سبقت ایران در مصرف آب از کشورهای پرآب

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، ایران کشوری خشک و کم آب است، به نظر می‌رسد که درصد زیادی از مردم این موضوع را می‌دانند و معمولا درباره آن صحبت می‌کنند و برای گذر از این شرایط ایده‌ها و نظرات زیادی هم ارائه می‌دهند، اما در برخی موارد همین افراد به راحتی آب شرب را برای شستشوی خودرو و یا کوچه و خیابان استفاده می‌کنند و اگر هم به آن‌ها تذکر داده شود برخی اظهار تاسف می‌کنند، اما عده‌ای هم با ناراحتی می‌گویند که پولش را می‌دهیم، اما مساله این است که اگر دو فردای دیگر آب تمام شود که البته چندان هم دور نیست؛ آیا با پول می‌توانیم منابع آبی خود را پر کنیم؟ آیا با پول می‌توان تشنگی را رفع کرد؟ شاید در نگاه اول جواب‌ها مثبت باشد، اما قطعا به زمان و برنامه ریزی بلند مدت نیاز دارد برای همین همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. در مجموع ایران سرزمینی کم باران و خشک است و از خشک‌ترین نقاط جهان به شمار می‌آید، به جز دامنه‌های شمالی البرز که به موازات دریای خزر و دامنه‌های غربی زاگرس کشیده شده و بارندگی قابل توجهی دارند بقیه این سرزمین بیایانی و خشک است، البته باید متذکر شد که در دو سال گذشته که خشکسالی شدیدی در کشور رخ داده این مناطق هم کم بارشی و تا حدودی خشکی را تجربه کردند به طوری که در سال گذشته مردم بخش‌هایی از استان‌های شمالی کشور حتی برای تامین آب مورد نیاز مزارع برنج با مشکل مواجه شدند. تا چند سال پیش نقاط کوهستانی کشور همواره شاهد بارش برفی سنگین بود که ذخیره‌ای برای منابع آبی محسوب می‌شود، اما دیگر از آن برف‌ها خبری نیست، چون تغییر اقلیم تمام کشور را تحت تاثیر قرار داده، این در حالی است که آب نقش مهمی در ایجاد تمدن‌های مختلف از جمله ایران دارد، به علت نقش آب در زندگی؛ در فلات ایران هم مانند دیگر نقاط جهان مهمترین کانون‌های تمدنی در کنار منابع آبی شکل گرفته است، در نواحی بیابانی و دور از آب‌های سطحی نیز از دیرباز مردم ایران با کندن چاه و ساخت قنات مشکل کم آبی را تا اندازه زیادی بر طرف کردند. این نشان می‌دهد که مردم کم آب بودن کشور را پذیرفته بودند و با آن کنار آمدند، اما با توسعه شهرنشینی سبک زندگی نیز تغییر کرد و به سمت مصرف گرایی پیش رفتیم. بر این اساس چند سالی است که زنگ خطر منابع آبی در کشور به صدا در آمده به طوری که به اعتقاد کارشناسان در یک قدمی بحران آبی قرار دادیم و با توجه به پیش بینی سازمان هواشناسی که پاییزی کم بارش در پیش داریم این مساله شدت خواهد گرفت، طی صد‌ها و هزاران سال میانگین بارش در کشور 250 میلیمتر در سال بود که اکنون به حدود 200 میلیمتر در سال کاهش یافته و همچنان نیز در حال کمتر شدن است، پیش بینی‌ها نشان می‌دهد که بارش‌ها تا سال 2050 همچنان رو به کاهش خواهد بود. در سال 1300 به ازای هر نفر حدود 17 هزار متر مکعب آب وجود داشت یعنی می‌شود گفت که جزو کشور‌های بسیار پرآب بودیم، اما در سال 1390 تا 1392 و به طور واضح در سال 1393 به مرز 1700 متر مکعب آب به ازای هر نفر در سال رسیدیم که به معنای ورود به تنش آبی بود، در واقع تا این سال هنوز 1700 متر مکعب به ازای هر ایرانی سرانه آب تجدید شونده در دسترس بود، اما در حال حاضر و سال 1401 این عدد بین دو مرز تنش آبی و بحران آبی قرار گرفته است. این در حالی است که در چند سال اخیر به ویژه دو سال گذشته با یک خشکسالی اسثتنایی در کشور مواجه بودیم، بر اساس اعلام وزارت نیرو، از ابتدای مهر 1400 که سال آبی آغاز شد تا انتهای شهریور 1401 در مجموع 180.4 میلیمتر بارش در کشور رخ داده است، این میزان بارش در مقایسه با دوره بلند مدت که 237.1 میلیمتر بارندگی ثبت شده، 23.9 میلیمتر کاهش داشته است. از سوی دیگر سازمان