سه رمز موفقیت تیم ملی فوتبال بانوان / آرزوی دختری در منطقه صفر مرز

سرمربی تیم ملی فوتبال زنان پس از تاریخ سازی با این تیم از دغدغه‌هایش برای تحقق آرزوی دختران مناطق صفر مرزی و تنه به تنه شدن با تیم‌های بزرگ دنیا گفت و تاکید کرد به جام جهانی خواهند رفت.

به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال زنان ایران با هدایت مریم ایراندوست برای نخستین بار جواز حضور در مرحله نهایی مسابقات جام ملت‌های آسیا 2022 را به دست آورد. ایراندوست و شاگردانش تاریخ سازی کردند و آماده رقابت با حریفان جدی در قاره کهن می‌شوند. رویدادی که گامی جدی در مسیر حرفه‌ای شدن فوتبال زنان ایران دارد. مریم ایراندوست با روحیه جنگندگی و مطالبه گری‌اش خون تازه‌ای در رگ‌های فوتبال زنان ایران تزریق کرده است.

ایراندوست با حمایت‌های عزیزی خادم و موسوی برنامه‌های خوبی برای فوتبال زنان در سر دارد که اگر اجرایی شود روزهای خوبی در انتظار فوتبال زنان ایران است. سرمربی تیم فوتبال زنان صعود به جام جهانی را دست یافتنی می بیند چراکه ایران را سرشار از پتانسیل و استعداد می داند که در صورت حمایت های مالی و برگزاری دیدارهای تدارکاتی با تیم های سطح اول جهان امری شدنی است.

مریم ایراندوست پس از تاریخ سازی با حضور در خبرگزاری مهر از مسیر آماده سازی تیم و اتفاقاتی که برای نخستین بار در اردوی زنان افتاد صحبت کرد. ایراندوست از برابری اردوهای ملی زنان و مردان و برنامه ریزیبرای برگزاری دیدارهای تدارکاتی با تیم های بزرگ گفت که در ادامه مشروح صحبت های سرمربی تیم فوتبال زنان را می‌خوانیم.

قدران زحمات مربیان استان‌ها هستم دست تک تک مربیان استانها را میبوسم که با کمترین امکانات، بازیکنان را آموزش میدهند، در غیراینصورت مربیان ملی که با وجود همه امکانات اگر تمرین دادن را هم بلد نباشیم باید چمدان هایمان را ببندیم و برویم. مربیانی مانند سحر رمضانی که نگین زندی را پرورش داد یا سارا قمی که رکسانا معصومی را از یک بخش کوچک در استان گیلان پرورش داد. من و سایر مربیان ملی قدردان زحمات این عزیزان هستیم.

به جام جهانی صعود خواهیم کرد مطمئن باشید که به جام‌جهانی صعود خواهیم کرد. ملی‌پوشان نشان داده‌اند اگر حمایت خوبی از آنها صورت گیرد، می‌توانند بهترین عملکرد را به نمایش بگذارند. همیشه گفته‌ام اگر به ورزش زنان بها داده شود، چه در المپیک و چه سایر رویدادهای بین‌المللی، قطعا می‌تواند افتخارآفرین باشد.

سه رمز موفقیت تیم فوتبال زنان دلیل موفقیت تیم فوتبال زنان در مسابقات انتخابی جام ملت‌های آسیا در سه بخش توصیف می‌شود. بخش اول حمایت خوب از تیم ملی چه از نظر سخت‌افزاری و نرم‌افزاری صورت گرفت. بخش دوم مدیریت خوب کادر فنی و سرپرستی و بخش سوم بازیکنانی که دو سال همه چیز خود را از دست داده و تشنه موفقیت بودند؛ می‌خواستند خود را اثبات کنند تا دیگر از رنکینگ حذف نشوند.

قرعه آسان نبود قرعه کمکی به صعود نکرد، قرعه‌های آسانتر از گروه ایران نیز وجود داشت مانند گروه فیلیپین، نپال و بوتان که گروه بسیار آسانی بودند و اگر ایران در آن گروه قرار می‌گرفت، کار آسانتری در پیش داشت. اگر نگاهی به گذشته داشته باشیم، یک شکست یک بر صفر مقابل بنگلادش داشتیم، بنابراین قرعه آسانی نداشتیم. کسانی که فوتبال زنان را دنبال می‌کنند، به خوبی می‌دانند که اردن تیم خوبی است؛ کمپ‌های برگزارکننده، بازی‌های اروپایی و تدارکاتی که دارد، تیم کاملا آماده‌ای از اردن ساخته بود که حدود یک سال با پشت سر گذاشتن 18 بازی تدارکاتی به مسابقات آمد بنابراین نمی‌توان گفت قرعه آسانی داشتیم.

