سیاست داخلی جدی می شود؟

به گزارش الف، روزنامه فرهیختگان نوشت: برگزاری هر انتخاباتی در کشور تقریباً دو پیام در ساحت سیاسی دارد؛ 1. میزان مشارکت مردم در انتخابات نشان از اهمیت و موضوعیت داشتن آن انتخابات خاص و البته اصل انتخاب برای مردم دارد. این ساحت تنها در سپهر سیاسی ایران محدود نمانده و برای دشمنانی که به دنبال بلاموضوع کردن انتخابات به عنوان مهم‌ترین نماد دموکراسی هستند، پیام روشنی دارد. 2. در ساحت دیگر هم فرصتی برای وزن‌کشی احزاب و جریانات سیاسی به حساب می‌آید تا در قالب مرسوم انتخابات به رقابت بپردازند. انتخابات شورای شهر هفتم که اردیبهشت‌ماه سال آینده برگزار خواهد شد، از همین میزان اهمیت برخوردار است، نکته حائز توجه آنکه میزان مشارکت مردم در انتخابات هم تا حد زیادی به فعالیت سیاسی احزاب و جریانات سیاسی وابسته است به این معنی که هر میزان فضای انتخابات رقابتی‌تر و برنامه‌های در نظر گرفته شده، عملیاتی‌تر باشد، تمایل مردم برای مشارکت تقویت خواهد شد.

6 ماه تا انتخابات مانده و هنوز آرایش انتخاباتی دوجناح اصول‌گرا و اصلاح‌طلب مشخص نشده؛ اما تا اینجا و بر مبنای احتمالاتی که به صورت غیررسمی منتشر شده، به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان ذیل جبهه اصلاحات به دنبال انتشار لیستی مشترک هستند. شنیده‌ها حکایت از آن دارد که تمایل زیادی برای انتخاب محسن هاشمی رفسنجانی به عنوان گزینه شهرداری تهران از جانب اصلاح‌طلبان وجود دارد، گرچه نام‌هایی همچون پیروز حناچی یا حتی عباس آخوندی هم در رسانه‌های اصلاح‌طلب دیده می‌شود. اما در جناح مقابل اصول‌گرایان گزینه‌های مختلفی در گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای مطرح می‌شود و احزاب اصول‌گرا فعلا درگیر اختلافات درون جناحی هستند و گویا الزامی نمی‌بینند که ذیل یک لیست مشترک وارد انتخابات شورای شهر شوند.

بر مبنای برآوردی که از فضای انتخاباتی ارائه می‌شود، در جناح اصلاح‌طلبی، وحدت نظر ضمنی برای مشارکت در انتخابات شورای شهر وجود دارد. البته آن‌ها هنوز به گزینه قطعی برای سرلیستی و شهرداری آینده نرسیده‌اند، درحالی‌که تا لحظه تنظیم این گزارش در جناح اصول‌گرایی خبری از تلاش برای رسیدن به فهرست واحد نیست. اتفاقی که می‌تواند، تجربه تلخ انتخابات گذشته را برای آنان تکرار کند.