و از آنان طلب صبوری میکردم. پیکر مطهرش در مکانی که خود مشخص کرده بود، آرام گرفت حبیب الهی با اشاره به خاطرهای از شهید باب الله میافزاید: چند روزی مانده به اعزام با تعدادی از دوستانش به امامزاده علی اکبر (ع) شهر سگزآباد و سر مزار شهدا رفته و در بین مزار دو شهید خوابیده و از دوستانش میخواهد که از او عکسی به یادگار بگیرند، وقتی از او دلیل کارش را میپرسند پاسخ میدهد که "مطمئن باشید من شهید میشوم و اینجا مزار من خواهد بود" که پیکر مطهرش هم اکنون در همان مکانی که خود مشخص کرده بود آرام گرفته است. در پایان از این مادر شهید میخواهم تا ما را نصیحتی کند که میگوید: هر کاری انجام میدهید با نام خدا و برای رضای الهی باشد، پیرو ولایت فقیه و رهبری باشید و راه شهدا را ادامه دهید و ایمان و تقوا را سرلوحه زندگیتان قرار دهید. گفتنی است؛ شهید باب الله داودی، متولد اول فروردین سال 1346 در روستای سگزآباد بوئین زهرا از شهرستانهای تابعه استان قزوین است. این شهید گرانقدر با عضویت بسیجی طی سه مرحله اعزام در تاریخ 21 دی سال 1362 برای آخرین بار به جبهههای حق علیه باطل اعزام و در تاریخ 7 اسفندماه همان سال طی عملیات خیبر از لشکر 17 علی ابن ابیطالب به عنوان تیربارچی در جزیره مجنون به فیض شهادت نائل آمد اما اثری از پیکرش به دست نیامد. هویت شهید باب الله داودی پس از گذشت 38 سال از زمان شهادت و 6 سال از تدفینش از طریق آزمایش DNA احراز و به زادگاهش در قزوین منتقل شد. انتهای پیام /