بیماری صعب‌العلاج صنعت "دامداری"/ کوچ بزرگ در داوودآباد آغاز شده!

با توجه به مشکلات ریز و درشتی که برای دامداران به وجود آمده؛ آینده این صنعت چندان روشن به نظر نمی رسد و ممکن است با ادامه این روند این واحدها نیز در صف تعطیلی و ورشکستگی قرار بگیرند.

لبنیات و گوشت قرمز یکی از نیازهای ضروری در سبد کالای خانوارها محسوب می‌شود، افزایش قیمت و کمبود این محصول در بازار می‌تواند سبد تغذیه‌ای خانوارها را نیز با مشکلات جدی مواجه کند از طرفی باید توجه داشت که تعطیلی هر دامداری مساوی با کاهش تولید و در نهایت کمبود گوشت و لبنیات در بازار خواهد بود.

استان مرکزی علاوه بر صنعتی بودن، یکی از قطب‌های دامپروری در کشور و سومین استان تولید کننده گوشت است، اما مدت هاست که دامداران و واحدهای دامداری حال خوشی ندارند، گلایه‌های این قشر سر به فلک کشیده است و دامداران می گویند گوشی هم برای شنیدن این مشکلات وجود ندارد و هر روز بیشتر از روز قبل در مشکلات شناور می شوند.

قیمت پایین فرآورده‌ها، نابسامانی بازار دام، وجود دلالان متعدد و بالا بودن قیمت خوراک دام به طوری که 80 درصد هزینه مربوط به پرورش دام را هزینه مصرف خوراک دام تشکیل می‌دهد، از مشکلات عدیده این حوزه است.

داودآباد شهری در نزدیکی اراک است که می توان گفت شغل عمده مردم آن دامداری است یا حداقل تا چندی پیش چنین بوده است ولی دامداران این منطقه چند سالی است که نه تنها پیشرفت نکرده اند بلکه از روزهای اوج‌شان در این صنعت فاصله معناداری گرفته اند.

خردادماه سال گذشته گزارشی تحت عنوان "زانوان لرزان دامپروری" که 25 خرداد 1399 در این خبرگزاری منتشر شد و مشکلات این دامداران مطرح شد ولی بعد از این گزارش همچنان تماس ها و پیغام های دامداران به ایسنا می رسد و دامداران از اقدام به تعطیلی واحدهای دامداری شان در صورت ادامه یافتن مشکلات می گویند، البته در این مدت برخی نیز دامداری را تعطیل کرده و حرفه خود را به ناچار تغییر داده اند.

دام ها یکدیگر را می خورند!

مهدی داوودآبادی، یکی از دامداران فعال شهر داوودآباد در خصوص مشکلات این صنعت بیان کرد: با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و افزایش قیمت نهاده ها، با مشکلات زیادی مواجه شده ایم. قیمت نهاده بالا و قیمت گوشت پایین است و همه در ضرر هستیم و دامداری ها یکی پس از دیگری جمع می شوند.

وی با تاکید بر اینکه نیازمند حمایت دولت هستیم اما حمایتی صورت نمی گیرد اضافه کرد: بنده یک دامداری 200 راسی داشتم که اکنون به حدود 120 راس رسیده و توان افزایش تعداد دام ها را هم ندارم؛ دولت ماهانه حدود 4 تن نهاده به بنده اختصاص داده که این 4 تن تنها برای حداکثر 3 روز دام ها کافی است.

نهاده لاکچری!

داوودآبادی در خصوص قیمت نهاده در بازار آزاد و دولتی نیز گفت: نهاده در بازار دولتی کیلویی 3500 تومان به فروش می رسد اما مقدار آن کم است و مجبور هستیم در بازار آزاد همین نهاده را به قیمت 7500 تومان تهیه کنیم که با توجه به قیمت گوشت، این قیمت بازار آزاد اصلا مقرون به صرفه نیست.

