تاکشو به سبک «شب خوش»
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - زهرا قربانی رضوان؛ تاکشو یا به عبارتی برنامه گفتگو محور از دسته برنامههای تلویزیونی است که در آن مجری با میهمانان به گفتگو مینشیند. اصولاً میهمانان از افراد شناخته شده و چهره هستند و گفتگو آنها برای مخاطبان جذاب و یا آموزنده است. سابقه این دست برنامه بسیار طولانی است و به نمونههای موفق بسیار زیادی در سراسر دنیا میتوان اشاره کرد. یکی از ویژگیهای...
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - زهرا قربانی رضوان؛ تاکشو یا به عبارتی برنامه گفتگو محور از دسته برنامههای تلویزیونی است که در آن مجری با میهمانان به گفتگو مینشیند. اصولاً میهمانان از افراد شناخته شده و چهره هستند و گفتگو آنها برای مخاطبان جذاب و یا آموزنده است. سابقه این دست برنامه بسیار طولانی است و به نمونههای موفق بسیار زیادی در سراسر دنیا میتوان اشاره کرد.
یکی از ویژگیهای مهم برنامههای تاکشو وجود آیتمهای جذاب برای بالا بردن ریتم گفتگو است تا مخاطب گرفتار صحبتهای روتین و خستهکننده نشود. در ایران یکی از تاک شوهای موفقی که سالهای متمادی در ماه مبارک رمضان از شبکه سوم سیما به روی آنتن رفت میتوان به برنامه «ماه عسل» اشاره کرد. برنامه هایی، چون «کولهپشتی»، «خندوانه»، «صندلی داغ»، «دورهمی»، «کتاب باز» و در شبکه نمایش خانگی برنامههای «هم رفیق»، «مهمونی» از نمونههای دیگری هستند که در برهه خود موفق ظاهر شدند. اکنون مخاطبان شبکه سوم سیما شاهد برنامه تاکشو «شبخوش» با اجرای مهران غفوریان هستند. برنامهای که نشاندهنده تحول و حرکت رو به جلو رسانه ملی است البته با در نظر گرفتن نکات مثبت و منفی که در «شبخوش» بصورت محسوس قابل مشاهده است.
ابتدا با نمایش کلی صحنه و دکور، ظاهری حرفهای از فضای گفتگو محور را میبینیم. میزی مخصوص برای مجری و صندلی برای میهمان و مخاطبانی که فقط شاهد صدای تشویقها و واکنشهای آنها هستیم. استودیو به نسبت برنامههای تاکشو تلویزیون رسانه ملی قابل قبول است، اما در مقایسه با نمونه هایی، چون «دورهمی» و یا شبکه نمایش خانگی برنامه «شب آهنگی» کوچک است و در ادامه به دلیل نبود تصویر تماشاگر داخل استودیو در صحنه شاید چالشی جدی برای جلب نظر تماشاگران تلویزیونی تبدیل شود، زیرا فوکوس کامل بر روی مجری و میهمان قرار میگیرد.
به دلیل تکیه و محور بودن مجری در برنامههای گفتگو محور حضور مجری که توانایی کنترل و مهارت لازم برای حفظ ریتم و جذابیت برنامه را داشته باشد یکی از نکات اساسی است. اکنون شاهد حضور هنرمندان در قامت مجری برنامههای تلویزیونی هستیم. این امر تنها در تلویزیون صدق نمیکند و میتوان نمونه آن را در تئاتر و شبکه نمایش خانگی مشاهده کرد. مجریان که در قامت بازیگر دیده میشوند و یا هنرمندانی که سعی در تجربه کردن دنیای خوانندگی دارند میتوان گفت اکنون اکثر هنرمندان سعی در حضور و دیده شدن در جایگاه هنری دیگری هستند. این مورد در حضور بازیگران در قامت مجری برنامهها دوچندان صدق میکند و واکنشهای مثبت و منفی زیادی به همراه داشته است.
حضور شهاب حسینی در برنامه هم رفیق، پژمان بازغی، حمید گودرزی و اکنون ملیکا شریفینیا در برنامه کودکشو، رضا گلزار در برنامه برنده باش، سروش صحت در برنامه کتابباز نمونههایی است که میتوان به آن اشاره کرد و، اما اکنون برنامه شب خوش با حضور مهران غفوریان که میزبان این برنامه گفتگومحور است.
از آن جایی که مجری باید قابلیت و مهارت کنترل برنامه را داشته باشد و لحظهها را بسازد میتوان گفت مهران غفوریان در قسمتهای ابتدایی خوب ظاهر شد، اما در ادامه تسلط وی بر برنامه و مدیریت و میزبانی او از هیجان برنامه کاست. تسلط این بازیگر باسابقه در بازیگری کمدی و تعریف خاطره بیشتر است و پتانسیل و جذابیت لازم را دارد؛ بنابراین هدایت یک برنامه تلویزیونی نیازمند تسلط مجری است و غفوریان با انرژی بسیاری که هنگام صحبت و یا خندههای بلندی که دارد سعی در نگه داشت فضای شاد برنامه دارد که گاها این عمل نتیجهای عکس داشته است.
عوامل متعددی در جذابیت برنامه تلویزیونی دخیل است. طراحی دکور، نور، انتخاب مهمانان و موسیقی و آیتمهای برنامه از مواردی است که نیاز توجه جدی برنامه سازان را دارد. باتوجه به محدودیتهای پخش تلویزیونی بخصوص در موسیقی میتوان این بازوی ضعیف در برنامه شب خوش را مشاهده کرد. موسیقی خود عاملی برای بالابردن هیجان و جذابیت و گاها ساخت لحظات کمدی است. اکنون با مشاهده تغییرات اساسی در روند ساخت برنامههای تلویزیونی باید دید این بخش هم دچار بازنگری و تغییر میشود یا خیر.
«شب خوش» علاوه بر گفتگو با آیتمهایی همراه است. نوآوری و خلاقیت از ویژگی های مهم در ساخت برنامههای تلویزیونی است. در شب خوش شاهد چالشهای همچون شکستن رکود گینس، ادامه دادن فضای داستان باتوجه به انتخاب ژانر توسط مجری، تکمیل اشعار و... هستیم. چالشها قوت و کشش لازم برای جذب و سرگرمی مخاطب را ندارد. شاید خندهای گذرا و سطحی از مخاطبان بگیرد. گروه نویسندگان و اتاق فکر برنامههای تلویزیونی باید نگاهی خلاق باتوجه به شناخت ذائقه مخاطب داشته باشند.
میتوان گفت «شب خوش» به عنوان برنامهای شیک، قدمهایی برای تغییر و تحول در برنامههای تلویزیونی برداشته است و به هدف اصلی خود که سرگرمی مخاطبان است نزدیک شده است، اما تا کنون با گذشت چند قسمت از پخش این برنامه هنوز مخاطب جدی پیدا نکرده است.