سینماگرانی که در 2021 فوت کردند (+ عکس)

سینمای جهان امسال نیز جمعی از چهره‌های مطرح و تاثیرگذار خود از ستاره موج نوی سینمای فرانسه گرفته تا نخستین زن نامزد اسکار و سلطان تراژدی بالیوود را از دست داد.

به گزارش ایسنا، مرگ ناگزیر امسال نیز برخی ستاره‌ها و سینماگران الهام‌بخش را از دنیای هنر هفتم گرفت و شاید چشمگیرترین فقدان مربوط به «ژان پل بلموندو» بازیگر نامدار و از آخرین بازمانده‌های موج نوی سینمای فرانسه باشد که در ششم سپتامبر در سن 88 سالگی درگذشت.

(ژان پل بلموندو) 9 آوریل 1933 - 6 سپتامبر 2021

این بازیگر سرشناس فرانسوی در طول شش دهه فعالیت سینمایی در بیش از 80 فیلم نقش آفرینی کرد و در بیش از 30 فیلم از فیلمسازان سرشناس بازی کرد: «هفت روز... هفت شب» از «پیتر بروک» (1960)؛ «دو زن» ساخته «ویتوریو دسیکا» (1960)؛ «لئون مورین کشیش» و «کلاه» (1962) به کارگردانی «ژان - پیر ملیول»، «میمونی در زمستان» (1962) و «طمع در آفتاب» (1964) از «آنری ورنوی»، «مردی از ریو» (1964) ساخته «فیلیپ دو بروکا»، «آیا پاریس در حال سوختن است؟» (1965) ساخته «رنه کلمنت» و «پری دریایی می سی سی پی» (1969) به کارگردانی «فرانسوا تروفو». «ازنفس‌افتاده»، «ترس بر فراز شهر»، «پی یرو خله»، «طغیانگر»، «آلپاگور»، «دستبرد»، «حرفه‌ای»، «تک‌تاز» و «دزد پاریسی» از مهمترین فیلم‌هایی هستند که «بلموندو» در آنها نقش آفرینی کرده است.

با درگذشت «فرانسوا تروفو»، «اریک رومر»، «ژاک ریوت»، «ژاک دمی»، «آنیس واردا» و «آنا کارینا، «ژان پل بلموندو» ستاره فیلم «از نفس افتاده» در کنار کارگردان این فیلم «ژان لوک گدار» آخرین بازمانده‌های موج نو سینمای فرانسه محسوب می‌شدند. «بلموندو» آخرین بار در سال 2011 مقابل دوربین رفت و در فیلم «از فیلمی به فیلم دیگر» اثر «کلود للوش» مقابل دوربین رفت.

(لینا ورتمولر) 14 آگوست 1928- 9 دسامبر 2021

«لینا ورتمولر» سینماگر ایتالیایی و نخستین زنی که نامزد اسکار شاخه بهترین کارگردانی شد امسال و در سن 93 سالگی درگذشت. «ورتمولر» متولد رم ایتالیا و از خانواده‌ای با اصالت سوئیسی بود که پس از پرداختن به عروسک گردانی و بازیگری، کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی در عرصه تئاتر با «فدریکو فلینی» کارگردان بزرگ سینمای ایتالیا آشنا شد و در سال 1963 به عنوان دستیار کارگردان در فیلم معروف «هشت و نیم» استخدام شد و در همان سال فیلم «باسیلیکس ها» را به عنوان نخستین فیلمش کارگردانی کرد و موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم لوکارنو شد. «ورتمولر» با پنجمین فیلم بلند خود با عنوان «هفت زیبا» توانست به عنوان نخستین زن نامزد اسکار شاخه بهترین کارگردانی شود. گرچه «ورتمولر» در نهایت در آن سال نتوانست اسکار کارگردانی را کسب کند اما مسیری را برای سینماگران زن هموار کرد که در نهایت به کسب جایزه بهترین کارگردان زن برای «کاترین بیگلو» در سال 2010 برای فیلم «هرت لاکر» به عنوان نخستین زن برنده اسکار کارگردانی و همچنین «کلوئی ژائو» برنده اسکار کارگرانی 2021 منجر شد. او در سال 2019 ستاره‌ای در تالار مشاهیر هالیوود کسب کرد و در همان سال جایزه اسکار افتخاری را به پاس یک عمر دستاورد در صنعت سینما دریافت کرد.