فعل «خواستن» نقطه قوت تیم بود اما درباره عملکرد تیم پیش از اعزام اعلام کرده بودم که فرصت چهار ماهه در اختیار داشتیم و با توجه به اینکه لیگ از کیفیت کمتری (به دلیل پاندمی کرونا) برخوردار بود، شرایط بازیکنان در افت قرار داشت. در چهار ماه تلاش کردیم تیم را از نظر فنی، بدنی و تاکتیکی به بهترین شکل پیش ببریم. تقریبا می‌توان گفت ملی‌پوشان به 80 درصد آمادگی بدنی رسیده بودند و این در مدت زمان چهار ماه طبیعی است. در کل تأکید می‌کنم مدیریت خوب و فعل «خواستن» نقطه قوت تیم بود. ما ایرانی‌ها می‌توانیم در بحث روانی کار کنیم چرا که می‌دانستیم از نظر بدنی و فنی کار سختی در پیش داریم و شاید نتوانیم مقابل اردن خیلی پایاپای پیش برویم.

درودیان روانشناس تیم در این زمینه بسیار کمک کرد. صحبت‌های من و کادر فنی با کلیپ‌های انگیزشی از نظر روحی و روانی تیم ملی را کاملا آماده کرد. 90 دقیقه پرس کردن حریف کار بسیار سختی است. حتی در بحث ضربات پنالتی و نحوه آمدن بازیکنان آنها خود را صعودکننده می‌دانستند و با روحیه پشت ضربات پنالتی آماده می‌شدند. تمام اینها نشان می‌دهد که تیم ملی از نظر روحی و روانی در سطح بسیار بالایی قرار داشت و نتیجه آن را نیز شاهد بودیم.

بازیکنان هنوز کند هستند میانگین قد بازیکنان ایران از بنگلادش و اردن بلندتر بود اما عدم چابکی بازیکنان به دلیل فرصت زمان کم آماده‌سازی تیم ملی بود. فقط چهار ماه برای مسابقات فرصت داشتیم. لیگ برتر در سال 98 به صورت نیمه‌کاره رها شد، فصل بعد به خاطر کرونا در دو گروه برگزار شد که سطح رقابت‌ها پایین آمد. بازیکنان در شهرهای خود شرایط تمرینات بدنسازی را نداشتند، تمرینات به صورت حرفه‌ای پیش نمی‌رفت. همچنین چون اردوهای تیم ملی برگزار نمی‌شد، بازیکنان انگیزه‌ای نداشتند. تمام اینها دست به دست هم داد تا بازیکنان حدود دو سال از شرایط بدنی ایده‌آل فاصله بگیرند و در چهار ماه گذشته توانستیم به 80 درصد آمادگی برسیم. هنوز جا برای کار کردن وجود دارد، می‌دانیم که بازیکنان هنوز کند هستند و باید کار بیشتری روی آنها صورت گیرد.

ایران، استعدادهای بسیار خوب با پتانسیل بالا در اختیار دارد. اینکه حمایت مداوم باشد و تیم‌های پایه با یک کار برنامه‌ریزی شده در طول پنج سال با هدفگذاری مشخص کار کند، در سال پنجم به نتیجه ایده آل خواهیم رسید اما با چهار ماه و یک سال تفاوت چشمگیری با سایر کشورها خواهیم داشت. حتی مقابل تیم بنگلادش که پنج بر صفر پیروز شدیم، آنها از نظر سرعت و بدنی از تیم ایران برتری داشتند و تا دقیقه 90 همچنان می‌دویدند. شاید از نظر قدرت بدنی و تنه به تنه ایرانی‌ها برتر باشند، اما باید کار بیشتری کنیم و این یکی از نقاط ضعف ما است.

