ضربان آهسته اهدای عضو در کرمانشاه
کرمانشاه - ایرنا - گاه انتظار برای رخداد یک معجزه و گاه وجود باورهای غلط، آنقدر رضایت برای اهدای‌عضو بیمار مبتلا به مرگ‌مغزی را به تاخیر می‌اندازد که در نهایت همه ارگان‌های سالم بدن برای جان‌بخشیدن به زیرخاک می‌رود، وجود چنین نگرش‌هایی ضربان اهدای عضو در کرمانشاه را کند کرده است.
در سال‌های گذشته مطالب متعددی در زمینه ترویج فرهنگ اهدای عضو و ارزش بالای بخشش و بخشیدن به قلم در آورده ایم و بازگو کرده ایم به این امید تا همگان بدانند فرد مبتلا به مرگ مغزی، مسافر سفری بدون بازگشت است و اهدای اعضای بدن از دست رفته می تواند جان ببخشد و یک زندگی دوباره ایجاد کند.
در حالی که در سال‌های گذشته دیدگاه و نگرش کرمانشاهیان در مورد اهدای عضو مثبت شده و به دلیل روحیه نوع دوستی و ایثارگری، تعداد اهداکنندگان رو به افزایش است اما هنوز خلاء بزرگی در این زمینه وجود دارد و آمارها حاکی از آن است که فرهنگ اهدای عضو در استانی همانند کرمانشاه که دارای مردمانی از اقوام و طوایف متعدد است به خوبی نهادینه نشده و ترویج این فرهنگ در برخی از مناطق این استان، بسیار جای کار دارد.
همانطور که مسوول واحد فراهم آوری و پیوند اعضای دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به ایرنا خبر داد؛ از اسفند 97 تا اسفند 98، بیش از 500 مورد بیمار با سطح هوشیاری پایین شناسایی شده اند که حدود 59 فرد مبتلا به مرگ مغزی به تایید نهایی رسیده است.
از این تعداد، 18 خانواده به اهدای عضو رضایت داده اند که 2 مورد قبل از رسیدن به تهران دچار مرگ قلبی شده و در نهایت تنها 16 مورد اهدای عضو شده اند.
خبر دیگر اینکه از ابتدای امسال تاکنون هیچ اهدای عضوی در استان کرمانشاه صورت نگرفته که در این بین شیوع ویروس کرونا و وجود پروتکل های بهداشتی در این رابطه نیز تاثیرگذار است.
شنیدن این خبر که میزان اهدای عضو در بسیاری از استان ها و مناطق کوچکتر از کرمانشاه از این استان بالاتر است نگران کننده است و جای تامل دارد.
تردیدها در تصمیم گیری برای اهدای عضو بیمار مبتلا به مرگ مغزی، علل گوناگونی دارد که ندانستن معنی و مفهوم مرگ مغزی انسان از آن جمله است، برخی در انتظار معجزه می مانند و گمان می کنند فرد به زندگی باز می گردد، برخی دیگر تصور می کنند که مافیایی در پشت قضیه قرار دارد و اهدای عضو برای اشخاصی فواید مالی به همراه دارد. برخی دیگر از نگاه دینی به موضوع اهدای عضو ناآگاه هستند و از سوی دیگر فرهنگ سازی مستمری از سوی نهادهای عمومی و فرهنگی در این زمینه صورت نمی گیرد، که سرانجام این تصورات اشتباه در نهایت منجر می شود تا فرد با تمام اعضای قابل اهدا در خاک جای گیرد و مدفون شود.
همه باید بدانند فردی که بنا به تشخیص پزشکان به مرگ مغزی مبتلا شده است قابل بازگشت به حیات نیست و در این صورت خانواده بیمار 2 راه دارد یا باید بیمار مبتلا به مرگ مغزی را خاک کند و یا به اهدای اعضای بدن او رضایت دهد.
فرهنگ سازی در زمینه اهدای عضو به زمان خاصی تعلق ندارد و این امر باید روزها و هفته ها تداوم یابد در بیماران مرگ مغزی فقدان عملکرد مغز و ساقه مغز برگشت ناپذیر است و تشخیص قطعی آن علاوه بر یافته های مرگ مغزی با تست آنژیوگرافی عروق مغزی تشخیص داده می شود.
یکی از عواملی که می تواند ترویج فرهنگ اهدای عضو شود، ثبت نام و دریافت کارت اهدای عضو داوطلبان در زمان حیات است که وجود دفتر ثبت نام برای دریافت کارت اهدای عضو در کرمانشاه می تواند تاثیر دوچندان داشته باشد چراکه موجب مراجعه حضوری، استفاده از تجربیات دیگران و هم افزایی با خانواده افراد مرگ مغزی برای رضایت برای اهدای عضو بیمارخواهد شد که تحقق این هدف نیازمند همکاری شهرداری و دیگر نهادهای فرهنگی مربوطه است.
ایجاد بستر برای راه اندازی جراحی پیوند در کرمانشاه، بیان آثار معنوی اهدای عضو در محافل مذهبی و فرهنگی توسط متولیان فرهنگی، ائمه جمعه و جماعات، اصحاب رسانه، دانشگاهیان و مسوولان استانی در ترویج فرهنگ اهدای عضو تاثیرگذار است.
سالانه از هشت هزار بیمار مرگ مغزی در ایران تنها اعضای 900 نفر به افراد نیازمند اهدا می شود.
*س_برچسب‌ها_س*