رمزگشایی از صورتهای مالی ابرشرکتهای دولتی و افشای ورشکستگان دولتی
وزارت اقتصاد با انتشار سیاهه ابرشرکتهای دولتی، بازیگران زیانده و بدهکار را معرفی کرد. کالبدشکافی آمار موجود در صورتهای مالی شرکتهای دولتی نشان میدهد که در سال1400، 10 شرکت بزرگ دولتی با حدود 5/ 90همت زیان، در مجموع 99درصد از کل زیانها را به خود اختصاص دادهاند. همچنین در همان سال، میزان بدهی 10شرکت دولتی، 89درصد از کل بدهی شرکتهای دولتی را تشکیل میدهد.
بررسی صورتهای مالی شرکتهای دولتی نشان میدهد که در سال1400، دهشرکت دولتی، حدود 4662 همت بدهی ایجاد کردند، اگرچه میزان بدهی شرکتهای دولتی در سال1400 به نسبت سال1399 حدود 18درصد کاهش داشته است، اما همچنان 89درصد از کل بدهیهای شرکتهای دولتی را تشکیل میدهد.
به گزارش دنیای اقتصاد، شرکتهای دولتی با در اختیار داشتن حجم زیادی از داراییهای کشور نقش مهم و موثری در حوزه اقتصادی دارند و مطابق قانون بودجه1402، بودجه آنها حدود 60درصد بودجهکل کشور را تشکیل میدهد. تاثیر فعالیت این شرکتها بر متغیرهای کلان اقتصادی کشور از جمله تولید، اشتغال، سطح عمومی قیمتها و سرمایهگذاری و نیز اجرا و تحقق برنامههای اقتصادی و توسعهای دولت، بسیار چشمگیر و گسترده است تا جاییکه حجم سرمایهگذاری در آنها در سال1402، 567هزار میلیاردتومان یعنی دوبرابر بودجهعمرانی کشور پیشبینی شدهاست که صرفا کمتر از 8درصد آن از محل بودجهعمومی دولت تامین میشود، از اینرو گزارشگری مالی و ارائه اطلاعات در زمینه عملکرد مالی شرکتهای دولتی در تصمیمگیری همه فعالان اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور در راستای اهدافی، چون مدیریت کلان اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، افزایش کارآیی در استفاده از منابع عمومی، اصلاح ساختار دستگاهها و موسسات دولتی و همچنین رشد سریع در زمینههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، پیشرفت حقیقی و در نهایت نیل به عدالت اجتماعی تاثیر فراوانی دارد.
یکی از مهمترین ابزارها برای بررسی شرایط شرکتهای دولتی برای تحلیلگران اقتصادی و عموم مردم، صورتهای مالی حسابرسی شده این شرکتها است. صورتهای مالی شرکتها، اطلاعات جامع و کاملی درباره میزان سودآوری شرکتها، وضعیت نقدینگی و مقدار داراییها و بدهیهای این شرکتها برای عموم افشا میکنند؛ در واقع عموم مردم و کارشناسان اقتصادی با رجوع به این اطلاعات، قادر به آگاهی از وضعیت گذشته و کنونی این شرکتها باشند و وضعیت آتی این شرکتها را نیز پیشبینی کنند. بهعبارت دیگر، پایه و اساس تجزیه و تحلیل و ارزیابی شرایط شرکتها، فهم صورتهای مالی است. برای مثال در صورتهای مالی شرکتهای دولتی مردم میتوانند ببینند کهشرکت توانیر چند کیلو وات ساعت فروش داشته و به چه قیمتی فروخته یا در سازمان اموالتملیکی چه میزان کالا مصادره شده و نوع و جنس ودرصد هرکدام را مشاهده کنند. همچنین نوع خدمات و قیمت تمامشده آن، تعداد نیروی انسانی و همچنین حقوق پرداختشده به آنها از جمله اطلاعات دیگری است که در صورتهای مالی شرکتهای دولتی یافت میشود.
