در شهر «آی قصه» بچه‌ها تنها نیستند
تهران - ایرنا - شاید برای همه عجیب باشد؛ اما ممکن است در شهر قصه‌ها هم قرنطینه اعلام کنند. اتفاقی که در مجموعه «آی قصه» روی داد. بچه‌های آی قصه، با قصه‌هایشان به بچه‌ها گفتند در این شرایط تنها نیستند.
شهر آی‌قصه، داستان یک شهر خیالی است که از چند ماه قبل به نویسندگی پوریا عالمی و با گروهی از هنرمندان منتشر می‌شود، روایت های شهر آی قصه، ژ هم قصه است، هم تصویرسازی شده است، هم موسیقی دارد، شاید عنوانی که بتوان برای این مجموعه گذاشت، قصه های تصویری است. صداپیشگانی چون آزاده مویدی‌فرد، بهادر مالکی، پیمان فاطمی و یاشار ابراهیمی به سرپرستی الکا هدایت، نقش کاراکترها و شخصیت‌های شهر آی‌قصه را بر عهده دارند. لیلی رشیدی نیز راوی شهر آی قصه، طراح کاراکترها سلمان طاهری است و مجتبا حیدرپناه هم تصویرگری این کار را بر عهده داشته است. شهر آی قصه کارش را اسفند 98 آغاز کرد.
پوریا عالمی، نویسنده این کار که به همراه امید ترابی، بنیان‌گذار این مجموعه نیزهست، در پاسخ به این سوال که ایده آی قصه از کجا شروع شد، می‌گوید: ایده آی قصه را امید ترابی به من داد، او دختری به نام باران دارد و هر شب برای باران قصه می‌گوید. یک شب باران به او می‌گوید قصه‌هایش تکراری شده است و امید دنبال داستان‌های جدید می‌رود، کتاب‌های تازه پیدا می‌کند، در اینترنت جست‌وجو می‌کند، حتی خاطراتش را مثل قصه تعریف می‌کند و باز هم باران می‌گوید تکراری شده است. امید از دوستانش می‌خواهد اگر خاطره‌ای شنیدنی برای کودکان دارند، بگویند تا برای باران تعریف کند. این گونه من با امید آشنا شدم.
پوریا عالمی و امید ترابی تصمیم می‌گیرند به جای قصه گفتن، برای کودکان قصه بسازند. عالمی می‌گوید: نزدیک دو سال گذشت تا کار را آغاز کردیم و تیم‌مان جمع و نوشتن کار آی قصه و تصویرسازی و ضبط صدا و پیدا کردن آهنگساز انجام شد. در طول این مدت، بخش‌های مختلفی را بر اساس رشد و نیاز کارمان به آی قصه اضافه کردیم.
بازخوردهایی که اکنون آی قصه دارد، به عالمی و ترابی می‌گوید راه را درست آمده‌اند، عالمی از این بازخوردها ابراز شادمانی می‌کند و می‌افزاید: خوشحالم که بچه‌ها این قصه‌ها را دوست دارند و از شنیدن آن لذت می‌برند، در تیم آی قصه، نزدیک به 80 نفر مستقیم و غیرمستقیم درگیر این کار هستند. ما مخاطبان واقعی زیادی داریم، از طرف خانواده‌ها نظرهای خوبی می‌گیریم که دلگرم کننده است.
این موفقیت باعث می‌شود اپلیکیشن اندروید آی قصه هم 16 اسفند 98 راه بیافتد و در حدود کمتر از دو ماه، 13 هزار نصب فعال در پلتفرم اندروید، داشته باشد، نسخه آی او اس آن هم در دست طراحی است و به قول مسئولان آی قصه قرار است حوالی خرداد، نهایی و فعال شود. اما مخاطبان این روزهای آی قصه، به دلیل دیگری با این مجموعه ارتباط برقرار کرده‌اند، آی قصه هم مثل همه دنیا قرنطینه شد.
یک جرقه در ذهن پوریا عالمی باعث می‌شود راهی پیدا کند که موضوع قرنطینه را با بچه‌ها در میان بگذارد و شخصیت‌های آی قصه بهترین راویان قرنطینه هستند، او درباره این که چگونه با این سرعت توانسته داستان را بسازد و به مخاطب ارائه کند می‌گوید: کار سختی بود، بچه‌های ما همه به شهرهای خودشان بازگشتند، ما برنامه‌ریزی کردیم و گفتیم بچه‌ها در خانه نشسته‌اند و در خانه حوصله‌شان سر می‌رود. با کمک دوستانم در آی قصه که در شهرهای خودشان بودند، قرار شد تولیدات را روزانه در عید منتشر کنیم و قولی که به مخاطبان داده‌ایم انجام شود و مطالب جانبی سرگرم کننده بسیاری هم داشتیم.
در مرحله دوم که قرنطینه جدی‌تر شد، به نظرمان رسید در این شهر آی قصه که ساخته‌ایم و بچه‌ها هم شخصیت‌هایش را دوست دارند، اگر قرنطینه اتفاق بیافتد، چه شرایطی پیش می‌آید، از سوی دیگر توضیح دادن مفهوم قرنطینه برای بچه‌ها، کار سختی است.
عالمی قصه‌ای می‌نویسد که در شهر آی قصه قرنطینه اعلام شده است و سینا و مینا که شخصیت‌های اصلی آی قصه هستند، در خانه نشسته‌اند. سرشان را از پنجره بیرون می‌آورند و از دوستان‌شان، یک دایناسور به نام داینا ماینا، یک کرگدن به نام کرگدن، یک آدم فضایی به نام آدام فاضایا، یک سگ به نام هاپ‌هاپ و گربه‌های زیادی که یکی از آن‌ها گربه شماره 6 است، خواستند کمک کنند تا بی‌حوصلگی‌شان را برطرف کنند. سینا و مینا، کنار دوستان‌شان آواز می‌خوانند و اتفاقات قشنگی رخ می‌دهد.
