سرنوشت پرونده جنجالی پس از مرگ خرمدین
اکبر خرمدین که به اتهام قتل و مثله کردن اجساد پسر، دختر و دامادش در زندان رجایی شهر بود و در چند روز اخیر به‌دلیل بیماری سرطان بارها از زندان به بیمارستان انتقال یافته و تحت درمان قرار گرفته بود، دیروز به‌دلیل ایست قلبی در زندان رجایی شهر جانش را از دست‌داد.
اکبر خرمدین و همسرش اقرار کردند که فرامرز (خواهرزاده اکبر خرمدین) را در سال90و آرزو را در سال97به قتل رسانده بودند و پس از این اعترافات هر دو با دستور قاضی محمد جواد شفیعی، بازپرس پرونده بازداشت و روانه زندان رجایی شهر شدند. درحالی‌که پرونده اکبر به اتهام مباشرت در 3فقره قتل عمدی و همسرش به اتهام معاونت در 3فقره قتل عمدی در حال رسیدگی در دادسرا بود، اواخر شهریور‌ماه خواهر و برادران فرامرز (داماد خرمدین‌ها) به‌عنوان تعدادی از اولیای دم در دادسرای جنایی تهران حاضر شدند و اکبر خرمدین را که دایی‌شان بود بخشیدند. هرچند که آنها از قصاص دایی‌شان گذشت کردند اما هنوز مادر فرامرز نظرش را اعلام نکرده بود. او به‌دلیل اینکه سالخورده و بیمار است براساس نظریه پزشکی قانونی مهجور شناخته شده و نمی‌توانست درباره مجازات قاتل پسرش تصمیم‌گیری کند. در این شرایط پرونده طبق ماده 356قانون مجازات اسلامی برای تصمیم‌گیری به دفتر رئیس قوه قضاییه فرستاده شد. مطابق این ماده اگر ولی دم مقتول مجنون باشد، تصمیم‌گیری درباره سرنوشت قاتل با رئیس قوه قضاییه یا دادستان‌های مربوطه است. در این شرایط سرنوشت اکبر خرمدین به تصمیم مسئولان بلند پایه قضایی گره خورده بود و او در زندان انتظار محاکمه را می‌کشید اما به‌دلیل اینکه دچار سرطان پیشرفته شده و چند روز اخیر حال عمومی خوبی نداشت چندین بار از زندان به بیمارستان منتقل شده و تحت درمان قرار گرفته بود. آخرین بار نیز چند روز قبل از زندان به بیمارستان منتقل شد و پس از بستری و درمان مجددا به زندان بازگشت اما ساعت 12:30روز گذشته در زندان به‌دلیل ایست قلبی فوت شد.
سرنوشت پرونده با مرگ اکبر خرمدین، مهم‌ترین سؤال این است که سرنوشت پرونده چه خواهد شد. یکی از قضات پرونده‌های جنایی می‌گوید: اتهامات علی اکبرخرمدین، 3فقره قتل عمد و جنایات بر میت بود. او به جرم قتل دامادش قصاص و در رابطه با قتل فرزندانش به پرداخت دیه محکوم می‌شد که حالا با مرگ قاتل و براساس ماده 435قانون مجازات اسلامی، درباره مجازات قصاص، قرار موقوفی الاجرای مجازات در پرونده صادر می‌شود. یعنی پرونده درباره رسیدگی به اتهام قتل مختومه خواهد شد. وی افزود: اما درباره مجازات دیه، باید گفت که اکبر درصورت درخواست اولیای دم می‌توانست به پرداخت دیه محکوم شود. حال آنکه دختر و پسر دیگر اوکه زنده هستند نسبت به وی رضایت بی‌قید و شرط خود را اعلام کرده بودند. پس تنها اولیای دم فرامرز هستند که می‌توانند با توجه به مرگ قاتل درخواست دیه کنند و در این صورت از اموال قاتل، دیه به آنها پرداخت خواهد شد. وی تصریح کرد: درباره معاون قاتل که همسرش بوده پرونده در جریان است و پس از تکمیل تحقیقات به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده خواهد شد و با توجه به رضایت اولیای دم در پرونده، برای او به اتهام معاونت در قتل عمدی از 6ماه حبس تا 5سال زندان درنظر گرفته خواهد شد. قاتلان معروفی که هرگز به محاکمه نرسیدند اکبر خرمدین تنها قاتلی نیست که پیش از آغاز محاکمه‌اش جان باخته است. در تاریخ جنایی ایران قاتلان معروف دیگری هم به چشم می‌خورند که پایشان هرگز به دادگاه نرسید. قاتلی با طناب سفید