باید با تیم‌های بزرگ تنه به تنه شویم اردوهایمان از شنبه آغاز می شود. حدود سه یا چهار بازی تدارکاتی خوب در نظر داریم که نامه نگاری‌ها انجام شده است. برنامه مان این است با تیم‌های بزرگ بازی‌های تدارکاتی برگزار کنیم حتی اگر گل‌های زیادی دریافت کنیم. تا زمانی که با تیم‌های بزرگ تنه به تنه نشویم در مسابقات غافلگیر خواهیم شد. قطعا بازیکنان دیگری نیز به تیم ملی تزریق خواهند شد. لیگ برتر از اواخر آبان آغاز می شو و رقابت‌ها از نزدیک توسط من و کادر فنی ام رصد خواهد شد. سه تا چهار بازیکن که در خارج از ایران حضور دارند نیز رصد می شوند. تا آخرین مرحله اردو هر بازیکنی که شرایط خوبی داشته باشد می‌تواند به تیم ملی اضافه شود.

بزرگترین دغدغه‌مان برگزاری دیدارهای تدارکاتی خوب با تیم های بزرگ دنیاست. از نظر امکانات مشکلی وجود ندارد. زمین، هتل و سایر امکانات بسیار عالی است. حتی در این دوره ملی پوشان با پرواز به اردوها ملحق می شوند. برخلاف دوره های گذشته که توجهی به رفت و آمد بازیکنان نمی شد.

فوتبال قابل پیش بینی نیست بازی برزیل با آلمان در جام جهانی در ذهن همه به یادگار ماند. هیچ گاه نمی‌توان نتیجه را پیش بینی کرد حتی در سطح جام جهانی با امکاناتی که آن تیم‌ها در اختیار دارند. درباره تیم فوتبال زنان اگر 3-4 بازی تدارکاتی با تیم‌های سطح اول جهان برگزار و اردوهای منظم و خوبی برگزار شود، قطعا می‌توانیم به موفقیت برسیم. این را بدون تردید و ترس می‌گویم چرا که بازیکنانم را به خوبی می شناسم و می دانم آنها با تمام وجود کار می کنند و می‌توانیم به نتیجه برسیم.

استعدادیابی آغاز می‌شود از اردوی نخست اعلام کردم که شرایط بسیار خوب است. برخی به من خرده گرفتند اما در نهایت 10 اردو بدون هیچ کم و کاستی پشت سر گذاشته شد. حدود 20 سال به صورت حرفه‌ای در ورزش فوتبال حضور دارم و حتی یک مورد در این برهه زمانی به یاد ندارم که برنامه‌هایمان را جابجا کرده باشد. از روز نخست عزیزی خادم اعلام کرد برنامه برای آینده چگونه است. نگاه خادم از ابتدا استعدادیابی پایه بود، برنامه‌هایمان را اعلام کردیم و گفتیم باید شهر به شهر، بخش به بخش و حتی در روستاها حضور یابیم و استعدادیابی صورت گیرد. کمیته جوانان نیز بررسی‌های خود را انجام داد و فکر می‌کنم ظرف یک یا دو ماه آینده استعدادیابی‌ها آغاز شود.

پیشنهاد حضور در استان ها و روستاها را به رئیس فدراسیون داده ام و او نیز استقبال کرد. پیش از مسابقات چون تایم زمانی کوتاهی داشتیم، نتوانستیم این کار را انجام دهیم و کمیته بانوان از من خواست تمرکزم را فقط بر روی تیم ملی بگذارم اما دربرنامه داریم که حتما استعدادیابی را در بخش روستاها انجام خواهیم داد. استان‌هایی مانند سیستان و بلوچستان، چهار محال و بختیاری و تبریز تیمی در لیگ برتر ندارند و باید از نزدیک در این استانها حاضر شویم و بازیکنان را ببینیم که با هماهنگی فدراسیون، این کار انجام خواهد شد.