پیشینه انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی
تا چند سالقبل، دسترسی به اطلاعات و آمار و ارقام شرکتهای دولتی بسیار سخت بود، تاجاییکه حتی نمایندگان مجلس برای دسترسی به اطلاعات حداقلی از عملکرد این شرکتها مجبور بودند این موارد را مستقیما از طریق وزرای مربوطه پیگیری کنند، اما یکی از اقدامات مثبت دولت سیزدهم در راستای افزایش شفافیت عملکرد شرکتهای دولتی، انتشار عمومی صورتهای مالی این شرکتها از طریق سایت کدال بود. سیداحسان خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی در تاریخ 14شهریور 1400 گفت: همانطور که سایت کدال سامانهای برای نمایش شفافیت شرکتهای بورسی محسوب میشود، باید شفافیت شرکتهای بورسی بهعملکرد بانکها، بیمهها و دیگر شرکتهای دولتی که در بورس حضور ندارند نیز سرایت پیدا کند.
در راستای نیل به این هدف، انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی با تلاشهای وزارت امور اقتصادی و دارایی در دستور کار قرار گرفت. در 31فروردین 1401، صورتهای مالی حسابرسی شده 313شرکت دولتی در سالهای 98 و 99، برای دسترسی عموم بر روی سامانه کدال قرار گرفت. همچنین در 20مهر 1401، صورتهای مالی حسابرسی شده 396شرکت دولتی در سال1400 بر روی سامانه کدال قرار گرفت. در ادامه این روند و در اواسط دی ماه پارسال هم صورت مالی حسابرسیشده 207شرکت دولتی دیگر در سال1401 بر روی سامانه کدال قرار گرفت و در مجموع تعداد این شرکتها به 603شرکت رسید. 15 فروردین امسال هم صورت مالی 521شرکت دولتی دیگر در سایت کدال منتشر شد تا تعداد این شرکتها مجموعا به 1124شرکت برسد.
هدف انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی
هدف اصلی از انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی، افزایش بهره وری این شرکتها یا بهعبارت دقیقتر، بهبود کیفیت حکمرانی داراییهای دولت عنوان شدهاست. در واقع انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی زمینه اصلاح شرکتهای دولتی را فراهم خواهد کرد؛ مثلا موجب میشود که مدیران با عملکرد قوی که توانسته اند کارآییشرکت را افزایش دهند، با مدیران با عملکرد ضعیف شناسایی و تفکیک شوند تا در انتصابهای بعدی از مدیرانی استفاده شود که دارای عملکرد قابلقبولی هستند و مدیران ناکارآمد به پستهای پایینتر، تنزل رتبه پیدا کنند. همچنین در گذشته عملکرد شرکتها در یک تاریکخانه صورت میگرفت و ارزیابی از عملکرد مدیران آنها به نمایش گذاشته نمیشد و در نتیجه، این افراد انگیزه کمتری برای افزایش بهره وری داشتند، اما افشای صورتهای مالی بهعنوان محرک میتواند مدیران شرکتها را برای بهبود عملکرد تحریک کند، زیرا مدیری که بداند نتیجه عملکرد او در اختیار تمام جامعه قرار خواهد گرفت، سعی خواهد کرد تا کارآییشرکت متبوع خود را افزایش دهد.
جزئیات انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی
در بررسیسیر تاریخی تاسیس شرکتهای دولتی، میبینیم که قبل از دهه40، 8شرکت دولتی تاسیس شدهاست که بانک سپه قدیمی ترینشرکت حاضر در این لیست است. دهه40 میزبان تاسیس 11 شرکت مهم دولتی بودهاست که از آن جمله میتوان بهشرکت هواپیمایی جمهوریاسلامی ایران وشرکت ملی گاز ایران اشاره کرد. شرکتهایی مثل بیمه مرکزی وشرکت مادرتخصصی بازرگانی دولتی ایران نیز از شرکتهایی بودند که 10 شرکت دولتی مهم تاسیس شده در دهه50 را تشکیل میدادند. در دهه 60، 15شرکت تشکیل شد و در دهه70 تعداد شرکتهای مهم دولتی تشکیل شده به 17 رسید. دهه80 نیز در دل خود 14شرکت دولتی تازهتاسیس را مهمان سفره اقتصاد کشور کرد و نهایتا در دهه90 نیز دوشرکت به این تعداد افزوده شد.
