خوزستان در انتظار تدبیر مسئولان برای حل بحران کم‌آبی /900 روستا در خوزستان با تنش آبی مواجه است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از رهیاب، خشکسالی و کم‌آبی تمام کشور را دربرگرفته و زنگ خطر را به صدا درآورده، اما اوضاع برخی استان‌ها همچون خوزستان، وخیم‌تر است، سال گذشته حوالی تابستان بود که بحران آب در این استان به حادترین شرایط خود رسید و مدیریت نامطلوب در بالاترین سطح به علاوه انبوه مشکلات گسترده ایجاد شد وزمینه شکل‌گیری بحران در خوزستان را فراهم کرد.

پس از این همه سال که از ساخت سدهای ریز و درشت بر روی رودخانه‌های استان خوزستان می‌گذرد و نفس کارون را هم با انتقال آب گرفتند، برخی مسئولان و کارشناسان، سیاست‌های نادرست مدیریتی را دلیل آن می‌دانند. مطابق اظهارات کارشناسان تنش آبی شمال تا جنوب خوزستان به طرح انتقال آب و سد سازی ها برمی‌گردد. از یک‌سو سرچشمه آب‌های خوزستان که رودهای کارون و کرخه است و از رشته کوه‌های زاگرس نشات می‌گیرد، منبع اجرای پروژه‌های انتقال آب به برخی استان‌های مرکزی شده است (همچون طرح‌های بهشت‌آباد، کوهرنگ و خرسان) و از سوی دیگر از آب دریاهای جنوب برای انتقال به فلات ایران استفاده می‌شود. نتیجه کلان‌نگر نبودن چنین طرح‌هایی این است که هم منابع آبی کارون و کرخه تحلیل رفته و هم تامین آب آشامیدنی و کشاورزی و دامپروری منطقه دچار مشکل شده است. وضعیت بغرنج تالاب ها تامین نشدن حقابه تالاب‌های خوزستان هم یکی از تبعات طرح‌های انتقال آب است. شمال خوزستان هم با اینکه در محاصره سدهای بزرگ است، اما دست کمی از دیگر نقاط استان ندارد. بخش دهدز در شهرستان ایذه با 100روستا در فاصله 5کیلومتری در میان سدهای کارون 3و کارون 4قرار دارد؛ این بخش که همیشه با مشکل آب مواجه بوده، با آمدن خشکسالی اکنون در شرایط دشوارتری قرار دارد. همچنین روستاهای بخش مرکزی باغملک، قلعه تل، میداوود وصیدون نیز اغلب از لحاظ کمییت و عدم وجود شبکه آبر رسانی با بی آبی دست و پنجه نرم می کند. در آستانه ورود به روزهای گرم سال در خوزستان، مشکلات آب‌رسانی در این استان به خصوص در روستا نمود بیشتری پیدا می‌کند ولی شرایط به گفته افرادی که دستی بر آتش دارند، برای روستاها اصلاً خوش‌بینانه نیست. علی حسین کرد زنگنه مدیر امور آبفای باغملک در گفت و گو با خبرنگار رهیاب اظهار کرد: مدیریت شبکه آب و فاضلاب روستایی و شهری این شهرستان در سال 1399 ادغام شد. در حالی که بودجه بخش روستایی توسط دولت تامین می شد که پس از این پیوست حذف و اعتبار شهری نیز افزایش پیدا نکرد. وی با اشاره به اینکه بیش از 60 درصد روستاهای باغملک نیز دچار تنش آبی هستند، عنوان کرد: 9 روستا در بخش مرکزی باغملک، 16 روستای بارونگرد، 6 روستا بخش قلعه تل و با بحران خشکسالی مواجه شدند و آب پایداری ندارند و همچنین 13 روستای ناشیرین که به شهرستان ایذه متعلق هستند اما توسط باغملک تامین آب می شوند نیز در این فهرست جای دارند. مدیر امور آبفای باغملک بیان کرد: حوزه صیدون از مابقی شهرها دارای وضعیت مناسبی است اما 11 روستای این شهر مانند سر آسیاب، امام زاده عبدالله، تنگ چویل و... با معضلات آبی دست و پنجه نرم می کنند البته مشکلات حوزه آبی شهر میداوود تا 90 درصد رفع شده است اما روستاهای آن دارای شبکه آب و فاضلاب فرسوده می باشند. کرد زنگنه ادامه داد: در بخش مرکزی، 4 روستا از یک خط لوله آبرسانی می شدند که 370 انشعاب این خط لوله مربوط به روستای در، صحرای خمین و زیر راه بود و چول چلک به عنوان آخرین روستا با 470 انشعاب در تابستان با قطعی آب مواجه می شد که با نصب 1000 کیلومتر لوله، این خطوط تفکیک شدند تا تمام روستاها دارای آب پایدار باشند اما اهالی معترض سه روستا، مانع انجام این عملیات شدند و حدود 800 متر لوله را آتش زدند. وی گفت: شبکه زیرساختی آب و فاضلاب باغملک نیز با قدمت 30 ساله نیازمند یک بازنگری اساسی می باشد چرا که به شدت فرسوده است و در طی این سال ها با افزایش دوبرابری جمعیت بازسازی و توسعه پیدا نکرده است. اگر اعتبار به این شهرستان اختصاص ظرف مدت دو سال حدود 70 تا 80 درصد مشکلات شهری و روستایی در حوزه آبا مرتفع می شود. کرد زنگنه با بیان اینکه 900 روستا در خوزستان با تنش آبی مواجه هستند، ادامه