فوتبال زنان در گذشته در سایه بود اگر بخواهیم نیمه پر لیوان را ببینیم، عدم توجهات در دوره‌های گذشته، نوپا بودن فوتبال زنان بود، تا بخواهد به شکل حرفه‌ای برسد، نیازمند زمان بودیم اما واقع بینانه باید بگویم اعتقاد داشتن یا نداشتن به فوتبال زنان موضوع مهمی است. برخی نمی‌خواهند خود را به دردسر بیندازند و هدف فقط حضور فوتبال زنان است که در سایه باشد. از سال 88 تا پایان 92 که مربی تیم‌های ملی بودم و در تمام رده‌ها کار می‌کردم، مسئولان صحبت‌هایی مطرح می‌کردند از این قبیل که تیم قرار است 14 گل دریافت کند و نگاه‌های این‌چنینی وجود داشت. درواقع هیچ باور و اعتقادی پشت فوتبال زنان وجود نداشت و تمام انرژی روی فوتبال مردان بود. امسال قرارداد یکساله بسته‌ام و پاداش ملی‌پوشان برای هر برد 500 دلار و برای صعود 1000 دلار تعیین شد. عزیزی خادم خواستار پیشرفت فوتبال زنان است در فدراسیون عزیزی خادم از روزهای ابتدایی شرایط نسبت به گذشته متفاوت است. در جلسه نخست با فدراسیون اعلام کردم خواستار دو چیز هستم؛ نخست لباس اورجینال برای بازیکنان و دوم اسکان در هتل؛ دقیقا همان کاری که برای تیم مردان انجام می‌شود. شهره موسوی وعده هر دو را داد و اعلام کرد که نگاه برابر وجود خواهد داشت. در ادامه جلسات، عزیزی خادم نگاه فراتر به فوتبال زنان داشت و به دنبال این است که فوتبال زنان پیشرفت کند. پیش از اعزام به مسابقات انتخابی جام ملت‌ها، فدراسیون اعلام کرد که اگر تیم نتیجه نگرفت و صعود نکرد، به هیچ وجه ناراحت نباشید و پیش از اعزام برنامه اردوهای آینده را گرفتند. این نشان می‌دهد که رئیس فدراسیون خواستار پیشرفت فوتبال زنان است.

هدف رسیدن به سطح اول آسیا است تمام این اتفاقات در حالی رخ داد که پیش از این تیم زنان پس از بازگشت از مسابقات قرارداد می‌بستند و بارها اردوها متوقف می‌شد، درحالی‌که این‌بار پس از بازگشت از مسابقات، کامرانی‌فر در فرودگاه اعلام کرد که ظرف دو روز آینده جلسه‌ای در فدراسیون خواهید داشت. اینها نشان از توجه فدراسیون فوتبال به بخش زنان است تا فوتبال زنان تقویت شود و به جایگاه خوبی برسد. ایران پتانسیل خوبی در بخش فوتبال زنان و مردان دارد بنابراین هدف فدراسیون رسیدن به سطح اول آسیا است، البته که هنوز فاصله زیادی داریم.

شهره موسوی برای تیم زنان جنگید انتخاب شدنم برای سرمربیگری تیم فوتبال زنان از سوی شهره موسوی رقم خورد. پس از صحبت‌هایم با موسوی، او برای داشتن کادر قوی در تیم فوتبال زنان جنگید. فکر نکنید که به همین راحتی این کادر تشکیل شده است. برای تک‌تک شرایطی که در تیم ملی به وجود آمد، شهره موسوی جنگید و در جلسات متعددی شرکت کرد. موسوی از تیم فوتبال زنان حمایت‌های مالی و معنوی انجام داده است. به خوبی می‌دانستیم که اگر شیطنت‌هایی انجام شود، کسی مانند موسوی حضور دارد که از تیم به خوبی حمایت کند. امیدوارم موسوی به کارش ادامه دهد و کنار تیم فوتبال زنان باشد. فوتبال آدم‌های آرام نمی‌طلبد بلکه باید جنگجو باشید.

باید به کادر اعتماد داشت روزی که با شهره موسوی صحبت می کردم گفتم اگر هدف فقط حضور در تورنمنت است می‌توانیم نفرات دیگری را به تیم ملحق کنیم اما اگر به دنبال رسیدن به اهدافمان و صعود هستیم باید دروهله نخست کادر قوی داشته باشیم. شناختی نسبت به شهبازی نداشتم و فقط فیلم‌های بازی را دیدم. شهبازی را از روی نتایجی که در لیگ برتر به دست آورده بود. وی سه تیم مختلف از استان های مختلف را در کورس قهرمانی قرار داده و یک قهرمانی، یک نایب قهرمانی و یک مقام سومی با تیم های سپاهان، ووچان و آینده سازان به دست آورده است. به همین دلیل شهبازی را به موسوی معرفی کردم و اعلام کردم ترجیح می دهم دستیارم یک سرمربی باشد.. پدرم را نیز به این دلیل انتخاب کردم که باید به کادرم اعتمادکامل داشته باشم. نمی توان از فردی استفاده کردکه خیلی به او اعتماد وجود نداشته باشد و حرف ها از میان جلسات به میان بازیکنان درز پیدا کند. سایر نفرات نیز به همین شکل انتخاب شده اند. محصص در آنالیزها بسیار به من کمک کرد تا تیم موفق شود. موسوی نیز برای تمام مجوزهای لازم تلاش کرد. در نهایت به کادر مدنظرمان رسیدیم.

