رئیسی با شعارهایش قیاس می شود

قطعا مقایسه‌ای در بین شعارهای آقای رییسی و عملکرد یک ساله او وجود دارد و این نشان دهنده آن است که در زمینه سیاست و اقتصاد آقای رییسی موفق نبودند چون گرانی روز افزون کالاها، بالا رفتن نرخ ارز، کاهش قدرت خرید مردم، تورم، مشکلات فراوان اقتصادی و معیشتی نشان دهنده این است که آقای رییسی موفق نبوده‌اند. همچنین رکود سیاسی و عدم فعالیت احزاب به ویژه احزاب اصلاح طلب در این یک سال نشان‌دهنده این است که ما در سیاست داخلی، سیاستی درهای باز نداشتیم و سیاست های ما موفق نبوده‌اند. در زمینه سیاست خارجی نیز هیچ روزنه‌ای را برای دستیابی به مطالبات و آرمان‌ها و شعار‌هایی که داده ایم محقق نکرده ایم رابطه با کشورهایی مثل چین و روسیه که از قبل هم بود هیچ تغییری نکرده است. نسبت به کاهش تنش در منطقه نیز شاهد کاهش تنش نبودیم. در زمینه افزایش صادرات و واردات هم چیزی را نمی بینیم به عنوان مثال در مورد واردات خودرو یک سال است که درگیر و دار مجلس و لایحه و... هستیم. وزیر رفاه هم استعفا دادند و البته با شعارهایی که دادند مشخص شد که ایشان واقعا قادر به عمل به وعده های خود نیستند و ناچارا مجبور به استعفا شدند. در مورد سایر مسائل نیز روز به روز شاهد ریزش بورس و سقوط آن هستیم. بنابراین ما هیچ شاخصی را نمی‌بینیم که نشان دهنده تغییر و تحول در کشور پس از یک سال باشد. هم در زمینه قضاوت‌های مردم و افکار عمومی شاهد نوعی نگرانی و دلهره و ترس و عدم امید به آینده زندگی هستیم و اقتصاددانان و سیاست مداران از این وضعیت ناراضی هستند و این نشان می دهد که در این یک سال چراغ امیدی روشن نشده که مردم نسبت به آینده خودشان امیدوار باشند. در مساله برجام هم هر روز با اخبار ضد و نقیضی روبرو هستیم و موجب تزلزل بیشتر شده و مسائلی نگران کننده در جامعه ما پیش آمده است. در خیابان‌ها و کوچه ها و برخی محلات شاهد عدم امنیت هستیم که نشان دهنده عدم توفیق دولت آقای رییسی است.

واقعا نمی‌توان گفت که ایشان موفق بودند چون موفقیت یک رییس جمهور و یک مسئول در این است که کاری را انجام داده باشد و توانسته باشد فضا را تغییر بدهد. اگر امروز از مردم سوال کنید که آیا وضعیت امروز نسبت به گذشته تغییر کرده است یا نه؟ مردم راضی نیستند. با توجه به ناکارآمدی‌های دولت، مسئولین ایشان و با توجه به سخنان و شعارها و وعده‌های این دولت که نشان می‌دهد مسئولین نسبت به مسائل روز و حوادث سیاسی و وضعیت دنیا ناآگاه هستند. با این مسئولین ناکارآمد و بی تجربه و برخی که با شانس وارد این صحنه ها شده‌اند قطعا نمی‌توان گفت دولت به برنامه های خود می‌رسد. همانطور که ایشان را آوردند می توانند برای دور دیگر هم بیاورند و دوره ایشان هشت ساله شود اما اگر قرار باشد یک رییس جمهور چهار سال دوم خود را به دلیل موفقیت در چهار سال اول ادامه بدهد با این وضعیت نباید خوش بین بود و فکر نمی کنم اگر قرار باشد مردم به تلاش و عملکرد نمره و رای بدهند آقای رییسی شانسی داشته باشد.

مشخص است که ضعف آشکار دولت قبل از هر چیزی در زمینه اقتصادی است. این گرانی، تورم و تزلزل در بازار نشان دهنده ناتوانی دولت در مهار گرانی‌ها و کنترل بازار است. در هر صورت در مسائل سیاسی نیز نه شاهد رفع تنش ها هستیم و نه مساله تحریم ها حل شده است و عملا روز به روز از دنیا فاصله می گیریم.

تا جایی که امروز همگان می دانند نیروهای اقای رییسی از نظر کارآمدی نتوانسته‌اند تا کنون موفق باشند و متاسفانه در میان نیروهای ایشان افراد اهل فکر و اهل نظر کمتر هستند و تا اینجا بیشتر با شعار و حرف بوده و این افراد نتوانسته‌اند که برنامه ای عملی و استراتژیک و درست و صحیح و اصولی را اجرا کنند و طبیعتا با شعارهایی که داده می شود که شعار های گروه های ذی نفع است که خود را بر حق و دیگران را باطل می‌دانند و گوششان به حرف دیگران بدهکار نیست، مشخصا شاهد ناتوانی و ناکارآمدی خواهیم بود که امروز در میان وزرا و معاونین ایشان شاهد چنین وضعیتی هستیم و به نظر من آقای رییسی باید بدون توجه به جناح بندی و گروه بندی اگر در راستای مصالح و مطالبات مردم می اندیشند از نیروهایی توانمند تر و بهتر و باسواد تر استفاده کند.

اصلاح طلبان هنوز در اندیشه انتخابات نیستند، تصمیمی نگرفته اند و به اجماع نرسیده اند به نظر من انتخابات زمانی میسر است که آزادی باشد. یعنی هم انتخاب کنندگان بتوانند افرادی را انتخاب کنند و هم کسانی که قصد کاندیداتوری را دارند احساس کنند که مانعی بر سر راه کاندیداتوری آن ها نیست. به نظر من اصلاح طلبان نباید بیهوده از خودشان هزینه کنند و آتش بیار معرکه باشند همانطور که در انتخابات ریاست جمهوری قبلی دیدیم که اصلاح طلبان با حمایت از همتی خود را ضعیف کردند و به پیکره این ساختار ضربه زدند.