هواشناسی هم اعلام کرد که امسال پاییز کم بارشی خواهیم داشت و تا به امروز هم این پیش بینی درست بوده است و با گذشت نزدیک به یک ماه از پاییز هیچ بارانی را حداقل در تهران شاهد نبودیم، رییس مرکز پیش بینی سازمان هواشناسی در این باره گفت: پیش بینی‌ها نشان می‌دهد بارش‌های پاییزی کمتر از نرمال خواهد بود و تا الان هم بارش‌های خوبی نداشتیم و بسیار کم بوده است. صادق ضیاییان افزود: پیش بینی می‌شود که آبان کم بارشی را هم نسبت به بلند مدت داشته باشیم، البته کم بارشی به این معنا نیست که اصلا بارش نداشته باشیم بلکه به این معنا است که نسبت به آن میزانی که متوسط بلند مدت است بارش کمتری دریافت کنیم. وی درباره متوسط بلند مدت باران در فصل پاییز گفت: معمولا 25 درصد مجموع بارش یک سال را در پاییز دریافت می‌کنیم یعنی یک چهارم بارش‌های یک سال در پاییز رخ می‌دهد، متوسط بلند مدت بارش‌های پاییز حدود 68 میلیمتر است و پیش بینی ما این است که امسال کمتر از این میزان خواهد بود. وی اظهار داشت: میزان بارشی که از ابتدای فصل پاییز تاکنون باید به طور متوسط در بلند مدت رخ می‌داد حدود 4 میلیمتر است در حالی که در کشور به طور متوسط تاکنون 8 دهم میلیمتر بارش داشتیم یعنی در این مدتی که از فصل پاییز گذشته باید حدود 4 میلیمتر باران می‌بارید که فقط 8 دهم میلیمتر باریده است که انتظار می‌رود این کم بارشی همچنان نسبت به بلند مدت ادامه داشته باشد، اما امید داریم از نیمه دوم آذرماه بارش‌ها به تدریج به سمت نرمال پیش برود و آن چیزی که الان نقشه‌ها نشان می‌دهد بارش زمستانه به صورت نرمال خواهد بود. رییس مرکز پیش بینی سازمان هواشناسی تاکید کرد: دو سال متوالی کم بارشی داشتیم یعنی هم سال گذشته و هم سال قبل از آن که یک سال استثنایی و بسیار کم بارشی بود که امسال هم تداوم داشت و شرایط را برای منابع آبی دشوار کرد بنابراین حتی اگر بارش‌های زمستانه نرمالی هم داشته باشیم باز هم نمی‌توان انتظار داشت که کمبود این دو سال کم بارشی را جبران کند. وی اظهار داشت: بهترین راه گذر از این مرحله مدیریت منابع آب، صرفه جویی به معنای عام هم در مصارف شهری و هم کشاورزی، مدیریت صحیح کشت و تغییر الگوی کشت است که تمام این مسائل می‌تواند دست به دست هم بدهد تا کاهش مصرف آب را داشته باشیم.

استفاده از منابع آبی متناسب با ظرفیت کشور نیست

همچنین یک کارشناس امور منابع آب درباره راه‌های برون رفت از شرایط بد آبی در کشور گفت: برنامه ریزی صحیح، مدیریت منابع آب، اصلاح الگوی مصرف و کشت‌های کم آب بر راهکار‌هایی برای برون رفت از شرایط کنونی منابع آبی است که بار‌ها و بار‌ها گفته شده، اما به آن‌ها عمل نمی‌شود، ما در مجموع در کشور از منابع آبی به خوبی استفاده نمی‌کنیم، همچنان با روش غرقابی در کشاورزی آب را هدر می‌دهیم، استفاده از کشت نامناسب با شرایط آب و هوایی و منابع آبی عامل دیگری است که بر پیکره نحیف منابع آبی ضربه وارد می‌کند، با وجود هشدار‌های فراوان درباره نبود آب، اما همچنان به دنبال کشت محصولات آب بری مانند یونجه یا هندوانه هستیم، در کنار تمام این‌ها از ایجاد شهرک‌های صنعتی در جا‌هایی که منابع آبی مناسب و کافی ندارند هم کوتاه نمی‌آییم. یوسف خلج امیر حسینی افزود: از سوی دیگر توزیع نامناسب صنایع آب‌بر در کشور نیز معضلی شده است، مثلا می‌بینیم که کارخانه سیمان در جایی احداث می‌شود که بحران آب دارد، یا اینکه کارخانه‌های فولاد در جای جای کشور در حال شکل گیری هستند که ضربه محکمی بر پیکر منابع آبی وارد می‌کنند، به عنوان مثال احداث صنعت فولاد در استان یزد چه معنی دارد؟ استان یزدی که برای تامین آب شرب دچار مشکل است ایجاد کارخانه‌های آب بر را مصوب می‌کنند بعد از آن برای تامین نیاز آبی آن مجبور به انتقال آب از نقطه‌ای دیگر می‌شوند که این مساله موجب بروز تنش‌های اجتماعی در مبدا و مقصد و حتی مسیر خواهد شد، متاسفانه مکان یابی صنایع برنامه ریزی و توزیع درستی ندارد. وی درباره سرانه آب در کشور گفت: سرانه مصرف آب در کشور به رغم اینکه از نظر منابع آبی مشکل داریم، اما از کشور‌هایی که در این زمینه هیچ مشکلی هم ندارند بسیار بیشتر است، آمار‌ها نشان می‌دهد سرانه مصرف آب در ایران حدود 160 تا 170 متر مکعب است که در تهران گاهی به 220 متر مکعب هم می‌رسد، این در حالی است که ایران کشوری با مشکل آبی است و بر روی کمربند خشک دنیا هم قرار گرفته و متوسط بارندگی آن زیر 250 میلیمتر در سال است، اما نسبت به کشور‌های پر آب، مصرف آبی بیشتری دارد. وی ادامه داد: به عنان مثال کشور آلمان مشکلی از نظر بارندگی و منابع آبی ندارد، اما مصرف آب در ایران از آن کشور بیشتر است، در آنجا شاید، چون قیمت آب واقعی است همه رعایت می‌کنند، اما کشور ما، چون نفت دارد از این رو به تمام بخش‌های انرژی یارانه می‌دهد که این موجب مصرف بی ضابطه می‌شود، البته رساندن آب و یا انرژی به قیمت واقعی در کشور مشکلات خودش را دارد که باید مورد بررسی متنخصصان آن قرار گیرد. سرانه مصرف آب در ایران حدود 160 تا 170 متر مکعب است که در تهران گاهی به 220 متر مکعب هم می‌رسد. خلج امیر حسینی درباره نقش تغییر اقلیم در روند فعلی منابع آبی گفت: در رسیدن به شرایط کنونی آبی هم عامل عدم مدیریت صحیح منابع و هم تغییر اقلیم نقش دارند در واقع این دو عامل دست به دست هم دادند تا کشور وارد تنش و بحران آبی شود، از سوی دیگر جمعیت نیز روز به روز رو به افزایش است، البته در این میان نباید اقلیم کشور را هم فراموش کنیم، زمانی که جمعیت کشور در قبل از انقلاب 36 میلیون نفر بود هم شاهد بروز خشکسالی در مناطقی از کشور بودیم، حتی موجب نابودی برخی از روستا‌ها و آبادی‌ها شد، این قانون طبیعت است، اما الان مساله این است که حالا همان شرایط خشکی و کم بارشی همچنان وجود دارد، اما جمعیت چند برابر شده یعنی جمعیت 35 میلیونی به 85 میلیون نفر رسیده که به همان نسبت مصرف آب و تامین مواد غذایی آن افزایش یافته است حال اگر نخواهیم رفتار درستی نسبت به منابع آبی خود داشته باشیم قطعا با مشکل کم آبی مواجه خواهیم شد. وی اظهار داشت: با توسعه شهرنشینی الگوی زندگی و مصرف منابع آب هم تغییر کرده است، زمانی در روستا‌ها افراد شاید هفته‌ای یکبار حمام می‌رفتند و آنهم در شرایط خزینه و یا با استفاده از آب یک لگن استحمام می‌کردند، اما امروزه حداقل 80 تا 90 درصد مردم روزانه حمام می‌کنند و حتی روش حمام کردن هم تغییر کرده به طوری که از لحظه‌ای که وارد حمام می‌شویم تا زمان خارج شدن دوش آب باز است قطعا این روش در بلند مدت جواب نمی‌دهد و کشور را با چالش کم آبی مواجه می‌کند. کارشناس امور منابع آب گفت: در بخش کشاورزی هم شرایط بسیار نامناسب است، جمعیت افزایش یافته و تامین غذای این جمعیت به منابع آبی وابسته است، از سوی دیگر کشاورزی گسترش یافته که در این رهگذر روش کشت تغییر کرده، اما روش آبیاری همچنان سنتی مانده است، در گذشته با بیل و گاوآهن مساحت محدودی از زمین شخم زده می‌شد، اما امروزه با استفاده از دستگاه‌های مکانیزه کشاورزی قادر به کاشت وسعت زیادی از مزارع شدیم؛ اما روش آبیاری ما همچنان قدیمی باقی مانده است که این روش مصرف آب را افزایش می‌دهد و موجب هدر رفت منابع آبی می‌شود. خلج امیر حسینی تاکید کرد: باید در استفاده از منابع آبی همگام با شرایط کشور و میزان داشته‌های خود پیش برویم، باید به فرهنگ قدیمی خود که بر پایه صرفه جویی بود برگردیم تا کشور دچار خشکی و کم آبی بیشتر نشود، چون تبعات اجتماعی زیادی از جمله مشکلات محیط زیستی مانند گرد و غبار، خشک شدن تالاب‌ها و رودخانه‌ها و مهاجرت را به دنبال خواهد داشت.