(آنتونی شر) 14 ژوئن 1949- 2 دسامبر 2021

«آنتونی شر» بازیگر انگلیسی آفریقایی تبار که در بسیاری از نقش‌های اصلی نمایش‌نامه‌ها شکسپیر به روی صحنه تئاتر رفته بود نیز امسال در سن 72 سالگی درگذشت. او یکی از تحسین‌شده‌ترین بازیگران در نمایشنامه‌های ویلیام شکسپیر محسوب می‌شود که در سال 1982 به کمپانی نمایش رویال شکسپیر پیوست و در 1984 نیز در نخستین حضور موفق در نقش اصلی نمایش «ریچارد سوم» بازی کرد. او در در بسیاری از نقش‌های اصلی نمایش‌نامه‌های شکسپیر از جمله «هنری چهارم»، «داستان زمستان»، «تاجر ونیزی»، «اوتلو»، «مکبث» و «شاه لیر» به روی صحنه رفت و در کنار آن نیز در تئاتر «مرگ فروشنده» نوشته «آرتولر میلر» نیز در نقش اصلی یعنی شخصیت «ویلی لومان» بازی کرد. «آنتونی شر» برای نمایش های «سه گانه آهنگ عاشقانه»، «ریچادر سوم» و «استنلی» موفق به کسب دو جایزه تئاتر اولیویه شده است و برای نمایش «استنلی» نامزد جایزه تئاتر تونی هم شد. او در عرصه تلویزیون نیز فعال بود و مهم‌ترین نقش او بازی در سریال «مرد تاریخ» شبکه بی‌بی‌سی بود و در سینما نیز در چند فیلم از جمله «شکسپیر عاشق»، «مرد گرگ‌نما»، «سوپرمن 2»، «اریک وایکینگ»، «محاکمه خدا» و «خانم براون» مقابل دوربین رفته است.

(استیون سوندهایم) 22 مارس 1930- 26 نوامبر 2021

«استیون سوندهایم» آهنگساز و ترانه سرای آمریکایی برنده جایزه گرمی، اسکار، تونی و پولیتزر و از چهره‌های اسطوره‌ای تئاتر موزیکال که در 91 سالگی چشم از جهان فروبست. «سوندهایم» که یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین چهره‌های تئاتر موزیکال شناخته می‌شود در طول دوران فعالیت هنری خود ساخت موسیقی و ترانه برای بسیاری از نمایش‌های موزیکال برادوی از جمله «سوئینی تاد»، «آرایشگر شیطانی خیابان فلیت»، «کمپانی»، «یکشنبه در پارک با جورج»، «داستان وست ساید» و «کولی: یک حکایت موزیکال» را بر عهده داشته است. این آهنگساز و ترانه‌سرا متولد نیویورک در مجموع، موفق به کسب 8 جایزه گرمی، 9 جایزه تئاتر تونی شامل جایزه یک عمر دستاورد در عرصه تئاتر، یک جایزه آکادمی اسکار و یک جایزه پولیتزر شده است.