مجید سالک محمودی، یکی از مخوف‌ترین قاتلان سریالی تاریخ ایران بود و طعمه‌های اصلی او زنان متاهل بودند. این قاتل برای اینکه به هدف اصلی‌اش برسد، از کشتن کودکانی که همراه قربانیانش بودند هم ابایی نداشت. نام این جنایتکار سریالی که خیلی‌ها از او با عنوان قاتل طناب سفید یاد می‌کنند، در سال‌های 64و 65 در مطبوعات مطرح شد اما قتل‌هایی که وی رقم زد از سال‌ها پیش از آن، یعنی از زمستان سال59 آغاز شده بود. او با شناسایی زنان متاهل در شهرهای مختلف کشور آنها را به قتل می‌رساند و در نهایت در24بهمن سال64 به‌صورت کاملا اتفاقی خودروی وی توسط پلیس توقیف و با کشف چند تکه طناب سفید که او در جنایاتش استفاده می‌کرد در صندوق‌عقب این خودرو، مجید تحت بازجویی قرار گرفت و خیلی زود اعتراف کرد که قتل‌های زیادی را مرتکب شده است. هرچند برخی معتقدند که وی دست‌کم 24تا 49نفر را به قتل رسانده بود اما هرگز راز جنایات وی فاش نشد. چرا که او هشتم خرداد65، درحالی‌که هنوز رسیدگی به پرونده‌اش در دادگاه شروع نشده بود، خود را با طنابی که از حاشیه پتوهای سلول درست کرده بود در زندان حلق‌آویز کرد. مرگ قاتل سریالی زنان ماهشهری در زندان قاتل سریالی زنان ماهشهری که به اتهام قتل 4زن بازداشت شده بود، در سال1388 به‌علت نامعلومی در زندان جان باخت. او به‌دنبال قتل 3زن در خرداد و تیرماه همان سال تحت تعقیب قرار گرفت و مدتی بعد کارآگاهان جنایی موفق شدند با سرنخ‌های موجود وی را دستگیر کنند. قربانی این جنایت‌ها زنانی 20 تا 30ساله بودند که هرکدام برای انجام کاری از خانه خارج شده بودند اما هیچ وقت به خانه بازنگشتند و چند روز پس از ناپدیدشدن‌شان، اجساد آنها در حاشیه شهر کشف شده بود. قاتل سریالی زنان ماهشهری که حکیم نام داشت و 34ساله بود در شهریور 1388دستگیر شد و در بازجویی‌ها به قتل 4زن اعتراف کرد و مدعی شد که قربانیانش را به‌عنوان مسافر سوار ماشین می‌کرده و بعد با کشاندن به محلی خلوت آنها را به قتل می‌رسانده است. با اعترافات او، رسیدگی به این پرونده ادامه داشت تا اینکه حکیم به‌علت سکته قلبی در بازداشتگاه اداره آگاهی جان باخت و هرگز پایش به محاکمه نرسید. خودکشی قاتل دو زن در سال 94و به‌دنبال پیدا شدن اجساد 2زن در اسدآباد همدان، تحقیقات پلیس برای شناسایی و دستگیری عاملان این جنایات آغاز شد. نخستین زن بر اثر ضربه به سرش کشته شده و بعد اموالش به سرقت رفته بود. او برای دریافت سوابق بیمه خود از محل کار سابقش به اسدآباد رفته و به‌نظر می‌رسید توسط راننده‌ای مسافرکش به قتل رسیده است. با شناسایی این راننده وی دستگیر شد و در بازجویی‌ها اعتراف کرد که یک سال قبل نیز با همین شگرد و با انگیزه سرقت، زن دیگری را سوار ماشین خود کرده و در بین راه به قتل رسانده و اموالش را دزدیده بود. با اعترافات این مرد، وی به بازداشتگاه انتقال یافت اما درحالی‌که تحقیقات در پرونده وی هنوز کامل نشده و معلوم نبود که وی افراد دیگری را هم به قتل رسانده یا نه، در بازداشتگاه به زندگی خود پایان داد. قتل وحید مرادی وحید مرادی یکی از اشرار معروف کشور بود که 26 اردیبهشت97 در درگیری در یک مهمانی در خیابان21 ولنجک، با ضربات چاقو یکی از دوستان 28ساله‌اش به‌نام حسین را به‌قتل رساند. او پس از جنایت به سمت ترکیه گریخت و اما هنگام فرار از کشور و در 500متری مرز ترکیه از سوی پلیس دستگیر شد. وحید پس از آن به زندان منتقل شد اما مدتی بعد در جریان یک درگیری در داخل زندان، توسط زندانیان دیگر به قتل رسید.
