اینجا ترکیه؛ اوضاع اصلا خوب نیست!

مهری رنجبر: انگار ناف بردیا سعادت، پشت خط زن ملی پوش را با لژیونری بریدند. او از 18 سالگی در صربستان توپ زدن را شروع کرد واین چند سال کم پیش آمده که در لیگ ایران بازی کرده باشد. اوکه این فصل هم بازی در تیم تورشاد و لیگ برتر ترکیه را تجربه می کند، با اینکه کیلومترها با مرکز زلزله ترکیه فاصله داشته اما مثل بقیه نگران است. نگران زلزله ای که شایعه اش استرس به جان او و بقیه مردم آنکارا انداخته است.

*تو چطور متوجه زلزله بامداد دوشنبه شدی؟

من در آنکارا هستم و به خاطر فاصله زیادم از جنوب ترکیه مرکز زلزله صبح با پس لرزه های زلزله که در آنکارا محسوس بود و اخبار متوجه خبر شدم.

*حال و هوای آنکارا بعداز زلزله چطور است؟

اینجا وضعیت قابل تعریف نیست. من، هم تیمی هایم، دوستانم همه مردم شهر ترسیده اند و استرس تکرار زلزله مهیب را دارند. چرا که احتمال می دهند دوباره زلزله مهیب در 10 روز آینده تکرار شود.

*حالا که با دستور وزیر ورزش ترکیه همه امکانات ورزشی برای کمک به زلزله زدگان اختصاص پیدا کرده و لیگ ها هم تعطیل شده، چه اتفاقی می افتد؟

من هم خوانده ام که وزیر ورزش ترکیه تاکید کرده مسابقات ورزشی تا اطلاع ثانوی لغو شود، فعلا با این فاجعه، لیگ والیبال هم تعطیل شده و ما هم تمرین نداریم. اخبار نشان می دهد که شهرهای هاتای و آدانا وضعیت خرابی دارند. ما هم باید صبر کنیم ببینم اوضاع چطور پیش می رود و چه تصمیمی می گیرند.

*تو از مرتضی شریفی و سعید معروف هم خبر داری؟

آنها در استانبول هستند که خوشبختانه از کانون زلزله دور است.

* انگار ناف تو را با بازی در لیگ های اروپایی بریدند، آره؟

تقریبا می شود گفت درست است. چرا که من 18 سالگی از صربستان بازی را شروع کردم.

*چرا؟ به خاطر مسائل مالی یا نه؟

جدای از بحث مالی، مهم یاد گرفتن و پیشرفت بود. من 18 ساله که بودم برایم بازی خارج از ایران چالش خیلی سختی بود، با اینکه تجربه زندگی تنها را داشتم، اما زندگی خارج از ایران و برخورد با آداب و رسوم، زبان، فرهنگ، حتی غذا نوعی چالش است و من دوست داشتم آن را تجربه کنم. خدا را شکر تا به حال هم خوب هم بوده.

*پس حالا بردیا سعادت آشپز حرفه ای شده؟

آشپز حرفه ای که نمی شود گفت، اما از پس کارها و غذا پختنم برمی آیم. لژیونری مثل کوره آدم را پخته می کند، نه فقط در بازی والیبال که حتی در زندگی هم پخته می شوی. من این مدت نکات زیادی یاد گرفته ام. وقتی کسی کنارت نیست همه جوره باید خودت گلیمت را از آب بیرون بکشی.

*مهمترین دلیل تو برای بازی در لیگ های اروپایی چه بود؟

من برای پیشرفت بازی ام لژیونر شده ام، اینجا علاوه بر زندگی، با بازیکنان بزرگی رو در رو می شوم و سبک های متفاوت را یاد می گیرم. بعضی از بازیکنان سبک منحصر به فرد خودشان را دارند که خیلی خوب است و به رشد من کمک زیادی می کند. من بعداز بازی در لیگ صربستان به اردوی تیم ملی دعوت شدم و بنابراین لژیونری کمک بزرگی کرد تا من خودی نشان دهم و قدم رو به جلو بود.

*بازی تو در لیگ والیبال ترکیه، خیلی به چشم آمده و جزو ستاره های آن هستی.

معمولا تیم هایی که با بازیکن خارجی قرارداد امضا می کنند، ترکیب تیم را با خارجی ها می بندند و با این شرایط بار زیادی از تیم روی دوش بازیکنان خارجی تیم می افتد وباشگاه هم توقع عملکرد بهتر از آنها دارد. من هم خیلی دوست دارم بازیکن مهم و تاثیر گذار تیم باشم. کسی که کمک حال تیم باشد و یکی از اهرم های پیروزی و پوئن آوری. خدا راشکر برای من این اتفاق در تیم تورشاد افتاده و من حالا جزو سه بازیکن امتیازآور لیگ ترکیه هستم.

*لیگ والیبال ترکیه با لیگ ایران چه تفاوتی دارد؟

مهمترین تفاوت لیگ ها از لحاظ سخت افزاری است. لیگ ایران برخلاف لیگ های اروپایی سیستم ویدئوچک ندارد، در حاتلی که این قضیه خیلی کمک می کند تا اعتراض به داوری و سوئتفاهم ها کمتر شود و بازیها به حاشیه کشیده نشود. از طرف دیگر هر تیم 2تا3 بازیکن خارجی دارد، حضور خارجی ها رقابت را بیشتر و نزدیک تر می کند و بعد هم پخش تلویزیونی است. بازیهای لیگ در اکثر کشورهای اروپایی پخش مستقیم می شود، نه تنها درتلویزیون که حتی در شبکه های اجتماعی و یوتیوپ.

*تماشاگران والیبال در لیگ ترکیه هم حاشیه سازی می کنند؟

من این فصل در لیگ ترکیه فحاشی و حاشیه سازی از تماشاگران ندیدم. همه هواداران می آیند و تیمشان را تشویق می کنند، شاید برای تشویق سر و صدا هم بکنند اما رفتار توهین آمیز ندارند. در صربستان و کره که به خاطر کرونا بازیها بدون تماشاچی برگزار می شد. ایتالیا تماشاگران با فرهنگی دارد، برخلاف خیلی از کشورها.

بیشتر بخوانید:

• عکس | ستاره سابق پرسپولیس از همسرش جدا شد

• اسرائیل دست به دامن رونالدو شد!

• یک نفر که بهتر از امیرعلی اکبری بود را در ترکیه کشتند

251254