(ملوین ون بیتلز) 21 آگوست 1932- 21 سپتامبر 2021

«ملوین ون پیبلز» که به عنوان پدرخوانده سینمای مدرن سیاهپوستان شناخته می‌شد در حالی در 89 سالگی درگذشت که چهره‌ای تاثیرگذار برای نسلی جوان‌تر از فیلمسازان آفریقایی آمریکایی از جمله «اسپایک لی» و «جان سینگلتون» محسوب می‌شد. فیلم «داستان یک گذر سه روزه» ساخته او که در مدت زمان 19 روز با هزینه نیم میلیون دلاری ساخته شد و تنها در دو سینما در آتلانتا و دیترویت پخش شد با فروش بیش از 10 میلیون دلار به پرفروش‌ترین فیلم مستقل تاریخ آن زمان بدل شد. او این فیلم را در حالی ساخت که کمپانی کلمبیاپیکچرز بر خلاف وعده خود هیچ کمکی به او نکرد. «ملوین ون پیلز» به عنوان نخستین مرد سیاهپوست در تجارت نمایش شناخته می‌شود که توانست مقابل سفیدپوستان بایستند و با موفقیتش موج جدیدی از فیلم‌ها درباره سیاهپوستان را در هالیوود ایجاد کند.

(مایکل کی ویلیامز) 22 نوامبر 1966- 6 سپتامبر 2012

جسد «مایکل کی. ویلیامز» هنرپیشه آمریکایی نقش «عمر لیتل» در سریال «شنود»، 6 سپتامبر در آپارتمانش واقع در نیویورک کشف شد. «ویلیامز» برای نقش‌آفرینی در سریال «لاوکرفت کانتری» نامزد کسب جایزه «امی» شده است، برای بازی در سریال «امپراتوری بوردواک» محصول «اچ بی او» نیز شهرت داشت. این هنرپیشه برای بازی در سریال‌های «اچ بی او» همچون «آن شب»، «بسی» و مینی سریال «وقتی ما را می‌بینند» نامزد دریافت جایزه «امی» شده بود و همچنین در فیلم برنده اسکار «12 سال بردگی» نیز حضور داشته است.

(اد اسنر) 15 نوامبر 1929- 29 آگوست 2021

«اد اسنر» بازیگر معروف نقش «لو گرانت» و صدا پیشه انیمیشن «بالا» بود که در سن 91 سالگی درگذشت. او که در طول دوران حرفه ای خود هفت بار برنده جایزه امی شد و بیشتر برای بازی در نقش «لو گرانت» روزنامه نگار معروف در دو سریال «ماری تایلر مور» و «لو گرانت» و همچنین صداپیشگی در نقش آقای «فردریکسن» در انیمیشن «بالا» شناخته شده است. او که بین سال‌های 1981 تا 1985 رئیس انجمن بازیگران آمریکا بود، همواره از مخالفان سیاست های دولت آمریکا بود و به همین دلیل برخی از نقش های پردرآمد خود را نیز از دست داد که از آن جمله می‌توان بازی در سریال «لو گرانت» اشاره کرد که برای هر قسمت آن 60 هزار دلار دستمزد می‌گرفت اما شبکه CBS در اقدامی عجیب ساخت آن را پس از پنج فصل متوقف کرد. «اسنر» در طول دهه های 1990 و 2000 به طور مداوم در سینما فعال بود ودر آثاری از جمله «پسران اکادمی»، «باران سخت»، «مجرد»، «بالاتر از سوء ظنر، «الف» و «کلبه افسون شده» بازی کرد و دو جایزه گلدن گلوب و سه جایزه از انجمن کارگردانان آمریکا نیز در کارنامه دارد. او همچنین زمان زیادی را نیز صرف صداپیشگی در انیمیشن ها می‌کرد که مهمترین آن در نقش اصلی انیمیشن «بالا» محصول 2009 پیکسار بود که موفق به کسب دو جایزه اسکار از جمله بهترین انیمیشن بلند شد.

