سهم نهادهای مختلف از پژوهش های بین المللی چقدر است؟

به گزارش ایسنا، همکاری علمی جهانی به معنای آن است که در نگارش یک اثر دست کم یک پدیدآور ایرانی و دست‌کم یک پدیدآور غیرایرانی نقش داشته باشند. در گزارش مشارکت ایرانیان در دانش جهان در سال 2016، برای دستیابی به آمار همکاری‌های علمی جهانی، داده‌های گردآوری شده سازماندهی شده‌اند و رابطه میان پدیدآوران، وابستگی‌های سازمانی آن‌ها و آثارشان تحلیل شده است.

تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که حدود 21 درصد از انتشارات ایرانیان در سال 2016 با همکاری پژوهشگرانی از کشورهای دیگر نگاشته شده است.

موسسه‌های بدون وابستگی سازمانی بیشترین نسبت همکاری علمی جهانی را داشته‌اند. حدود 27 درصد (18 اثر) از انتشارات دانشگاه جامع علمی کاربردی با همکاری پژوهشگرانی از دیگر کشورها پدید آمده است. با این حال، بیشترین شمار همکاری را موسسه‌های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری داشته‌اند. این موسسه‌ها 6880 اثر با همکاری کشورهای خارجی نگاشته‌اند که حدود 22 درصد از همه‌ی انتشارات این موسسه‌ها در "واس" است.

دانشگاه آزاد اسلامی 1685 اثر با همکاری پژوهشگران کشورهای دیگر پدیده آورده است که پیرامون 17 درصد از انتشارات این موسسه را در بر دارد. پس از این موسسه، دانشگاه تهران با 1245 اثر در جایگاه دوم از نظر فراوانی همکاری علمی جهانی است.

حدود 27 درصد (19 اثر) از انتشارات دانشگاه فرهنگیان، 25.25 درصد (101 اثر) از انتشارات دانشگاه‌های دولتی و غیردولتی، حدود 22 درصد (6880 اثر) از انتشارات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری‌، 602 اثر از موسساتی بدون وابستگی سازمانی، 17.31 درصد (1743 اثر) از انتشارات دانشگاه آزاد، 17.25 درصد (2350 اثر) از انتشارات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی 14.25 درصد (159 اثر) از انتشارات دانشگاه پیام‌نور و 13.21 درصد (234 اثر) از انتشارات سایر دستگاه‌های اجرایی با همکاری نویسندگانی از کشورهای خارجی نگاشته شده است.

انتهای پیام