وی افزود: قیمت خوراک هر دام در 24 ساعت حدود 70 هزار تومان است که با این اوضاع همه در ضرر هستیم. با این وضعیت می توان گفت دام ها یکدیگر را می خورند چراکه باید دام های فروخته شده را خرج دیگر دام ها کرد، بنده 70 راس دام از طریق پشتیبانی امور دام کشتار کردم که پول فروش آن را خرج 120 راس باقی مانده کرده ام و این اصلا به صرفه نیست.

داوودآبادی عنوان کرد: در فکر تعطیلی دامداری بودیم اما با سرمایه موجود هیچ کار دیگری نمی توانیم انجام دهیم و مجبور هستیم که همین حرفه را ادامه دهیم، از دولت تقاضا داریم حمایت از دامدار را انجام دهد تا بتوانیم روی پای خود بایستیم. هر دام علاوه بر خوراک، نیازمند دارو و اکسن نیز هست که آنها هم قیمت بالایی دارند و به هزینه های دامداری اضافه می کنند، هزینه واکسن هر دام یک میلیون تومان و هزینه دارو نیز بین 500 هزارتومان تا یک میلیون تومان برآورد می شود.

تعداد دام ها به نصف رسیده است

وی تعداد دام های داوودآباد را در گذشته حدود 22 هزار راس عنوان کرد و گفت: در دو سال گذشته با توجه به مشکلات موجود، تعداد دام های سنگین این شهر به حدود 10 هزار رسیده است.

این دامدار بیان کرد: در گذشته اگر 30 راس دام به فروش می رسید به جای آن 60 راس خریداری می شد اما در حال حاضر درآمد حاصل از فروش تعدادی از دام ها صرف خوراک دام های باقیمانده می شود و با این حساب از درآمد خبری نیست چه رسد به سود!

به گزارش ایسنا، در واقع دامداری اگرچه در شرایط مطلوب شغل پردرآمدی است، اما به جهت اینکه تولیدی است که با موجودی زنده سروکار دارد، شغل سخت و حساسی هم هست، حال اگر شرایط نامناسب باشد این سختی ها چند برابر می شوند، سرمایه های چند تنی به خطر می افتند و دامدار به چه کنم چه کنم می افتد.

در سال های اخیر تقریبا تمامی دمداران کشور از جمله دامداران استان مرکزی در این شرایط نامناسب به سر برده اند و گاه کار آنقدر بیخ پیدا کرده که گرسنگی دام ها و نبود نهاده به موضوع بغرنجی تبدیل شده و در نهایت دامدار عطای دامداری را به لقای مشکلاتش بخشیده و دام هایش را فروخته است و تمام.

در این شهر نیز بودند افرادی که دامداری خود را تعطیل کرده و برخی به حرفه های دیگری روی آورده اند.

به ناچار دامداری را تعطیل کردیم!

مرتضی حداد که یکی از دامداران این منطقه بود، حدود 20 سال در حرفه دامداری فعالیت داشته و سال گذشته نیز از مشکلاتش به خبرنگار ایسنا گفته بود.

اما امسال متوجه شدیم که وی دامداری را به طور کامل تعطیل کرده و در مراجعه حضوری نیز با یک دامداری خالی مواجه شدیم.

وی در اینباره به خبرنگار ایسنا گفت: حدود 20 سال در این حرفه با صرف هزینه و وقت فعالیت داشتیم اما با توجه به مشکلات این حوزه دیگر توان ادامه فعالیت در این صنعت را نداشتیم. تمام تلاش خود را کردیم که در این حرفه بمانیم، اما متاسفانه وعده های مسئولین عملی نشد.

حداد بیان کرد: اجبارا از این حرفه خارج شده و به صنعت روی آوردیم، البته هر حرفه ای مشکلات خاص خود را دارد اما مشکلات این شغل کمتر از دامداری است، دامداران به طور کل نابود شده اند، در داوودآباد بیش از 20 هزار راس دام وجود داشت اما الان چیز زیادی نمانده و بخش زیادی از سرمایه مردم از بین رفته است.