(رابرت داونی سینیور) 24 ژوئن 193- 7 جولای 2021

«رابرت داونی سینیور» بازیگر، فیلمساز و پدر رابرت داونی جونیور در سن 85 سالگی درگذشت. او بازیگری را از اوایل دهه 1960 میلادی با فیلم‌های «شب‌های عیاشی»، «مرگ و زندگی در لس آنجلس» و «سرقت برج» آغاز کرد و در سریال‌های تلویزیونی زیادی نیز نقش آفرینی کرده که آخرین آن در سال 2015 رقم خورد. «رابرت داونی» در مقام کارگردان هم فیلم‌های کمدی مثل «بابو 73»، «دیگر هیچ بهانه‌ای نیست» و «استخر هوگو» را ساخته که پسرش رابرت داونی جونیور هم در آن بازی کرده است. او عمده شهرتش را برای ساخت فیلم سینمایی «پوتنی سوپ» در سال 1969 به دست آورد. او در بخش‌های دیگر فیلمسازی از فیلمبرداری تا تهیه کنندگی، نویسندگی و تدوین نیز فعال بود و در دهه هفتاد فیلم‌هایی چون «پوند» را ساخت تا اولین تجربه بازیگری پسرش را ایجاد کند. پسرش «رابرت داونی جونیور» اکنون از پردرآمدترین بازیگران هالیوود است که بیشتر برای ایفای نقش در فیلم‌های شرلوک هولمز و مرد آهنی شناخته می‌شود.

(دیلیپ کومار) 11 دسامبر 1922- 7 جولای 2021

«دیلیپ کومار» چهره افسانه ای بالیوود و سلطان تراژدی سینمای هند و از چهره های اصلی سینمای پس از استقلال کشور هند محسوب می شد که در سن 98 سالگی درگذشت. او چهره‌ای محبوب در میان نسل های مختلف مخاطبان سینمای محسوب میشد و یکی از اولین بازیگران متد هندی در اواخر دهه 1950 میلادی بود و مدعی بود که پیش از «مارلون براندو» از این متد استفاده کرده است. «دوادس»، «عصر جدید»، «رام و شام»، «مادهوماتی» و «مغل اعظم» مهم ترین فیلم های «دیلیپ کومار» طی بیش از پنج دهه فعالیت هنری محسوب می شود. فیلم «مغل اعظم» که در سال 1960 اکران شد به فروش 15 میلیون روپیه دست یافت و همچنان یکی از پرفروش ترین فیلم های تاریخ سینمای بالیوود محسوب می شود.

(ریچارد دانر) 24 آوریل 1930- 5 جولای 2021

«ریچارد دانر»، کارگردان آمریکایی خالق اولین فیلم سوپرمن هم از جمله چهره‌های سینمایی بود که امسال در سن 91 سالگی درگذشت. او فعالیت خود را با کارگردانی در تلویزیون و ساخت سریال هایی چون «خیابان 66»، «منطقه گرگ و میش»، «تفنگدار» و «غرب وحشی وحشی» آغاز کرد و بعد وارد سینما شد و با ساخت اولین فیلم‌های سینمایی اش با نام «نمک و فلفل» و پس از آن «لولا» با بازی چارلز برانسون و «سوزان جورج»، جایگاه مناسبی در سینما پیدا کرد. او در سال 1976 فیلم ترسناک و موفق «طالع نحس» را با بازی گریگوری پک و لی رمیک کارگردانی کرد که موجب به شهرت رسیدن او شد و سپس به ساخت اولین فیلم سوپرمن پرداخت. اما مهمترین موفقیت کارنامه هنری او را می‌توان کارگردانی سری فیلم‌های اکشن اسلحه مرگبار با بازی مل گیبسون و دنی گلاور دانست. او طی 11 سال، چهار فیلم از این مجموعه را کارگردانی کرد که در مجموع به فروشی بیش از 900 میلیون دلار در سطح جهان دست یافت.