داد: مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان به صورت شبانه روزی در حال پیگیری و بررسی معضلات مربوط به بحران آب در خوزستان است اما این معضل یک روزه برطرف نمی‌شود چرا که در طی سالیان متمادی راه حل مناسبی برای رفع این آسیب های به وجود آمده؛ پیش بینی نشده بود و اکنون بر روی هم انباشته شده اند. در بحث روستایی مسئله این است که یا آب و فاضلاب روستایی درست مدیریت نمی‌شود و یا منابع مالی در اختیارش نیست اما علی‌رغم این موارد ضعف مدیریت در آب و فاضلاب روستایی محسوس است و این در حالی است که مردم حتی به آب شرب با سطح کیفیت پایین اما در عوض با کمیت مناسب قانع‌اند. قطعاً نمی‌توان منکر شد که محدودیت و نبود اعتبار کافی، سد راه آب‌رسانی به روستاهای خوزستان به شمار می‌رود ولی سوءمدیریت‌ها بدون لحظه‌ای درنگ، نقش اول این حوادث، مشکلات و بی آبی‌ها را دارد. واقعیت این است که مسئولانی در خوزستان بر مسند می‌نشینند که اغلب محصول لابی‌های پشت پرده هستند تا تخصص و دانش کافی برای حل مشکلات استان. به همین دلیل است که خیلی‌ها در خوزستان عقیده دارند، حل مشکلات در استان خوزستان نه از راه تخصیص اعتبار که از راه اصلاح مدیریت‌های فعلی می‌گذرد، مدیرانی که برای حفظ موقعیت و جایگاه خود دست به هر کاری می‌زنند حتی قربانی کردن آینده یک روستا. معضل کمبود آب در خوزستان به بحرانی‌ترین مرحله رسیده است. بحرانی که سال‌هاست فعالان محیط زیست، منتقدان، دلسوزان و مردم آن را به دولت‌ها گوشزد می‌کنند و درخواست جدی برای حل بحران آب شرب و کشاورزی مردم این استان زرخیز اما پربحران دارند. در مرکز خوزستان هم با وجود رودخانه کارون، وضع آب روستاها همین‌قدر آشفته است. بعد از ماجرای اعتراض اهالی بخش غیزانیه در شرق اهواز به بی‌آبی در تابستان 99، قرار بود مشکل آب روستاها حل شود اما هنوز تعداد زیادی از 80روستای این بخش یا بی‌آب هستند و یا روزی چند ساعت آب می‌گیرند. حال سوال اساسی این است که باتوجه به این مورد که استان خوزستان یکی از پر آب‌ترین استان‌های ایران است آیا تغییرات اقلیمی منجر به این وضعیت در استان خوزستان شده‌اند یا سوءمدیریت‌ها این استان را با کم آبی مواجه ساخته است؟ مردم این استان در سال‌های اخیر، زمان کمبود بارندگی با بحران خشکسالی گسترده مواجه شدند و موقع افزایش بارش‌ها نیز سیل دامن‌گیر آن‌ها بوده است. در چنین شرایطی بحران‌های دیگری نظیر کمبود تامین آب شرب نیز به مشکلات گسترده مرتبط با بخش آب نیز دامن خوزستانی‌های را به خود مشغول کرد. حال مدیران خوزستان از تشدید خشکسالی در سال جاری خبر می دهند به طوریکه در برخی مناطق کرخه و هورالعظیم حادتر به نظر می‌رسد. بر این اساس، روی کار آمدن دولت مردمی با هدف احیای مدیریت مطلوب، عدالت و همچنین کاهش مشکلات بدنه مستضعف جامعه بار دیگر امید ها را به منظور اتمام مشکلات خوزستان، زنده کرد. در این شرایط سفرهای متعدد استانی رئیس جمهور و سایر وزرا به استان خوزستان بیانگر اهمیت این خطه زرخیر برای دولت مردمی است. البته در این شرایط نگاهی به فعالیت دولت در حوزه تامین منابع آب برای استان خوزستان درچند ماه گذشته نیز می‌تواند تبلور جدی از اهمیت حل مشکلات این استان را منعکس کند. در این شرایط انتظار می رود دولت سیزدهم با اصلاح مدیریت منابع آب ایران، توقف طرح‌های انتقال آبی که در تمام دنیا منسوخ شده، توقف سدسازی که در برخی کشورها حتی تخریب سدهای ساخته شده را به احترام محیط زیست انجام داده‌اند، توسعه و ترویج شبکه‌های آبیاری نوین، تعیین الگوی کشت متناسب با منابع آبی موجود، پرداخت خسارت و معوض کشت به کشاورزانی که معیشت خانواده آنها به کشت و کار گره خورده را که از مهمترین راهکارهای پیشنهادی و عاجل برای مدیریت وضعیت موجود است، در اولویت دستور کار خود قرار دهد. با توجه به آثار مشهود تغییرات اقلیمی زمین در کشور باید مدیریت منابع آبی کشور همسوی با محیط زیست و همچنین همگام با سیاست‌های جهانی (بر عدم دست درازی به اکوسیستم طبیعت تا حد امکان تمرکز دارد) فعالیت کند؛ همچنین از ساخت صنایع آب بر در استان‌های کویری و کم آب اجتناب و حتی اگر شده صنایع فعلی را به استان‌های دارای منابع آبی بیشتر و در کنار دریاها و رودخانه‌ها منتقل کند. انتهای پیام /