اما وقتی همه گروه آی قصه به خانه رفته‌اند، چگونه این قسمت‌ها ضبط شده است؟ عالمی می‌گوید: ما به کیفیت و استانداردهای محتوا اعتقاد داریم و اهمیت می‌دهیم، همه ضبط‌های ما در آی قصه استودیویی بوده اما در این شرایط که همه بچه‌های گروه در خانه بودند و صداپیشه‌های ما، راوی ما و دیگر اعضا در دسترس نبودند. از آن‌ها خواهش کردم که با گوشی‌هایشان در خانه و در جایی خلوت، دیالوگ‌هایشان را ضبط کنند و بفرستند تا تدوین کنیم.
عالمی این بخش را متفاوت و ارزشمند می‌داند و اظهار می‌کند: اگر مخاطب شهر آی قصه باشید، می‌بینید که کیفیت این بخش قرنطینه در شهر آی قصه، با همه کارهای ما متفاوت است چون با میکروفون‌های مختلف و در فضاهای متفاوتی ضبط شده است. اما با این حال این بخش‌ها خیلی شنیده و خیلی دوست داشته شد، بچه‌ها خیلی دوستش داشتند، خانواده‌ها خوش‌شان آمد و ما هم لذت بردیم.
لیلی رشیدی در پاسخ به این سوال که در قرنطینه چطور آی قصه را روایت کرده است، می‌گوید: کار سختی بود، برای هر کدام از بچه ها هم سخت بود چون آن‌ها بر اساس کنش و واکنش دیالوگ می‌گویند اما وقتی از هم دور باشند، نمی‌توانند این موضوع را با هم هماهنگ کنند. اما برای من، چون کمی از آن‌ها بیرون تر و راوی قصه هستم، شاید ساده‌تر باشد؛ سختی کار برای من این بود که نمی‌توانستم از راهنمایی و نظر دوستانم استفاده کنم که بتوانم برخی بخش‌ها را بهتر بخوانم یا در صورت نیاز دوباره بگویم.
به گفته عالمی، برای ضبط یک قصه 5 دقیقه‌ای آی قصه، ده نفر درگیر هستند ولی با وقتی گذاشتند این کار انجام شده است ///. بچه‌های آی قصه در شهرهایی چون آباده، گرمسار، گراش، اصفهان و شهرهای مختلفی هستند، اما عالمی می‌گوید: پراکنده‌ایم؛ اما منسجم کار می‌کنیم.
لیلی رشیدی نیز معتقد است آی قصه توانسته بخشی از مسائل قرنطینه را به بچه‌ها انتقال بدهد، او می‌گوید: سعی بر این بوده که انتقال بدهد و این امر به قدری بزرگ است که تنها یک گوشه کوچک از آن را می توانیم انتقال بدهیم و طبیعی است یک داستان 6 تا 8 دقیقه‌ای نمی‌تواند همه بار را به دوش بکشد اما سعی شده در کنار سرگرمی، بچه‌ها درباره در خانه بودن و قرنطینه بودن، از زبان شخصیت‌هایی که در این داستان دوست‌شان دارند، بشنوند و بدانند آن‌ها هم درگیر این شرایط هستند.
به جز قرنطینه در شهر آی قصه، رویداد دیگری هم در آی قصه وجود دارد که بچه‌ها در آن شرکت کرده‌اند. مسابقه من و ویروس. عالمی می‌گوید: در این مسابقه به بچه‌ها گفتیم حالا که ویروس آمده است، بیایید تخیل کنید اگر شما ویروس بودید چه اتفاق‌های بامزه‌ای می‌افتاد. این مسابقه را مرضیه برومند به من و آی قصه پیشنهاد کرد، هنوز هم در حال جمع‌آوری مطالب بچه‌ها هستیم.
داوران قصه من و ویروس، پوریا عالمی، مرضیه برومند و الکا هدایت هستند و شهرداری تهران در بخش تبلیغات و در اهدای جوایز از این مسابقه حمایت می‌کند.
کار دیگری که در آی قصه روی داده، تولید پادکست شب به خیر دوستم یا شب به خیر الکا است که شنونده‌های زیادی دارد. در این بخش، شخصیت‌های آی قصه با بچه‌ها صحبت می‌کنند. مخاطب آن هم فقط کودک است، در این برنامه هم درباره تنهایی‌ها، حوصله سر رفتن‌ها، مریضی‌ها، اتفاقاتی که در خانواده می‌افتد و مسائلی شبیه به این، با زبان خیلی ساده با کودک صحبت شده است، عالمی معتقد است این بخش بدون این که بخواهد بچه‌ها را گول بزند و حرف پیچیده‌ای داشته باشد، مفاهیم کلی اجتماعی و فردی را با او مطرح می کند و می‌گوید مثلا دوستی چیست؟ مهربانی چیست؟ تنهایی چیست؟ از این مجموعه نیز حدود 4 قسمت منتشر شده است.
آی قصه اکنون با 47 هزار دنبال‌کننده در اینستاگرام، بیش از 12 هزار مخاطب را با قصه‌های قرنطینه جذب کرده است، بیش از 10 هزار دنبال‌کننده در کست‌باکس دارد، با بیش از 50 نویسنده، تصویرگر و قصه‌گو، همکاری کرده و بیش از 100 قصه توسط تیم آی‌قصه تولید شده است.
حالا باران و همه دوستانش در سراسر ایران و حتی شاید همه فارسی‌زبان های دنیا، قصه‌های تازه دارند.
*س_برچسب‌ها_س*