وی تاکید کرد: همه مسئولین از این مشکلات با خبر هستند اما چرا توجه نمی کنند؟ به نظر می رسد که نمی خواهند این تولید انجام شود. سهیمه ای که به دامدار می دهند، اسما مشکل را حل می کند، اما رسما اینگونه نیست چون میزان قابل توجهی نیست و گاها در موعد مناسب نیز تحویل داده نمی شود. تمامی نماینده های مجلس، استاندار، بخشدار و... همه بهتر از دامداران در جریان مشکلات هستند و همگی بازدیدهایی از این بخش داشته اند اما متاسفانه گویا نمی خواهند این مشکلات حل شود. فقط دولت در سطح کلان می تواند با تدابیر مناسب این مشکلات را رفع کند.

حداد از شغل جدیدش اینگونه گفت: در حرفه ریخته گری فعالیت داریم و حدود 35 کارگر در این بخش فعالیت می کنند، تولیدات این شرکت قطعات کمباین سازی و گیربکس های صنعت نفت و گاز است و در حال حاضر شرایط مان از دورانی که دامداری می کردیم بهتر است.

وی اضافه کرد: سرمایه ای که دامداران در سال های گذشته در این حرفه وارد کردند امروز دیگر کفاف شغل دیگر را نمی دهد و دامدار به راحتی نمی تواند وارد حرفه دیگری شود، از طرفی عمر خود را در این شغل گذاشته و براحتی نمی تواند شغلش را عوض کند، ما هم که وارد حرفه دیگری شده ایم از گذشته در این شغل تجربه ای داشته ایم اما کسی که صرفا دامداری کرده، نمی تواند به سادگی شغل دیگری راه اندازی کند.

حداد، میانگین خوراک هر دام را روزانه 10 کیلو عنوان کرد و گفت: خوراک دام میانگین ماهانه 300 کیلو است اما دولت تقریبا ماهی 50 کیلو خوراک به ازای هر دام می دهد و این به معنی همان چوب لای چرخ دامدار گذاشتن است.

در گوشه ای از محوطه این کارگاه گودال بزرگی بود که به گفته حداد در گذشته سیلوی آذوقه و نهاده دام ها بوده و امروز قرار است به عنوان بخشی دیگر به صنعت ریخته گری اضافه شود و این واقعا تاسف برانگیز بود!

دام هایی که نیسان شدند!

چندی پیش نیز یکی از دامداران داوودآباد به خبرنگار ایسنا گفته بود که این بازار بی رمق رو به نابودی است و باید برای خروج از این شرایط فکری می کردم پس با توجه به اینکه بازار ماشین و مسکن رو به صعود است، نیمی از دام هایم را فروختم و نیسان خریدم، این نیسان اگر در گوشه حیاط بماند سود بیشتری از گاوهایی دارد که هر روز باید خوراک بخورند. در حال حاضر نیمی از سرمایه ام در کنار دام ها، چادر بر سر دارد و آفتاب می گیرد.

این دامدار ادامه داد: برای خوراک باقی دام ها دچار مشکل هستم و تاکنون بخشی از طلای همسرم را فروخته و خرج خوراک دام ها کردم، اگر وضع این چنین پیش برود ترجیح می دهم تمام دام ها را به طلا تبدیل کنم تا شاید خیالم از بابت سرمایه ام راحت شود. من تخصصی در حرفه دیگری ندارم لذا نمی توان شغلم را هم تغییر دهم.

محمد با اشاره به اینکه همه وعده حل مشکل را می‌دهند، اما در عمل کاری انجام نمی‌دهند، گفت: میزان سهمیه‌ای که به دامدار تحویل داده می‌شود کفاف نیاز دام‌ها را نمی دهد. فشار روی دامداران استان زیاد است و اگر این روال بخواهد ادامه پیدا کند آینده صنعت دامپروری استان نگران کننده می‌شود.

به گزارش ایسنا، 20 بهمن ماه معاون امور تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی با بیان اینکه سهمیه نهاده‌های دامی بر اساس دام تولیدی استانی تخصیص می‌یابد، گفته بود: سهمیه نهاده‌های دامی برای دامداری روستایی و عشایری تدارک دیده شده است و این حجم در کشور به ویژه در سال 1400 بی‌سابقه بوده است.

