بازیهای آسیایی هانگژو | محمودپور: مسابقات در بخش تخصصیام برگزار میشد قطعاً حرف برای گفتن داشتم
ملیپوش روئینگ کشورمان مدعی است اگر مسابقات در بخش تخصصی او برگزار میشد از پیکارهای آسیایی هانگژو مدال میگرفت.
به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم از هانگژو، امیرحسین محمودپور ملیپوش روئینگ انفرادی کشورمان بعد از ناکامی در مسابقه فینال بازیهای آسیایی هانگژو چین اظهار داشت: امروز مسابقه سنگین وزن تک نفره بود، اما با توجه به اینکه سالهاست در بخش سبکوزن در رشته روئینگ انفرادی پارو میزنم و در مسابقات شرکت میکنم، اصلاً نه بدنم به قد رقبایی که در مسابقه سنگین وزن حضور داشتند، میخورد و نه شرایط آمادگیام با آنها یکی بود.
وی افزود: دلیل اینکه مجبور شدم برخلاف شرایط فیزیکی و بدنیام به مصاف رقبای قدرتمند در روئینگ سنگین وزن بروم این بود که چینیها با توجه به امتیازی که بهعنوان میزبان داشتند، تصمیم گرفتند یکسری اوزان را که المپیکی نیستند کاهش داده و حذف کنند که وزن من هم جزو این اوزان بود. همین باعث شد که من اینجا نتوانم نتیجه بگیرم و ناکام ماندم، وگرنه اگر این رویداد در بخش تخصصی خودم برگزار میشد قطعاً حرف برای گفتن داشتم. تمام رقبایم جزو قهرمانان مطرح جهان و المپیک هستند. رقیب چینیام دارنده نشان برنز المپیک توکیوست و چند عنوان جهانی دارد. نفر دوم ژاپنی هم سهمیه المپیک گرفته است و در پاریس حضور دارد. نفر سوم نیز نفر قهرمان کاپ دو جهانی است که موفق شده سهمیه المپیک پاریس را کسب کند. با این وجود خودتان شاهد بودید که سطح کیفی و کمی بازیها خیلی بالا بود. من خیلی تلاش کردم، ولی نتوانستم حریف رقبای قدرتمندم در سنگین وزن روئینگ شوم.
ملیپوش قایقرانی ایران خاطر نشان کرد: ما هیچ وقت نمیتوانیم امکانات ایدهآلی را که همین چینیها در سنگین وزن روئینگ دارند، برای خودمان مهیا کنیم. به همین دلیل، نباید توقع مدالآوری در این بخش داشته باشیم. با این شرایط مجبوریم برای مدالآوری به سبک وزن برگردیم و آنجا پارو بزنیم، چون اینجا شانسی برای مدالآوری با شرایط ضعیفی که داریم، وجود ندارد.
محمودپور ادامه داد: من مرد هستم و به جز ورزش کردن باید بتوانم آینده خودم و خانوادهام را تأمین کنم، اما بازیها یک سال عقب افتاد و مجبور شدیم سه سال شبانه روزی در اردو باشیم تا از آمادگی فاصله نگیریم. تمام امید من درخشش و کسب مدال در بازیهای آسیایی بود که حالا با ناکامی که کسب شد، نمیدانم باید با شرایط زندگیام چه کنم. باور کنید در این سه سال فقط ماهی پنج روز خانه میرفتم تا نتیجه بگیرم، اما حالا همه چیز برایم بههم ریخته است. امیدوارم مسئولان ورزش و کمیته ملی المپیک شرایط ویژهای را که برای من ایجاد شده است، درک کنند و بدانند که اگر در وزن تخصصی خودم پارو میزدم الان مدالآور ورزش ایران بودم.