جمهوری اسلامی ایران بر سر تمامیت ارضی خود با هیچ کشوری تعارف ندارد

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، دانشجویان در قالب تشکل های مختلفی نسبت به بیانیه مجمع همکاری عرب و همراهی روسیه پیرامون جزایر سه‌گانه ایران واکنش نشان دادند.

در بخشی از بیانیه دفتر تحکیم وحدت در این باره آمده است: در سال های اخیر امارات متحده عربی بارها نسبت به جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی ادعای واهی مالکیت را مطرح کرده است و همواره سعی کرده با همراه کردن سران برخی کشور های عرب و جهان از جمله آمریکا و روسیه با مواضع شاد خود، تا حد امکان به این گنده گویی ها وجهه ببخشد. اما هدف امارات از طرح چنین ادعایی در گذشته و حال این است که مالکیت جزایر سه گانه را به عنوان مسئله روز حفظ کند، از همین رو پی در پی در اتحادیه های بین‌المللی نظریه اتحادیه عرب، شورای همکاری خلیج فارس و امثالهم این موضوع را مطرح و در حاشیه این اجلاسیه ها بیانیه ای را هم صادر می‌کند.

امارات در واقع می خواهد در افکار بین المللی چنین نمایان سازد که تلاش ها و اعتراض مستمر مسالمیت آمیز خود را در این خصوص انجام می دهد و هرساله هم به مجامع بین المللی یادآوری می کند اما ایران نسبت به این موضوع بی توجه است؛ چرا که طبق ماده 33 منشور ملل متحد، طرفین هر اختلاف، که دوام آن ممکن است باعث تهدید صلح و امنیت شود، باید قبل از هر چیز، حل آن اختلاف را از مجرای مذاکره، میانجی گری، آشتی و امثالهم پیگیری کنند.

همراه شدن برخی کشورها همانند روسیه با این اظهارات چیزی به بی ارزش و واهی بودن آن ادعاها نمی افزاید. باید خاطرنشان کرد که اگرچه ایران در موضوعات مختلفی با روسیه منافع مشترکی دارد اما کوچکترین اقدام غیردوستانه و گستاخانه ای را تحمل نمی کند؛ به ویژه در خصوص تمامیت ارضی کشور و حفظ حریم خاک خود. از همین رو جمهوری اسلامی ایران این جزایر را جزء لایتجزی خاک خود میداند و با هیچ کشوری بر سر تمامیت ارضی خود تعارف ندارد.

بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی نیز در پیامی نسبت به ادعا‌های واهی پیرامون جزایر ایرانی واکنش نشان داد. در این پیام آمده است: انفعال دولت‌مردان در دفعات گذشته منجر به گستاخی مجدد اعراب و روسیه به مالکیت ارضی ایران اسلامی شده است؛ رده‌های عالی کشور باید با حضور میدانی در جزایر سه‌گانه، «مرز‌های عملی» برای ادعا‌های بیگانه‌گان تعیین کنند. پاسخ این جسارت به خاک کشورمان نباید با مصالحی سیاسی جابه‌به‌جا شود.