با توجه به صحبت های دامداران باید دید که این کلمه بی سابقه از منظر این مقام مسئول چه معنی دارد چراکه به گفته دامداران وضعیت آنها از سال های گذشته نیز بدتر شده است!

البته مشکلات گفته شده فقط محدود به دامداری های بزرگ نیست، اینرا خانمی گفت که وقتی شنیده بود برای تهیه گزارش به داوودآباد رفته ایم، هراسان به سمت مان آمد و از مشکلات دام هایش گفت.

این خانم تعدادی دام سبک داشت که گویا بیمار شده بودند و غذایی هم نداشتند که مصرف کنند!

خواهر این خانم از مشکلات دامداریشان و وجود دلال و واسطه به عنوان یک معضل بزرگ گفت و افزود: نهاده به دست ما نمی رسد و همه چیز دست دلال است، برای خرید نهاده حتما باید پول نقد داشته باشیم و قیمت ها بسیار بالا است، دام هایمان روی دست‌مان مانده و چاره ای نداریم و باید منتظر تلف شدن دام هایمان باشیم. در گذشته دام های بیشتری داشتیم که امروز همه از بین رفته اند، فقط امیدوارم در جریان این این مشکلات خودمان سکته نکنیم!

آنگونه که دامداران می گویند، دومینوی کمبود نهاده ها و مشکلات توزیع آن در استان مرکزی همچنان ادامه دارد و در این راه، در سایه پاسکاری مسئولین مربوطه شاهد تعطیلی دامداری ها و البته ورود سودجویان و خرید دام ها به نازلترین قیمت ها هستیم و حالا که سال کهنه واپسین روزهای عمر خود را سپری می کند، بوی روزهای آخر عمر برخی دامداری ها نیز به مشام می رساند، حداقل می توان گفت در داوودآباد که روزی قطب دامپروری بوده این بو به طور کامل به مشام می رسد.

این در حالی است که در چند سال اخیر به ویژه دو سال گذشته افزایش قیمت گوشت قرمز به عنوان کالاهای اساسی در سبد خانوار، باعث پر کشیدن آن از سفره ها شده و حال بروز مشکل در تهیه نهاده های دامی به این وضعیت دامن می زند.

در حال تهیه گزارش در روستا بودیم که تعدادی ماشین سنگین توجه ما را به خود جلب کرد. در صحبت با راننده یکی از این ماشین ها متوجه شدیم که از خوزستان برای فروش "باگاس" به داوودآباد آمده اند و تا شب هم برای فروش صبر می کنند.

باگاس تفاله‌ای است که پس از استخراج شکر از نیشکر و سورگوم، حاصل می‌شود و از جمله مصارف پر کاربرد آن استفاده در خوراک دام و طیور است، چرا که با قیمت های بسیار ارزان جایگزینی برای کاه و کلش گندم در جیره غذایی دام است. باگاس نیشکر در خوراک دام به صورت عمده برای خاصیت پرکنندگی شکمبه و تامین انرژی مصرف می شود و شکل صحیح مصرف آن این است که به همراه سایر مواد مغذی ها مخصوصا غنی از پروتئین و کربوهیدرات به مصرف دام برسد.

این راننده ها باگاس را کیلویی 900 تا هزار تومان به دامداران داوودآبادی می فروشند.

باگاس نیشکر یک منبع علوفه ای با کیفیت پایین است که اغلب در زمان کمبود علوفه به میزان زیادی وجود دارد و اغلب در مقایسه با سایر منابع علوفه ای قیمت پایینی دارد، اما در این شرایط دامداران مجبور هستند که کمبود نهاده خود را این طریق جبران کنند هرچند رضایت چندانی از خرید این خوراک ندارند، اما چاره ای هم ندارند.

انبارهای علوفه خالی شده

به گفته ابراهیم داوودآبادی دیگر دامدار این شهر، باگاس به عنوان خوراک دام، محصول باکیفیتی نیست، اما دامدار در شرایط موجود ناچار به استفاده از این محصول برای تغذیه دام ها است.