(ند بیتی) 6 جولای 1937- 13 ژوئن 2021

«ند بیتی» بازیگر تحسین شده آمریکایی فیلم هایی چون «رهایی»، «شبکه»، «سوپرمن» و سریال «قتل: زندگی در خیابان» بود. او سابق بازی در فیلم «نشویل» ساخته «رابرت آلتمن» در سال 1975، «همه مردان رئیس جمهور» به کارگردانی «» آلن جی پاکولا» (1976) و همچنین دو فیلم «سوپرمن» در سال های 1978 و 1980 را نیز در کارنامه داشت. این بازیگر آمریکایی در سال 1977 برای بازی در فیلم «شبکه» ساخته «سیدنی لومت» سرشناس، در حالی نامزد جایزه اسکار شد که تنها یک روز به محل فیلمبرداری رفت و در مجموع شش دقیقه در نقش «آرتور جنسن» بازی کرد. «داستان اسباب بازی 3»، «رنگو»، «تک تیرانداز»، «انگیزه عدالت»، «او بازی را برد»، «جن گیر 2: مرتد» و «رودی» از جمله دیگر آثاری هستند که «ند بیتی» در آنها نقش آفرینی کرده است.

(نورمن لوید) 8 نوامبر 1914- 11 می 2021

«نورمن لوید» بازیگر آمریکایی که سابقه همکاری با بزرگانی چون «آلفرد هیچکاک»، «چارلی چاپلین» و «اورسن ولز» را داشت در سن 106 سالگی درگذشت. او نخستین بار توسط «آلفرد هیچکاک» برای بازی در نقش کوتاه و منفی در فیلم «خرابکار» محصول 1942 به سینما رسید و برای بازی در سریال «سنت الس ور» به شهرت رسید. او هشت دهه فعالیت هنری خود را از تئاتر آغاز کرد و سپس وارد کمپانی تئاتر متعلق به «اورسن ولز» شد و بازی او در نمایش «ژولیوس سزار» به نویسندگی «ولز» با تحسین فراوانی رو به رو شد. از جمله فیلم های مهم دیگری که او در آن نقش آفرینی داشته می توان به «جنوبی» ساخته «ژان رنوا»، «روشنایی های صحنه» به کارگردانی «چارلی چاپلین» و همچنین فیلم های «قدم زدن به سوی خورشید»، «صحنه جرم» و «حریم ترس» اشاره کرد و در ادامه نیز در دو فیلم معروف «عصر معصومیت» به کارگردانی «مارتین اسکورسیزی» و «انجمن شاعران مرده» ساخته «پیتر ویر» بازی کرد.

(المپیا دوکاکیس) 20 ژوئن 1921- 1 می 2021

«المپیا دوکاکیس» بازیگر کهنه کار و برنده اسکار سینما، تئاتر و تلویزیون آمریکا بود که در سال 1987 برای بازی در فیلم «ماه زده» به کارگردانی «نورمن جویسون» موفق به کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شده بود و در طول فعالیت هنری خود در بیش از 130 نمایش، 60 فیلم سینمایی و 50 سریال تلویزیونی مقابل دوربین رفت. «لیلیت» (1964)، «جان و ماری» (1969)، «خواهران» (فیلم 1973) (1973)، «آرزوی مرگ» (فیلم 1974)، «پدر» (1989)، «ببین دیگه کی داره حرف می‌زنه» (1990)، «من عاشق دردسرم» (1994)، «قطعه موسیقی آقای هولاند» (1995)، «همه‌چیزتمام» (1997)، «پیتر مسترسن» (2005)، «دور از او» (2006)، «رگبار» (2011)، «در سرزمین زنان» (2007) و «در حد مرگ کسل‌شده «(2011) از جمله دیگر فیلم هایی هستند که «المپیا دوکاکیس» در آنها بازی کرده است.

