تلاش هندیها برای کاهش روابط اقتصادی با چین / راهبرد هند برای خودکفایی اقتصادی
به گزارش خبرنگار اقتصاد بینالملل خبرگزاری فارس به نقل از اسپوتنیک، هفته گذشته با بالا گرفتن مناقشه در یک دره به نام گالوان که در مرز چین و هند قرار دارد نیروهای نظامی دو کشور درگیر شده و در این درگیری 20 سرباز هندی کشته شدند.
این مسئله باعث شده تا وزارتخانههای هند و بسیاری از مراکز تجارت این کشور علیه قراردادهای امضا شده با چین و کالاهای چینی دست به کار شوند.
روز پنجشنبه دولت هند در یک اقدام به عنوان شلیک اخطار قرارداد 62.8 میلیون دلاری با چینیها را لغو کرد.
هارش واردهان، یکی از وزرای ارشد دولت هند، با اشاره به این اقدام گفت این نخستین اقدام برای دادن یک درس به چینیها بود.
وی تاکید کرد: این مسئله اقدامی در راستای توسعه استفاده از کالاهای هندی در سراسر این کشور بود.
هفته آینده وزارت ارتباطات هند قصد دارد با فعالان صنعت مخابراتی هند نشستی را داشته باشد. این وزارتخانه پیشتر به شرکتهای دولتی مخابراتی هند گفته بود که در ارتقاء شبکه نسل چهارم تلفن همراه از تجهیزات چینی استفاده نکنند.
کنفدراسیون بازرگانان هندی هم خواستار جایگزین شدن 13 میلیارد دلار واردات از چین با محصولات هندی شده است.
* حجم روابط تجاری هند با چین
بنا به اطلاعات ارائه شده از سوی وزارت تجارت و بازرگانی هند حجم مبادلات تجاری بین هند و چیندر سال مالی 2018 -2019 معادل 87 میلیارد دلار برآورد میشود.
اما این حجم مبادلات تجاری به شدت به نفع چین است و کسری تراز تجاری چین با هند بین سالهای 2019 تا 2019 پنجاه میلیارد دلار برآورد میشود.
حجم قابل توجهی از واردات هند از چین بین آوریل 2019 تا فوریه 2020 مربوط به واردات تجهیزات الکترونیکی با 18.11 میلیارد دلار، ماشینآلات سنگین با 12.78 میلیارد دلار، مواد شیمیایی ارگانیک با 7.53 میلیارد دلار و پلاستیک و کود بوده است.
بر اساس اطلاعات وزارت بازرگانی چین، تا سال 2014 این کشور مجموعا 1.6 میلیارد دلار در هند سرمایهگذاری کرده بود که طی سه سال بعد این رقم به 5 برابر معادل 8 میلیارد دلار افزایش یافته است.
تحقیقات مؤسسه بروکینگز هند نشان میدهد که نوع سرمایهگذاریهای چین در هند از سرمایهگذاری در حوزههای زیرساختی به سرمایهگذاری در حوزههای بازار محور تغییر کرده است.
آمارها حاکی از آن است که 74 درصد بازار گوشی موبایل، 45 درصد بازار نمایشگرهای تلویزیون و 12 درصد بازار کالای هند دست تولید کنندگان چینی است.
از طرف دیگر شرکتهای بزرگ چینی نظیر علیبابا و تنسنت هم سرمایهگذاریهای عظیمی را در 90 استارت آپ هندی انجام دادهاند.
* آیا هندیها میتوانند کالاهای چینی را جایگزین کنند؟
بیسواجیت دهار، کارشناس مرکز تحقیقات اقتصادی و برنامهریزی و استاد دانشگاه جواهر لعل نهرو، هند معتقد است واکنشهای هیجانی خوب نیست و دولت هند باید وابستگی خود به هند در برخی حوزههای حیاتی نظیر دارو و مخابرات را کاهش دهد.
وی میگوید تا آنجا که ممکن است هند باید داروها و تجهیزات پزشکی خود را در داخل تولید کند و با توجه به نگرانیهای امنیتی رویکرد مشابهی در حوزه مخابرات باید اتخاذ شود. برای رسیدن به این هدف برنامهریزیهای دقیقی نیاز است.
