بیتفاوتی روحانی به هشدار توکلی چگونه دهها کشته برجای گذاشت؟/ عوض شدن جای شهید و جلاد در یک خیانت سیاسی!
علی ربیعی، سخنگوی اصلاحطلب دولت؛ روشی عجیب در سخنگویی دولت برگزیده است و مثلا صحبتهایی که باید در جمع هیئت دولت مطرح شود را در میان افکار عمومی مطرح میکند.
سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و مطالب رسانههای کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. هر روز 07:30 با بسته ویژه خبری - تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
روش عجیب ربیعی در سخنگویی دولت!
علی ربیعی، فعال اصلاحطلب و سخنگوی دولت به تازگی در اظهاراتی که سایت اعتمادآنلاین آنها را منتشر کرد درباره شرایط پساکرونا گفته است: همزمانی تحریم و کرونا آسیب روحی بزرگی به جامعه وارد کرده که به آسانی قابل جبران نیست.
او همچنین با تاکید بر اینکه بررسی تبعات کرونا باید همهجانبه باشد گفت: حتی در بررسی و پوشش اخبار کرونا هم تک بعدی نگریستیم و اخبار را با نگاه سیاسی بررسی کردیم؛ در حالی که ریزش طبقات پایین ناشی از کرونا را متوجه نشدیم![1]
*ربیعی طی ماههای گذشته تقریبا در هیچ زمانی نبوده است که مدعی اثر گسترده تحریمها بر ایران و مردم ایران نبوده باشد.
این در حالی است که مشخص نیست او چرا به پیشرفتهای ایران در مقابله با تحریم و مثلا رسیدن اثر تحریمها به کمتر از میانگین 30 درصد - که مورد اذعان تمام کارشناسان قرار دارد - اشارهای نمیکند!
ضمن اینکه امروز کشور صاحب تحریم یعنی آمریکا با مشکلاتی مثل مرگ گسترده بیماران کرونایی و گرسنگی مواجه است در حالی که ایران اسلامی حتی توانایی صادرات اقلام بهداشتی و غذایی به آمریکا را دارد.
جدای از این، سؤال اینجاست که ربیعی باید گزاره "ریزش طبقات پایین، ناشی از کرونا" را در هیئت دولت مطرح کند یا در فضای عمومی؟!
قضیه وقتی جالبتر میشود که بدانیم ربیعی از قبل از وقوع کرونا نیز بر ادامه یافتن اغتشاشات آبان 98 تأکید کرده بود و دوستان او یعنی حجاریان و تاجیک نیز بر وقوع اغتشاش در پساکرونا اشاره کردهاند.
ربیعی همچنین از ارتباط اغتشاش با کرونا و احتمال شکست در کرونا به دلیل تقابلات سیاسی و کاهش سرمایه اجتماعی نیز صحبت کرده است.[2][3]
غیر از این تأملات؛ یک سؤال جالب دیگر نیز به شدت هرچه تمامتر خود را به رخ میکشد و آن اینکه در صحبتها و اظهارات هیچیک از پیشبینیکنندگان اصلاحطلبی که اصرار دارند در پساکرونا بایستی منتظر اغتشاش بود؛ اثری از تقبیح این رفتار و دادن آدرسهای دیگر برای حل مشکلات؛ خبری نیست که نیست.
تئوریسینهای اصلاحطلب پیش از این از رخدادهایی مثل سیل در کشور و یا درگذشت یک خواننده جوان نیز نتیجه "اغتشاش" گرفته بودند.
بدیهیست که اگر این القائات مورد توجه آسیبشناسانه قرار گرفته بود؛ شاهد رخدادهای تلخی مثل دیماه 96 و آبان 98 نبودیم.
ربیعی پیش از این صحبتهایی را مبنی بر کاهش سرمایه اجتماعی نظام نیز عنوان کرده بود و این در حالی است که رئیسجمهور روحانی اخیرا تأکید کرد که نظام از سرمایه اجتماعیی بالایی برخوردار است.
این مقوله نیز مثال دیگریست از روش عجیب ربیعی در سخنگویی دولت!
***
اقدامی که میتوانست بهانه را از اشرار جاعل هویت "مردم" در آبان 98 بگیرد
بیتفاوتی روحانی به هشدار توکلی چگونه دهها کشته برجا گذاشت؟
علی شکوریراد از چهرههای اصلاحطلب در مصاحبه با سایت جماران، به نقل روایتی از دیدار فعالان سیاسی با رئیسجمهور روحانی پرداخته و در اشاره به صحبتهای دکتر احمد توکلی در این جلسه گفته است:
"توصیه وی این بود که کارت هوشمند معیشت، چیزی شبیه کوپن ارزاق عمومی به مردم داده شود تا از این طریق وضعیت معیشت مردم تضمین شود و مردم دچار بحران ارزاق عمومی نشوند."[4]
*دکتر توکلی از چند سال قبل چنین هشداری را خطاب به دولت مطرح و تأکید کرده بود که آقای روحانی باید سبد معیشت مردم را تضمین کند.[5]
او حتی در دیدار رمضانی سال گذشته فعالان سیاسی هم با رئیس جمهور بر این گزینه تأکید کرده بود.
