خواندنی‌های تاریخ | «گران‌ترین جشن تاریخ» در ایران و علف‌خواری کودکان!
سال 1350 شمسی که پهلوی دوم «گران‌ترین جشن تاریخ» را در ایران برپا کرد و به‌قول پیشخدمت‌های خارجی مراسم، بودجه 2 سال سوئیس را در 2 روز خرج کرد در روستاهای ایران چه خبر بود؟ به گزارش یک آمریکایی، کودکان از گرسنگی علف‌خواری می‌کردند.
به گزارش فارس، از «جشن 2500 ساله شاهنشاهی ایران» که هزینه آن را 100 تا 300 میلیون دلار و در برخی منابع حکومت پهلوی دوم تا 800 میلیون دلار تخمین زده‌اند خارجی‌ها خوش‌شان آمد؟ برخی که آمدند و بخوربخور آن‌چنانی کردند و خوش گذراندند حتما خوش‌شان آمد ولی برخی هم مسخره کردند شاه پهلوی را. یک‌نمونه «جرج بال»، معاون وزارت خارجه آمریکا که گفت: «چه مناظر زننده و پوچی که فرزند فرمانده یک فوج قزاق در کشوری که درآمد سرانه آن از 250 دلار بیشتر نیست مانند یک امپراطور جشن برپا کرده بود».
بدتر اینکه همان‌موقع اوضاع ایران خراب‌تر از این‌حرف‌ها بود و در برخی نقاط ایران خشکسالی و قحطی آمده بود و وضعیت روستاها را پروفسور «جیمز بیل»، مدیر مرکز مطالعات بین‌المللی «کالج ویلیام و مری» آمریکا که پیش از برپایی جشن به ایران آمده بود در کتابش این‌گونه توصیف کرده است: «در سال1971 [1350 شمسی] از ایران بازدید کردم و شاهد فقر مرگبار در روستاهای استان فارس بودم و دو بار به چشم خود دیدم که کودکان گرسنه علف و بوته‌ها را در مزارع نزدیک روستاهای خود می‌خوردند».
این قحطی و وضعیت اسفبار روستاها در سخنرانی‌های اعتراضی امام خمینی (ره) در نجف اشرف علیه برگزاری این جشن نیز بازتاب یافته است: «برای من کاغذهایی از ایران می‌رسد و شکایاتی از ایران راجع‌به اوضاع می‌رسد... از شیراز یکی از علمای محترم شیراز نوشته‌اند... اینجا قحطی واقع شده است، در جنوب. و... [برخی مردم] اینجا به‌قدری در قحطی و در گرسنگی هستند که بچه‌هایشان را در معرض فروش قرار داده‌اند... از تهران به من نوشته‌اند که در بلوچستان و سیستان و اطراف خراسان، آنجا یک قحطی و گرسنگی شده است که مردم هجوم آورده‌اند به شهرهای بزرگ. و از گرسنگی نه حیواناتی دارند و نه حیوانِ خود را می‌توانند ضبط کنند و از گرسنگی این‌طور هستند. اطراف مملکت ایران در این مصیبت گرفتار هستند و میلیون‌ها تومانش خرج جشن شاهنشاهی می‌شود! برای خود شهر تهران، از قراری که یک جایی نوشته بود، برای جشن خود تهران 80 میلیون تومان اختصاص داده شده است. این راجع‌به خود شهر است... هر روز جشن درست می‌کنند و هر روز بساط درست می‌کنند».