دهار تاکید کرد از آنجا که چین نفوذ قابل توجهی در اقتصاد هند دارد در شرایط اقتصادی بازار آزاد کنار گذاشتن چین بسیار سخت است.
وی گفت حتی اگر بخواهیم با اعمال تعرفههای بیشتر جلوی ورود کالاهای چینی را بگیریم جایگزین تولید داخل برای آنها نداریم.
به گفته این استاد هندی این سؤال مطرح است که آیا ما میتوانیم برای محصولات دارویی و مخابراتی چین جایگزین تولید داخل داشته باشیم؟
وی معتقد است افزایش تعرفههای وارداتی هم برای مصرف کنندگان هندی بسیار زیان آور است چرا که مردم هند مجبور خواهند شد برای تامین نیازهای خود پول بیشتری بپردازد.
دهار معتقد است هند باید از موضوع جایگزین کردن کامل واردات از چین با کالاهای هندی کوتاه بیاید چرا که توانایی تامین منابع مالی آن را ندارد. ما منابع مالی آنگونه که باید نداریم و باید در این زمینه به چین وابسته باشیم. با توجه به این حقیقت که چین غیرقابل اعتماد است شما هرگز متوجه نخواهید شد که چین از طریق سنگاپور یا جزایر موریس در هند سرمایه گذاری میکند.
آمارهای مربوط به میزان مبادلات تجاری هند و چین نشان میدهد که کسری تراز تجاری هند با چین که بخواهد با تولیدات داخلی جای آن را پر کند بسیار بالا است.
البته پیام نارندرا مودی، نخستوزیر هند، نیز بر همین مبنا و در راستای خودکفا کردن اقتصاد هند است.
مودی، در روز 12 می و زمانی که در حال اعلام تصمیم دولت این کشور برای اجرای بسته 266 میلیارد دلاری کمک اقتصادی برای مقابله با تبعات شیوع ویروس کرونا بود، خواستار خودکفا شدن اقتصاد هند هم شد.
مانیپادما داتا، استاد دانشکده تحقیقات پیشرفته هند میگوید از منظر هند، چین بزرگترین صادر کننده کالا به این کشور به شمار میرود. اما از نظر چین هند سیزدهمین مقصد صادرات کالا است. چین جایگاهی مسلط و بسیار قوی در این زمینه دارد.
وی تاکید کرد به همین دلیل هند نمیتواند بر واردات از چین محدودیتهای جدی اعمال کند چرا که ممکن است از محل این اقدامات متضرر شود.
* ریشههای عمیق چین در اقتصاد هند
در سالهای دهه 2000 میلادی شرکت تولید تجهیزات سنگین سانی و لیوگونگ چین روند ورود به اقتصاد هند را آغاز کرد. در آن زمان اقتصاد دهلی نو زیر سلطه شرکتهای آمریکایی،چینی و ژاپنی قرار داشت.
شرکت سانی در سال 2010 بزرگترین کارخانه خود در خارج چین را در نزدیکی شهر پون واقع در ایالات ماهاراشترا ساخت.
شرکتهای فعال در حوزه ریلی و متروی چین هم به شدت در تلاش هستند تا بتوانند پروژههای بزرگ در حوزههای آزادراهی و همچنین ریلی هند را به دست بیاورند.
چین همچنین در صنعت فولاد هند هم حضور چشمگیری دارد و حالا در تلاش است تا ورود به صنعت خودروسازی این کشور جای پای خود را در این زمینه محکمتر کند.
شرکت SAIC چین که دفتر مرکزی آن در شانگهای واقع است اخیرا اعلام کرده قصد دارد هم در هند خط تولید راهاندازی کرده و هم خودروهای سفارشی عرضه کند.
این شرکت اعلام کرده که در قالب یک سرمایهگذاری 800 ملیون دلاری میخواهد یک خودروی اسپورت الکتریکی را در بازار هند عرضه کند.
هندیها البته در تلاش هستند تا با ارائه مشوقهایی شرکتهای خارجی که به هر دلیل قصد خروج از چین را دارند برای سرمایهگذاری در دهلی نو جلب کند.
انتهای پیام /
هند چین اقتصاد روابط اقتصادی هند چین اقتصاد روابط اقتصادی درگیری