وی اضافه کرد: البته گاهی برای خرید این محصول که کیلویی 900 تومان به فروش می رسد نیز پول نداریم، چراکه دام هایمان به فروش نمی رسد که بتوانیم نهاده تهیه کنیم.

وی اظهار کرد: از یک سال و نیم گذشته حدود 500 دامی که داشتم به حدود 80 دام رسیده و اکنون هم انبار علوفه ام خالی است. پنج کارگر در این دامداری کار می کردند که امروز دیگر کارگری هم در این دامداری نمانده است.

این دامدار بیان کرد: ماهانه یک تن کنسانتره به دامداری بنده اختصاص پیدا می کند که آن هم کفاف این دام ها را نمی دهد، سبوس ازاد به قیمت 3500 تومان می خریدیم اما امروز به بیش از 7 هزار تومان رسیده است. دام هایمان نیز سنگین شده و فروش نمی روند، هیچکس از ما حمایت نمی کند و واقعا رو به نابودی هستیم.

قیمت یک کیلو شیر کمتر از یک آب معدنی کوچک

وی افزود: شیر دام را هم دیگر نمی دوشم و می گذارم خشک شود چراکه شیر را هم به قیمت پایین می خرند، قیمت یک کیلو شیر از یک آب معدنی کوچک هم کمتر است. همه فقط می گویند اوضاع درست می شود اما هیچ تغییری ایجاد نشده است. تمامی دامداری ها با این مشکلات مواجه شده اند، برخی از دامداران خودشان اکنون کارگری می کنند.

داوودآبادی به مشکلات دریافت مجوز دامداری نیز اشاره کرد و گفت: تا به امروز حتی نتوانسته ام مجوز دریافت کنم.

به گزارش ایسنا، صنعت دامپروری بعنوان یکی از ارکان تولید مواد غذایی و پروتئینی نقش مهمی در امنیت غذایی کشور داشته و با چند میلیون بهره بردار و گردش مالی بالا نقش مهمی در فرآیندهای اقتصادی و اجتماعی جامعه ایفا می کند.

باتوجه به اینکه عمده نهاده های دامی مصرفی از قبیل جو، ذرت و کنجاله سویا وارداتی بوده و تامین آنها با وجود تحریم از دغدغه های اصلی دولت محسوب می شود، متاسفانه دامدار برای تامین نهاده خود مجبور است از بازار آزاد نهاده ها را با چند برابر قیمت تهیه کند که تاثیر مستقیم بر افزایش قیمت تمام شده داشته و این امر صنعت دامپروری را به ورطه ورشکستگی کشانده است از سوی دیگر، سامانه بازارگاه نهاده های دامی نیز تمام توقع این بخش را برآورده نکرده و دامداران می گویند رانت هایی وجود دارد که دامدار نتواند تمام نیاز دامداری خود را با قیمت مصوب تامین کند.

وحیدی فر، مدیرعامل تعاونی گاوداران گوشتی اراک و حومه نیز که خود دارای یک دامداری صنعتی 150 راسی است، در این خصوص اظهار کرد: دامداران باید در جریان باشند که امسال خشکسالی را پشت سر گذاشتیم که در 50 سال قبل بی سابقه بوده و به تبع آن، محصولات کشاورزی خروجی لازم را نخواهد داشت. برخی از کشارورزان 90 هکتار دیم کاشته بودند که علاوه بر اینکه تولیدی نداشتند، دچار خسران و ضرر نیز شده بودند. در نتیجه می توان گفت یکی از عوامل کاهش نهاده خشکسالی است.

تامین تنها 20 درصد نهاده های مورد نیاز استان از محل سهمیه دولتی

وی افزود: حدود 90 درصد دام های سبک و سنگین در استان هویت گذاری شده که در ازای این 90 درصد باید 46 هزار تن نهاده به صورت ماهانه در اختیار استان قرار گیرد، این در حالیست که در حال حاضر ماهانه 13 هزارتن به دامداران تخصیص داده می شود و این به این معنی است که تنها 20 درصد از نهاده مورد نیاز دام از سوی دولت تامین شود و مابقی آن باید از بازار آزاد تامین شود. از این میزان نهاده تخصیصی، 1.5 هزار تن به شهرستان اراک اختصاص دارد.