(برتران تاورنیه) 25 آوریل 1941- 25 مارس 2021

«برتران تاورنیه» سینماگر شاخص فرانسوی نیز امسال برای همیشه با دنیای سینما بدورد گفت. آثار تاورنیه که آمیزه منحصر به فردی از فیلم‌های تاریخی درام‌های معاصر بود، طرفداران بسیاری را چه در فرانسه و چه در جهان داشت. او در سال 1984 تاورنیه برای فیلم «یکشنبه بیرون شهر» جایزه بهترین کارگردان جشنواره فیلم کن را دریافت کرد و در سال 1990 برای فیلم «زندگی و دیگر هیچ» که درباره جستجو برای یافتن هویت اجساد باقیمانده در میدان‌های جنگ جهانی اول بود موفق به کسب جایزه بفتا شد و در سال 1995 با فیلم «طعمه» برنده خرس طلایی جشنواره برلین شد. «تاورنیه» در سال 2015 برنده جایزه یک عمر دستاورد سینمایی از جشنواره ونیز شد.

(ژان کلود کریر) 17 سپتامبر 1931- 8 فوریه 2021

«ژان کلود کریر» فیلمنامه نویس فرانسوی برنده اسکار که بیشتر برای اقتباس آثار مهم ادبی و همکاری با «لوئیس بونوئل» شناخته می شد، «کریر» در شش فیلم سینمایی با «لوییس بونوئل» کارگردان مطرح اسپانیایی همکاری داشت که به ترتیب «خاطرات یک کلفت» (1964)، «بل دو ژور» (1967)، «راه شیری» (1969)، «جذابیت پنهان بورژوازی» (1972)، «شبح آزادی» (1974) و «میل مبهم هوس» (1977) بودند. از مهمترین فیلمنامه های او میتوان به اقتباس‌اش از رمان «بار هستی» نوشته «میلان کوندرا» اشاره کرد که «چارلی کافمن» در سال 1988 فیلمی بر اساس آن ساخت که «ژان کلود کریر» برای آن نامزد اسکار فیلمنامه اقتباسی شد. او همچنین فیلمنامه ای بر اساس کتاب مشهور «گونتر گراس» به نام «طبل حلبی» نوشت و «فولکر شلوندورف» فیلمی بر اساس آن ساخت و برنده جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی شد. این چهره فرانسوی دو بار دیگر برای فیلمنامه آثار «لوئیس بونوئل» نامزد اسکار فیلمنامه نویسی شد و در سال 1963 نیز با فیلم کوتاه «سالگرد مبارک» به همراه «پیر اتکس» موفق به کسب اسکار فیلم کوتاه شد و آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار نیز در سال 2014 با اعطای جایزه اسکار افتخاری از او تقدیر کرد. او همچنین سابقه همکاری با «پیتر بروک» کارگردان سرشناس تئاتر، «میلوش فورمن»، «آندری وایدا» و «ژان لوک گدار» نیز در کارنامه داشت.

(کریستوفر پلامر) 13 دسامبر 1929- 5 فوریه 2021

کریستوفر پلامر» بازیگر سرشناس و کانادایی سینما و تئاتر در سن 91 سالگی درگذشت. «پلامر» در سال 2012 برای بازی در فیلم «تازه کارها» موفق به کسب جایزه اسکار شد تا کهن سال‌ترین بازیگر برنده تاریخ جوایز اسکار نام گیرد این بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما متولد دسامبر 1929 است و در کارنامه هنری خود دو جایزه تلویزیونی امی و دو جایزه تئاتر تونی نیز دیده می‌شود. وی با سابقه‌ای بیش از 50 سال، نقش‌آفرینی‌های ماندگاری در سینما، تئاتر و تلویزیون از خود به جای گذاشت و در سال 1944 پس از تماشای «سر لاورنس اولیویر» در فیلم «هنری پنجم» به حرفه‌ی بازیگری علاقه‌مند شد. «پلامر» را بیشتر به خاطر ایفای نقش کاپیتان «جرج فون تراپ» در فیلم «اشک‌ها و لبخندها» می‌شناسند. از دیگر مهم‌ترین فلیم‌های این بازیگر می‌توان به «بازگشت پلنگ صورتی» (1975)، «اسکندر» (2004) و «سیریانا»(2005) اشاره کرد.