اما عملا اتفاقی رخ نداد و دولت و نهادهای نظارتی آنقدر به تحلیلهای مربوط به "فتنه اقتصادی" بیاعتنایی کردند تا اغتشاشات آبان 98 به بهانه مشکلات معیشتی و اثر گرانی قیمت بنزین رخ داد و دهها کشته روی دست آقای روحانی گذاشت.
چه اگر این اقدام درست (هشدار توکلی) انجام شده بود؛ دیگر کسی نمیتوانست به بهانه گرانی دست به آتش زدن و تخریب و قتل نفس بزند و اشرار جاعل هویت مردم نیز دیگر قادر نبودند به بهانه گرسنگی، اسلحه و مشعل در دست بگیرند.
ایضا بدیهیست مادام که این هشدار توکلی شنیده نشود؛ در پرتو اعتقاد غلط دولت به "عدم نظارت بر بازار"! خطر اغتشاش و فتنه اقتصادی همچنان مردم و نظام اسلامی را تهدید میکند.
برخی محافل تحلیلی کشور سالهاست با رصد فتنه اقتصادی به دولت هشدار دادهاند که از سبد معیشتی مردم حفاظت کند.
مشرق نیز 2 سال قبل و در یک گزارش تأکید کرده بود که اگر دولت به دنبال فتنه اقتصادی نیست؛ باید سبد کالای مردم را با قیمتهای مصوب تضمین کند.[6]
***
تحریمگران انتخابات میگویند با این کار در کنار ملت قرار گرفتیم!
عوض شدن جای شهید و جلاد در یک خیانت سیاسی
اسماعیل گرامیمقدم، فعال چپ و سخنگوی حزب اعتماد ملی در بخشی از یک گفتوگو با شماره سهشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی درباره رفتار اصلاحطلبان در "تحریم انتخابات مجلس یازدهم" اظهار کرده است: اصلاحطلبان نیرویی نداشتند که بتوانند در انتخابات لیست انتخاباتی ارائه کنند. اصلاحطلبان نمیتوانستند لیستی ارائه کنند که در آن اصولگرایان حضور داشته باشند. در نتیجه تصمیم اصلاحطلبان در این زمینه یک تصمیم منطقی، تاریخی، در کنار ملت قرار داشتن و در کنار حق قرار داشتن بود. این تصمیم نیز جمعی بود و به صورت دموکراتیک درباره آن رأیگیری شده بود.
او میافزاید: شرایط به شکلی بود که اگر اصلاحطلبان در هر حوزهای حداقل یک کاندیدای انتخاباتی داشتند قطعأ لیست انتخاباتی از سوی اصلاحطلبان ارائه میشد. بدونشک اگر چنین وضعیتی وجود داشت و اصلاحطلبان لیست انتخاباتی ارائه نمیکردند جای سوال و انتقاد پیش میآمد. در انتخابات مجلس یازدهم در بیش از دوسوم حوزههای انتخاباتی فاقد کاندیدای اصلاحطلب بودیم و رقابت بین اصلاحطلبان و اصولگرایان وجود نداشت. در چنین شرایطی نمیتوان از آرمانها و اندیشههای اصلاحطلبی فاصله گرفت و از کاندیدای اصولگرا حمایت کرد. در چنین شرایطی بین اصلاحطلبان و پایگاه اجتماعی خود و مردمی که مطالبات اصلاحطلبی دارند فاصله ایجاد میشود. در نتیجه رویکردی که اصلاحطلبان در انتخابات مجلس یازدهم در پیش گرفتند یک تصمیم جمعی و دموکراتیک بود.[7]
*اصلاحطلبان از چندماه مانده به انتخابات مجلس یازدهم با طرح "مشارکت مشروط" که تئوری سعید حجاریان بود؛ فاز "تحریم خاموش انتخابات" را کلید زدند.
پروژهای که بصورت چراغ خاموش بر عدم مشارکت مردم در انتخابات تأکید داشت و هدفی جز القای نامشروع بودن نظام اسلامی را هم دنبال نمیکرد.
اما معالوصف این پروژه مورد رصد آنها که باید! قرار نگرفت و دو اتفاق عمده رخ داد. یکی اینکه با عوامل این پروژه خیانت آمیز برخورد نشد و افکار عمومی به مذمت آنها نپرداخت و دیگر اینکه میزان مشارکت انتخاباتی کاهش یافت. (اقدامی که در کنار کارنامه ضعیف اصلاحطلبان در اجرائیات کشور ممکن شد)
آنچه که در اظهارات گرامیمقدم نیز میخوانیم؛ مالیدن ماتیک به صورت یکی از کریهترین رفتارهای سیاسی است که در تمام نظامات دنیا به مثابه خیانت انگاشته میشود.
آشکار است که در پرتو سکوت خواص و عدم رصد دقیق آنچه که در سپهر سیاست کشور در حال وقوع است؛ چنین رخدادهایی طبیعیست و به آسانی آب خوردن؛ جای شهید و جلاد با یکدیگر عوض خواهد شد.
***
1_ https://etemadonline.com/content/405768
4_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1434057
5_ khabaronline.ir/news/1282556
7_ http://www.armanmeli.ir/fa/print/main/288615