دوربرگردانی برای آقای عون

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- رئیس جمهور لبنان دیگر نمی‌تواند خشم و نارضایتی خود را نسبت به نقض مکرر آتش‌بس میان رژیم صهیونیستی و بیروت کتمان کند. ژورف عون که سابقه فرماندهی ارتش لبنان را نیز در کارنامه خود دارد، هر روز و هر لحظه بیشتر با مصادیق نقض پیمان مسجل تل‌آویو و واشنگتن در معادله آتش‌بس مواجه می‌گردد. این در حالیست که او و نواف سلام نخست‌وزیر لبنان نهایت همکاری ممکن را با واشنگتن، پاریس و برخی بازیگران منطقه‌ای در تلاش برای روند خلع سلاح مقاومت صورت داده‌اند.

انعطاف‌پذیری غیرقابل توجیه و پرهزینه دولت لبنان در برابر مطالبه خلع سلاح مقاومت نتیجه‌ای جز تشدید حملات به لبنان و قرار گرفتن بیروت در فاز دفاعی بیشتر نداشته است! واقعیتی که با گزاره "رد خطر جنگ از لبنان" در صورت "خلع سلاح مقاومت" در تعارض اساسی قرار دارد.

حمله اسرائیل به منطقه‌ای در جنوب لبنان، تاکید کرد که این حمله پس از توافق توقف جنگ در غزه، چالش‌های جدی را برای لبنانی‌ها و جامعه جهانی ایجاد می‌کند. «ژوزف عون» پس از حمله هوایی رژیم صهیونیستی به منطقه «المصیلح» که یک شهید و هفت زخمی بر جای گذاشت، این‌گونه نارضایتی خود را از نقض آتش‌بس در لبنان نسبت به رژیم صهیونیستی نشان داده است:

" بار دیگر جنوب لبنان بدون هیچ دلیل و حتی بهانه‌ای زیر آتش تجاوز آشکار دشمن اسرائیلی علیه زیرساخت‌های غیرنظامی قرار گرفت. سوالی که اکنون مطرح می‌شود این است که آیا کسی در اندیشه جایگزینی غزه با لبنان است تا به ارتزاق سیاسی خود از راه جنگ و کشتار ادامه دهد؟"

واقعیت امر این است که ژوزف عون پاسخ سوال خود را در اظهاراتش به وضوح داده است! ماهیت و ذات رژیم صهیونیستی به‌گونه‌ایست که "بحران زیست بودن" در بطن جنگ را تبدیل به یک فرمول در معادلات امنیتی و سیاستگذاری منطقه خود ساخته است. در چنین شرایطی اساساً میزان انعطاف‌پذیری لبنانی‌ها در برابر خواسته‌های تل‌آویو و واشنگتن و پاریس اساساً اهمیتی برای نتانیاهو و همراهانش ندارد.

در چنین موقعیتی دولت لبنان نمی‌تواند صرفاً با صدور بیانیه‌هایی هشدارآمیز یا محکوم‌کننده، به خطر تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک این کشور پایان دهد. تاکنون بارها عنوان شده که دولت لبنان نیاز به یک دوربرگردان دارد تا استراتژی تقابلی خود با مقاومت و سلاح آن را سریعاً در قالب آن اصلاح کند. اکنون بهترین فرصت برای خلق این دوربرگردان و تغییر مسیر سیاست منطقه‌ای و داخلی دولت لبنان است.

دوباره تاکید می‌شود که نتانیاهو برای حمله به لبنان اساساً دنبال بهانه نیز نیست، چنانچه انعطاف‌پذیری وقیحانه جریان 14 مارس (جریان غربگرای بیروت) در برابر صهیونیست‌ها نیز سایه جنگ را از سرزمین سروها دور نساخته و نخواهد ساخت. ژوزف عون باید پاسخ سوالاتی که اخیراً مطرح کرده را نه در تل‌آویو، بلکه در بیروت و کاخ بعبدا جست‌وجو کند. اگر عون و نواف سلام بر روی تعهدپذیری مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی کمترین حسابی بازکرده‌اند، باید در مبانی ادراکی خود در حوزه سیاست خارجی و منطقه‌ای تجدید نظر کنند.