در زمینه 10شرکت دولتی که در سال1400، بیشترین تعداد نیروی انسانی را داشته اند، بهوضوح نقش پررنگ بانکهای دولتی قابلردیابی است. شرکتهای بانک سپه، بانک ملی ایران وشرکت راهآهن جمهوریاسلامی ایران در صدر فهرست شرکتهایی قرار دارند که بیشترین تعداد نیروی انسانی را داشته اند. بانکهای کشاورزی و مسکن نیز دو بانک دیگر حاضر در بین 10شرکت دولتی اول در زمینه شاخص بیشترین تعداد نیروی انسانی هستند.
نکته قابلتوجه در این زمینه برابری تقریبی تعداد نیروی انسانی سازمان راهداری و حملونقل جادهای باشرکت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. در زمینه نیروی انسانی، 10شرکت برتر در این حوزه، 69درصد نیروی انسانی شاغل در شرکتهای دولتی را به خود تخصیص دادهاند. در زمینه شرکتهای با بیشترین سرانه هزینه پرسنلی، شرکت ملی گاز ایران با 9123میلیون ریال به ازای هر نفر در صدر این لیست قرار دارد و شرکتهای؛ شرکت شهر فرودگاهی امامخمینی و شرکت توانیر در رتبههای بعدی قرار دارند. از جمله بانکهای حاضر در این لیست نیز میتوان به بانک ملی، کشاورزی و بانک توسعه صادرات اشاره کرد. در زمره بدهکارترین شرکتهای دولتی نیز نامشرکت ملی نفت ایران در صدر فهرست به چشم میخورد. در این بخش نیز نام 6 بانک سپه، بانک ملی ایران، صنعت و معدن، کشاورزی، مسکن و توسعه صادرات بهعنوان بدهکارترین شرکتهای دولتی به چشم میخورد؛ در واقع 10شرکت بدهکار این لیست، 89درصد بدهی شرکتهای دولتی را تشکیل میدهند. در بخش شرکتهای با بیشترین دارایی نیز به مانند بدهکارترین شرکتها؛ شرکت ملی نفت ایران در صدرجدول قرار دارد. بانکهای سپه، ملی ایران، صنعت و معدن، کشاورزی، مسکن و توسعه صادرات نیز در بین 10شرکت دولتی برتر در زمینه بیشترین دارایی تحتمالکیت قرار دارند. در این حوزه نیز 10شرکت برتر دولتی، 87درصد داراییهای تحتمالکیت شرکتهای دولتی را در اختیار دارند.
در زمینه پردرآمدترین شرکتهای دولتی نیزشرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و سازمان هدفمندی یارانهها وشرکت ملی گاز ایران و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران در صدر فهرست قرار دارند. همانگونه که از وضعیت فعالیت شرکتهای این بخش پیداست، هر 5شرکت پردرآمد مذکور، بهصورت مستقیم و غیرمستقیم با فعالیتهای مربوط به اکتشاف منابع زیرزمینی کشور ارتباط دارند. شرکتهای ملی نفت ایران، شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و سازمان هدفمندی یارانهها نیز سه شرکتی هستند که لقب پرهزینهترین شرکتهای دولتی به لحاظ هزینه عملیاتی را به خود اختصاص دادهاند.
بررسی شرکتهای دولتی با بیشترین سود و زیان نیز اطلاعات جالبی را به مخاطب ارائه میدهد. شرکت ملی گاز ایران در این زمینه صدرنشین است و سازمان هدفمندی یارانهها و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) در ردههای بعدی قرار دارد. نکته جالبتوجه در این زمینه، حضور سازمان هدفمندی یارانهها در این لیست است. این سازمان بخشی از درآمد خود را از محل سهمهای تخصیصی از فروش نفت و گاز بهدست میآورد. در بخش پرزیانترین شرکتهای دولتی نیز شرکتهای مادرتخصصی بازرگانی دولتی ایران، بانک سپه و مدیریت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران در صدر فهرست شرکتهایی قرار دارند که با بیشترین زیان همراه شدهاند.
تماشاخانه