تخریب برای چه؟

در سال 97 صادرات محصولات تبدیلی کشاورزی و مواد غذایی ایران به 5/5 میلیارد دلار رسید که با وجود تحریم های شدید علیه ایران این رقم قابل توجه است. به علاوه، صنایع غذایی با بیش از 2500 کارگاه تولیدی در بین 13 هزار کارگاه صنعتی با 10 نفر کارگر و بیشتر، بزرگ‌ترین صنعت کشور از لحاظ تعداد، ارزش افزوده و میزان اشتغال‌زایی محسوب می‌شود.

صنایع غذایی به‌تنهایی 8/16 درصد از کل اشتغال صنعتی کشور را از آن خود کرده‌اند. در صورت حمایت کافی، این بخش امکان توسعه اشتغال در اقتصاد کشور را بیش از سایر بخش‌های صنعتی خواهد داشت. بر اساس افق 1404 ایران باید میزان تولید محصولات کشاورزی را به 300 هزار تن برساند. بنابراین این صنعت مهم و پیشرو نقش بسیار تعیین کننده ای در توسعه اقتصادی کشور به ویژه در شرایط حساس و استراتژیک فعلی ایران ایفا می کند.

صنعتی که میتواند ما را در اقتصاد غیرنفتی به رشد و خودکفایی برساند و سهم عظیمی از اشتغالزایی و ارزش افزوده را در کشور ایجاد کند، متاسفانه نه تنها مورد حمایت کافی قرار نمی گیرد، بلکه مورد بی مهری و هجمه تبلیغات سوء رسانه ها و در نتیجه بی اعتمادی مردم قرار می گیرد.

بدون شک به دلیل حساسیت و اهمیت این صنعت در سلامتی مردم دستگاه های نظارتی مرتبط ملزم به کنترل و پایش و نظارت دقیق بر رعایت نکات ایمنی و استانداردها و ضوابط و مقررات در محصولات غذایی هستند؛ کمااینکه همواره نگاه ویژه ای از سوی کارشناسان و متخصصان دستگاه های ذیربط بر تولیدات این صنعت متمرکز بوده است. اما متاسفانه اتهامات بی اساس و غیرکارشناسانه و بدون مستندات کافی به ویژه در ماه های اخیر نه تنها در راستای کمک به سلامت، امنیت غذایی و رشد این صنعت نبوده بلکه به نوعی بدبینی و سلب اعتماد از مردم و کاهش مصرف اقلام ضروری غذایی در جامعه منجر شده است.

همان طور که می دانید کشور ما از لحاظ مصرف بسیاری از اقلام ضروری غذایی الگو و سرانه مصرف بسیار نامناسبی دارد و این اقلام مغذی ضروری باید به میزان کافی در سبد غذایی مصرفی خانوار قرار گیرند. سرانه مصرف شیر در ایران 70 کیلوگرم اعلام شده است. اما طبق آمار جهانی متوسط مصرف شیر در جهان 190 کیلوگرم و در کشورهای اروپایی بین 300 تا 450 کیلوگرم اعلام شده است. این آمار در کشورهای توسعه یافته جهان به 500 کیلوگرم هم می‌رسد.

با بررسی آمار مصرف مواد غذایی کشور و میانگین های جهانی به روشنی پیداست که ایران در وضعیت غذایی درستی قرار ندارد. حتی می توانیم عنوان بدغذا ترین کشور جهان را از آن خود کنیم. بنابراین اصلاح الگوی تغذیه ای با آموزش های بنیادین و آگاه کردن مردم از تبعات الگوی غذایی غلط شاید بتواند به بهبود وضعیت غذایی جامعه به ویژه نسل های بعد کمک کند.

یکی از صنایعی که اخیرا مورد هجمه بی رحمی در کشور قرار گرفته، بعد از موضوع کیک های آلوده، صنعت لبنیات کشور است. آفلاتوکسین یک سم غذایی طبیعی است که از طریق مواد غذایی آلوده مانند شیر، تخم مرغ، لبنیات و.... می تواند به بدن انسان منتقل شود و سرطان زاست. اما با کنترل و پایش شدید سازمان غذا و دارو و استاندارد در سال های اخیر میزان آلودگی محصولات غذایی به این سم در کشور ما به شدت کاهش یافته است.

آمار اداره کل غذا و دارو کمتر از 3.5 درصد آلودگی را نشان می‌دهد در حالی که در بسیاری از کشورهای همسایه و کشورهای دیگر میزان آلودگی بسیار بالاتر است. ضمن اینکه احتمال وجود این سم عمدتا در محصولات غذایی و لبنی غیرپاستوریزه بیشتر است که مردم باید این نکته را به دقت مورد توجه قرار دهند. مسئله کیک های آلوده که تعمدی بودن جاگذاری قرص ها با هدف ضربه زدن به صنعت غذا کاملا مشهود بود و به اثبات رسید یکی دیگر از اقدامات خرابکاراچچچچنه در جهت تخریب صنعت خوشنام و موفق غذای کشور بود که به عقیده اینجانب موضوع فراتر از دشمنی با صنعت غذا بلکه به نوعی اقدام خصمانه علیه یک صنعت متمایز تعیین کننده در رشد اقتصادی کشور و متعاقبا ضربه به اقتصاد، اشتغال و تولید و اصل مهم اقتصاد مقاومتی در شرایطی است که کشور بیش از هر زمان دیگری به رشد اقتصاد غیرنفتی و حضور موفق در بازارهای جهانی نیازمند است.

* رئیس هیات مدیره خانه صنعت، معدن وتجارت جوانان تهران، ریاست هیات مدیره تعاونی تولید کنندگان محصولات غذایی کشور و عضو هیات مدیره کنفدراسیون صنعت ایران

223225