آرشیوی در فوتبال زنان نداریم هیچ آرشیوی در فوتبال زنان نداریم (به دلیل عدم پخش تلویزیونی نمی‌شود) بنابراین به تمام استان‌ها و مربیان باشگاهی اعلام کردیم که بازیکنان خوب خود را به ما معرفی کنند. بازیکنانی که در لیگ بازی کرده و عملکرد خوبی داشته‌اند. چهار تیمی که در پلی‌آف حضور داشتند، 10 بازیکن معرفی کردند. اردوهای انتخابی زیادی برگزار شد تا در نهایت از بین 100 بازیکن به 23 نفر رسیدیم اما از امروز به بعد با توجه به حمایت‌های عزیزی خادم که توسعه فوتبال و نیز استعدادیابی در استان‌ها را در برنامه دارد، کل ایران رصد خواهد شد. از رده سنی 14 تا 16 سال و 16 تا 19 سال به تمام استان‌ها ابلاغ شده و استعدادیابی به صورت حرفه‌ای‌تری عمل می‌شود. اخلاق حرفه‌ای برایم در الویت است پیش از اعزام می‌دانستیم صعود خواهیم کرد و بسیار امیدوار بودیم. کادر فنی امید زیادی به ملی‌پوشان داشت و همدلی خوبی حکفرما بود. چیزی که در سال‌های اخیر وجود نداشت، اتحاد و همدلی بود که رمز موفقیتمان شد. بسیاری از بازیکنان در میانه راه تنهایمان گذاشتند اما به راهمان ادامه دادیم. کاری به نام‌ها ندارم. در تمام دورانی که در ملوان و تیم ملی حضور داشتم همیشه اخلاق حرفه‌ای برایم در اولویت قرار داشت، هر بازیکنی هر چقدر از نظر فنی عالی باشد اما اگر بخواهید با بی‌نظمی او را وارد تیم ملی کنید، حق بازیکنان با انضباط پایمال می‌شود و دیگر انرژی برای تیم باقی نخواهد ماند. شناخت خوبی نسبت به کودایی و مریم یکتایی داشتم.

باشگاه‌ها بازیکنان خود را فقط در روزهای فیفادی در اختیار تیم ملی قرار می‌دهند. از خرداد ماه به باشگاه بشیکتاش نامه ارسال کرده بودیم اما بازیکن را تحویل ندادند و حق با آنها بود. بحث یاسمن فرمانی متفاوت بود، مالک باشگاه او یک ایرانی بود و تعامل خوبی صورت گرفت تا از اول مرداد توانستیم فرمانی را در اختیار داشته باشیم اما یکتایی را در دو اردوی آخر می‌توانستیم داشته باشیم. البته خود یکتایی نیز از این نظر متضرر شد و دیرتر به هماهنگی با سایر بازیکنان رسید. شناخت خوبی از کودایی داشتم.

رسانه کلین شیت کودایی را ندید کودایی از دورانی که در ذوب‌آهن حضور داشت، کلین‌شیت داشت اما هیچ رسانه‌ای در آن زمان به این موضوع نپرداخت چون بازی‌های او دیده نمی‌شد. همیشه می‌گفت «چرا کسی کلین‌شیت مرا نمی‌بیند؟» که همه اینها به رسانه بازمی‌گردد. کودایی در مسابقات انتخابی به حق خود رسید و ثابت کردیم هر بازیکنی غیبت کند، آنقدر کشور بازیکنان خوب در اختیار دارد که به مشکل نخواهیم خورد. پس از بازگشت از بلاروس، سه بازیکن اعلام کردند که دیگر در تمرینات حاضر نمی‌شوند، پس از آن نیز یک بازیکن دیگر انصراف داد و در نهایت در پست دروازه‌بان. مشکلات دیگری پیش آمد و درواقع هفت بازیکن کناره‌گیری کردند. رعایت اخلاق حرفه‌ای نکته قوتی بود که جدا از بحث صعود، میراث خوبی برای فوتبال زنان بجا گذاشت.