وحیدی فر تصریح کرد: دامداران در حال حاضر مشکلاتی دارند و شکی وجود ندارد که عوامل متعددی در این بین دخیل هستند، دامداری که امروز کاه را به قیمت کیلویی 6 هزار تومان خریداری می کند، سال گذشته آنرا 300 تومان می خرید.

روزگار خوش دلال ها!

وی ادامه داد: با توجه به هزینه هایی که برای پرورش دام وجود دارد، در ازای هر یک راس دام سنگین، دامدار روزانه 40 هزار تومان ضرر می کند که به نسبت، این ضرر در دام سبک نیز وجود دارد. گاو از دامدار بین 57 تا 60 هزارتومان خریداری می شود اما مصرف کننده آنرا به قیمت بیش از کیلویی 150 هزار تومان می خرد و در این بین تنها دلال سود به جیب می زند.

مدیرعامل تعاونی گاوداران گوشتی اراک و حومه خاطرنشان کرد: با توجه به این محاسبات و دخل و خرج، گویا این دامدار است که به مردم یارانه می دهد. دام باید معادل سه درصد وزن زنده خود غذا مصرف کند که در این صورت هر گاو روزانه 90 هزارتومان خوراک مصرف می کند و تنها 50 هزارتومان برگشت خواهد داشت؛ البته نگهداری یک دام هزینه های دیگری از جمله برق، اب و کارگر و... نیز دارد.

بیماری صعب العلاج صنعت دامداری

وحیدی فر اضافه کرد: با توجه به خشکسالی و وضعیت آب های زیرزمینی، وضعیت خوبی در حوزه کشاورزی وجود ندارد و دولت ناچار به واردات است، در حال حاضر اقتصاد دامداری بیمار است و در حوزه دام یک بیماری صعب العلاج ایجاد شده است، اگر به داد دامدار نرسند در آینده مشکلات این حوزه بیشتر خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه استان مرکزی رتبه سوم تولید گوشت در کشور را دارد بیان کرد: حدود سه ماه پیش 1465 راس دام سنگین و 1762 راس دام سبک از طریق پشتیبانی امور دام با قیمتی بالاتر از بازار کشتار شد تا کمکی به دامدار شود اما زمانی که قیمت گوسفند افزایش پیدا کرد، دامداران دیگر دام خود را به پشتیبانی امور دام ندادند این در حالیست که آمادگی کشتار 9 هزار راس دام در پشتیبانی وجود داشت و در اسرع وقت هم با دامداران تسویه می کرد اما دامداران از ارائه و کشتار امتناع کردند. در این راستا پشتیبانی امور دام هنوز در نظر دارد کشتار را انجام دهد چراکه در استان با انباشت دام سبک و سنگین مواجه هستیم.

مدیرعامل تعاونی گاوداران گوشتی اراک و حومه در خصوص مصرف باگاس نیشکر برای دام افزود: هرساله میزان زیادی کاه برای دام ها خریداری می کردیم اما امسال به یک سوم رسیده، لذا چاره ای جز مصرف باگاس نیشکر وجود ندارد و دامدار ناچار به مصرف این کالا است، نیشکر ضرری برای دام ندارد و برخی شایعات فضای مجازی در خصوص ضرر آن کذب است، انواع و اقسام علف نیز در بیابان وجود دارد که همه آنها برای گوسفند مناسب نیست اما به هر حال دام آنها را مصرف می کند.

باز هم دلالان!

وحیدی فر ادامه داد: در برهه ای از زمان، دولت از حذف ارز ترجیحی صحبت کرد که همین موضوع سبب سوءاستفاده دلالان شد و در این بین دلالان اقدام به انبار کردن نهاده کردند چراکه در این فکر بودند که قیمت نهاده به چند برابر قیمت افزایش پیدا می کند، همین اقدام دلالان سبب کمبود نهاده و در نهایت افزایش قیمت شد.

