شماره یک لیگ و تیم ملی ایران؛/ علی بیرانوند تاج و تختش را پس می‌گیرد
یکی از مربیان مشهور لیگ برتر در مورد بیرانوند یک جمله جالب دارد: مگه گل می‌خوره این بیرانوند؟!
به گزارش "ورزش سه"، بیرو دوباره اینجاست؛ عضوی از ارتش سرخ. این جمله کوتاهی بود که با عکس بیرانوند در دفتر باشگاه پرسپولیس منتشر شد تا شروعی باشد بر درخشش مجدد بیرانوند در لیگ ایران.
بدون شک بازگشت علی بیرو به پرسپولیس یکی از جذاب‌ترین نقل و انتقالات تابستانی این فصل را رقم زد. بیرانوند که پس از درخشش در پرسپولیس و تیم ملی سودای لژیونر شدن در سر داشت به رویال آنتورپ بلژیک پیوست.
اوضاع در خارج از مرزهای ایران برای بیرانوند مطابق معمول پیش نرفت و او دیگر گلر یک نبود و برای بازی کردن باید می‌جنگید. او پس از انجام ده بازی با تیم بلژیکی راهی پرتغال شد تا در بوآویشتا به ماجراجویی خود به عنوان لژیونر ادامه دهد. لیگ پرتغال هم برای بیرو دست‌کمی از بلژیک نداشت و او پس از تنها هشت بازی با این تیم به کار خود در پرتغال پایان داد.
نیمکت نشینی‌های بیرانوند در تیم باشگاهی‌اش سبب شده بود در تیم ملی هم جایگاه مستحکم خود به عنوان گلر اول را از دست بدهد و در بسیاری از بازی‌های مقدماتی جام جهانی قطر، فرصت به امیر عابدزاده رسید. بیرو می‌دانست برای تجربه دوباره جام جهانی باید فیکس بازی کند و این موضوع دلیل محکمی برای برگشت به خانه بود.
بیرانوند درهای پرسپولیس را در تابستان 1401 به روی خود باز می‌دید و یکی از اولین خریدهای سرخ‌ها در این تابستان پر ماجرا لقب گرفت. او دوباره شماره یک پرسپولیس را در اختیار گرفت و با تجربه‌ای بیشتر از قبل در تمرینات پرسپولیس حاضر شد.
این دروازه‌بان لیگ را با 4 کلین‌شیت پیاپی آغاز کرد و در بازی با هوادار در هفته پنجم دروازه خود را در دقایق پایانی از روی نقطه پنالتی باز شده دید. بیرانوند در 14 هفته گذشته به طور کامل برای پرسپولیس بازی کرده و تنها در بازی مقابل هوادار، نفت مسجد سلیمان، تراکتور و استقلال گل خورده و با ثبت ده کلین‌شیت و تنها پنج گل خورده بهترین دروازه‌بان لیگ است. بیرانوند که در این فصل از مرز صد بازی برای پرسپولیس عبور کرده حالا علاوه بر اینکه در قامت یک دروازه‌بان قابل اطمینان ظاهر می‌شود، نقش یک رهبر را در عقب زمین پرسپولیس بازی می‌کند و با تجربه بالای خود به ساماندهی خط دفاعی کمک می‌کند.
علیرضا بیرانوند در هفته چهاردهم مقابل گل‌گهر نیز سرنوشت و جریان بازی را کاملا تغییر داد. در حالی که داور در دقیقه هشت روی یک صحنه مشکوک به نفع میزبان اعلام پنالتی کرده بود، بیرو با اعتماد به نفس بالا در چارچوب ایستاد و با یک دست ضربه پنالتی امین پورعلی را مهار کرد. او سپس با در آغوش کشیدن توپ یاد گرفتن پنالتی کریستیانو رونالدو را زنده کرد.
درخشش و هشیاری بیرانوند در دقایق پایانی هم مثال زدنی است. این گلر که هفته پیش تک به تک بازیکنان پیکان را در دقایق پایانی مهار کرده بود در این هفته نیز در وقت‌های اضافه شوت سهمگین آرمین سهرابیان را راهی کرنر کرد تا پرسپولیس باز هم بدون گل خورده بازی را به اتمام برساند.
بدون شک حضور بیرانوند نعمت بزرگی برای پرسپولیسی‌ها محسوب می‌شود و آنها در این فصل دغدغه دروازه‌بان را نداشته‌اند. اعتماد به نفس و تسلط، پرتاب‌های خاص، بازی با پای مثال‌زدنی، پنالتی‌گیر بودن تنها بخشی از ویژگی‌های مثبت علیرضا بیرانوند است.
شاید گزاف نباشد اگر بیرو را علاوه بر پرسپولیس بهترین بازیکن نیم فصل اول لیگ بیست و دوم بدانیم. بازیکنی که بارها سرنوشت بازی‌ها را به سود پرسپولیس چرخانده است.