با بازیکنانم کل کل دارم حضور روانشناس از اردوهای ابتدایی در تیم ملی بسیار تأثیرگذار بود. جلسات روانشناسی برگزار شد و نکات کلیدی به بازیکنان آموزش داده شد. در تورنمنت نیز در کنار تیم حضور داشت و جلسات فردی و گروهی انجام شد. بازیکنان به خودباوری رسیده بودند که می‌توانند به هدفشان برسند. بخش دیگر، کادر فنی است. عاشق بازیکنانمان هستیم و زمانی که این رفتار ادامه داشته باشد، بازیکن نیز جانش را برای کادر و گروهش خواهد گذاشت و البته شاید کل‌کل‌های قبل از بازی نیز بسیار تأثیرگذار بود. عادت دارم که در تمرینات با بازیکنان کل‌کل راه بیندازم. پیش از بازی با اردن چون می‌دانستیم کار به ضربات پنالتی کشیده می‌شود، تمرین می‌کردیم و مدام با بازیکنان و دروازه‌بانان در حل کل‌کل بودم. مدام این کارها را انجام دادیم و بچه‌ها به این باور رسیده بودند.

گوشی موبایل بازیکنان را جمع آوری کردیم به حواشی پیرامون تیم زنان عادت کرده‌ایم. پس از حواشی پیرامون لباس، گوشی بازیکنان را به مدت 48 ساعت جمع‌آوری کردیم. تنها کاری که می‌توانستیم انجام دهیم تا ذهن بازیکنان پراکنده نشود همین بود. حدود 48 تا 72 ساعت قبل از بازی با بنگلادش، گوشی بازیکنان را جمع‌آوری کردیم و فقط برای یک ساعت آن هم برای صحبت با خانواده‌هایشان گوشی‌ها را تحویل دادیم. پس از آن مدام جلسات گروهی برگزار و کلیپ‌های انگیزشی پخش می‌کردیم تا ملی‌پوشان از فضای حواشی خارج شوند و خوشبختانه جواب داد و پس از پیروزی مقابل بنگلادش، همه چیز کمرنگ شد و دیگر دغدغه این را نداشتیم که حواشی بر بازیکنان تأثیرگذار باشد.

تیمم دیده نمی‌شود اگر... به عنوان سرمربی نقش اطلاع رسانه‌ای تیم را نیز در فضای مجازی بر عهده دارید این تمرکز شما را مختل نمی‌کند؟ اگر این کار را انجام ندهم، تیمم دیده نمی شود. یک سری نکات وجود دارد اگر بخواهم به تیمم انرژی و انگیزه بدهم باید یک سری کارها را انجام دهم. نهایتا دو دقیقه یک فیلم بگیرند و نهایتا سه دقیقه متن کلیپ را بنویسم و از آن استفاده کنم. در 24 ساعت نهایتا 5 دقیقه بیشتر وقتم را نمی گیرد. خیالتان از این بابت راحت باشد، تمرکزم از بین نمی رود.

مربیان ایرانی باهوش و سخت کوش هستند مربیان ایرانی باهوش هستند. اگر کلاس‌های متعددی برگزار و آموزش‌های لازم را ببینند قطعا می‌توانند نتیجه لازم را به دست آورند. مربیان ایرانی بسیار سخت کوش هستند و با همه شرایط می توانند کار کنند. اگر قرار باشد مربی خارجی در تیم ملی حاضر شود باید حتما مربی تراز اول دنیا باشد چرا که اگر بخواهیم مربی در سطح سه و چهار بیاوریم، طبیعتا از مربیان ایرانی بالاتر نخواهند بود. از کمیته آموزش تقاضا دارم هر چه سریعتر کلاس حرفه‌ای مربی‌گری را برای بانوان برگزار کند چرا که هنوز در ایران انجام نشده است که اگر این اتفاق رخ دهد، مربیان خوبی به جامعه تحویل داده خواهد شد.