وی خاطرنشان کرد: دام سبک تقریبا یک ماه دیگر روانه صحرا می شود و فشار کمبود نهاده در این حوزه کاسته می شود، از طرفی دامداران در این برهه و مشکلات موجود می توانند به ناچار تعدادی از دام ها را فروخته و خرج خوراک دیگر دام ها کنند. گوسفند تقریبا 4 ماه نیاز به خوراک در انبار دارد و بعد برای چرا به صحرا می رود، اما دام سنگین نمی تواند به صحرا برود و مشکلات خاص خود را دارد لذا نیاز است دامداران در این خصوص برنامه ریزی داشته باشند تا در تهیه خوراک دام ها دچار مشکل نشوند. اگر دامدار بخواهد تمامی دام های خود را نگه داشته و هزینه ای هم نکند این امر شدنی نیست.

مدیرعامل تعاونی گاوداران گوشتی اراک و حومه عنوان کرد: سال های گذشته مشکل زیادی در خصوص نهاده وجود نداشت اما دامدار همیشه با مشکلاتی درگیر بوده و بخشی از این مسئله هم ناشی از عدم برنامه ریزی دامدار است و می طلبد که گاهی تولیدکننده خود را با شرایط وفق داده و توقعات را از دولت کاهش دهد.

وحیدی فر افزود: در حال حاضر قیمت جو دولتی کیلویی 2500 تومان، ذرت 2300 تومان، سویا 4500 تومان و سبوس 2500 تومان است و همین اقلام در بازار آزاد به ترتیب کیلویی 7800-8000 تومان، 8000 تا 8200 تومان، 8500 تا 9500 تومان و 7 هزارتومان به فروش می رسد.

وی ادامه داد: در استان مرکزی 35 کارخانه خوراک دام و در سطح شهرستان اراک 5 کارخانه خوراک دام فعالیت دارند و تاکنون مشکلی در خصوص کنسانتره های کارخانه های استان مشاهده نشده است.

مدیرعامل تعاونی گاوداران گوشتی اراک و حومه در خصوص اعطای مجوز به دامداری ها گفت: مجوزها از سوی جهادکشاورزی و نظام مهندسی صادر می شود، دامداری های صنعتی باید یک حریمی را رعایت کنند و دامداری های روستایی باید شرایط و ضوابط خاص خود را رعایت کنند تا بتوانند مجوز را دریافت کنند، در غیر این صورت مجوزی صادر نخواهد شد.

وحیدی فر عنوان کرد: تبدیل دامداری صنعتی به سنتی هزینه هایی از جمله جابجایی و خرید زمین را به دنبال دارد که دامدار تمایلی به این هزینه ندارد لذا همچنان در قالب سنتی به فعالیت خود ادامه می دهد.

وی یادآور شد: با توجه به اینکه برخی دامداران بعد از فروش دام خود هنوز سهیمه دریافت می کنند لذا تعاونی به دنبال راستی آزمایی است و در این خصوص بازدیدهایی مستمر انجام می دهد تا ازاین طریق حق به حق دار برسد، بالغ بر 90 درصد دامداران بیش از سهیمه خود نهاده دریافت می کنند.

در این روزها که خشکسالی تاثیر فراوانی بر اقتصاد کشور گذاشته، کشاورزان و دامداران نیازمند توجه بیشتری از جانب دولت هستند زیرا دام‌های سنگین امکان استفاده از مراتع را نداشته و باید به صورت دستی تغذیه شوند.

این مهم امروز به یک نگرانی بزرگ برای دامداران تبدیل شده و هزینه‌های قابل توجهی برای آنها به همراه داشته است لذا ضروری است که مسئولان امر نسبت به تحقق درخواست‌های دامداران اقدام کنند چرا که کمبود و افزایش قیمت نهاده برابر با افزایش قیمت دام و در ادامه حذف این ماده پروتئینی از سفره مردم کشور و استان خواهد شد.

متاسفانه خبرنگار ایسنا موفق به مصاحبه با معاون بهبود تولیدات دامی جهادکشاورزی استان نشد.

انتهای پیام