لیگ برتر باید حرفه‌ای تر شود موفقیت گلاره ناظمی را تبریک می گویم. برای ناظمی خوشحالم، از ابتدا در داوری فوتبال در کنارمان بود و سپس حضورش در فوتسال را شاهد بودیم. می دانم چقدر برای این جایگاه تلاش کرده است و امیدوارم روز به روز به اهدافش نزدیک‌تر شود. ناظمی باید پیگیر موضوعات لیگ برتر باشد. تا حدودی لیگمان حرفه‌ای شده است. در سطح لیگ برتر دیگر دغدغه حضور تیم ها را نداریم. بلکه باشگاه ها به دنبال بازیکنان و مربیان هستند. تقریبا هشت باشگاه دیگر دغدغه‌های اینچنینی ندارد اما باید مهندسی بهتری صورت گیرد. باید جلساتی با سازمان لیگ با حضور مربیان برگزار شود و تعاملاتی صورت گیرد که لیگ برتر فوتبال زنان، حرفه‌ای تر شود. صحبت هایی نیز باید با باشگاه‌ها انجام شود. البته یک سری چیزها دست فوتبالی‌ها نیست. مسئولین باید حمایت کنند، کنار فوتبال باشند تا همه چیز به موازات هم خوب پیش رود.

میانگین قرار داد زنان 25 میلیون تومان است سقف قرارداد بازیکنان در لیگ برتر 400 میلیون تومان است. البته باید به این نکته توجه شود که فقط سه بازیکن چنین مبلغی را دریافت می کنند. میانگین قرارداد بازیکنان در فوتبال زنان، حدود 25 میلیون تومان است و یک عمل ربات صلیبی 50 میلیون تومان است!

مطالبه گری ام به خاطر آب و خاک انزلی است سال 92 درودیان با من تماس گرفت که اردو کنسل است. پس از دو ساعت استعفایم را اعلام کردم. به هر دلیلی ماندن هیچ دردی را دوا نمی کند. در مسیری که قرار داریم اگر تو را پذیرفتند پس باید تمام برنامه‌ها و نیازها برای تحقق اهداف انجام شود. شاید مطالبه گری ام به خاطر آب و خاک انزلی باشد. پدرم بسیار آرام است و به مادرم بیشتر شباهت دارم. او نیز مانند من بسیار مطالبه گر است و این را از مادرم یاد گرفته ام. مسیری که در چهار ماه گذشته رفته ایم، نشان می دهد اگر بخواهیم، به دست می آوریم. پس همه باید تلاش کنیم.

صحبت پایانی: بزرگترین مشوقم راستین پسرم بوده است. از دو ماهگی هیچ گاه در کنارش نبوده‌ام چه زمانی که دو ماهش بود او را در کالسکه می گذاشتم و با دیوار تمرین می کردم و چه زمانی که بزرگتر شد و درگیر مسابقات لیگ و تیم ملی بودم. حتی زمانی که مسابقات نیست باز درگیر جلسات هستم. راستین خیلی حمایتم کرد و روحیه می داد. بسیار فوتبالی است و اطلاعات بالایی دارد. همین جا به او می گویم «راستین بالاخره از تو تشکر کردم». در سن 19 سالگی این تشکر ویژه را از پسرم دارم. از فدراسیون فوتبال و حمایت‌های عزیزی خادم و موسوی بی نهایت سپاسگزارم.

از مردم نیز بسیار تشکر می کنم، حمایت آنها انرژی و انگیزه مضاعفی به تیم داد. شاید دیده شدن توسط مردم نقطه عطفی برای تیم ملی فوتبال زنان در این مرحله بود که هیچ گاه به این شکل نداشتیم. رسانه توجه زیادی به تیم ملی داشت و اینها بزرگترین نعمت برای تیم بود. در پایان امیدوارم برای دختری که از نقطه صفر مرزی به من پیام داد و گفت آرزویم این است که گام در زمین فوتبال بگذارم، بتوانم کاری انجام دهم (با بغض و گریه) چرا که خودم بسیار درد کشیده ام. 24 سال عاشق فوتبال بودم. زمانی که 9 سالم بود کنار نیمکت پیش پدرم می نشستم و پس از آن متوجه شدم که دیگر نمی توانم روی نیمکت باشم. اینها خیلی مرا اذیت کرد. به همین دلیل حال دختری که از سیستان و بلوچستان به من پیام می دهد را درک می کنم و می دانم او نیز حال مرا در گذشته داشته است.