طبیعت و تاریخ رضوانشهر، میزبان مهمانان نوروزی
رشت - ایرنا - با آغاز فصل بهار، طبیعت دلپذیر رضوانشهر و پره سر به همراه تاریخ غنی آن که نشان از ت درغرب استان گیلان، میزبان مهمانان نوروزی از اقصی نقاط کشور به این مناطق می باشد.
رویش گل‌ها در رضوانشهر جلوه‌ای از زیبایی‌های طبیعت را نمایان کرده است وتماشای شکوفه‌های پامچال های وحشی در جنگلها وحاشیه راه ها در این فصل سرشار ازلذت و زیبایی است وزمینه حضورگراشگران می باشد.
رضوانشهر که در گذشته های دور طالشدولاب خطاب می شد، در فهرست دیدنی ترین نقاط ایران قراردارد و وجود چشم انداز های زیبا ومناطق بکر موجب شده گردشگران از اقصی نقاط کشور به اینجا سفرکنند.
بنای تاریخی اسپیه مزگت، نمادی استوار در رضوانشهر
مسجد یکهزار ساله ای که در پره سر به مسجد سفید معروف است، یکی از بناهای تاریخی استان گیلان می باشد. نام اصلی این مسجد "اسپیه مزگت" بوده که در زبان پهلوی همان مسجد سفید نامیده می شود و در زبان ترکی بنام آق مسجد معروف است.
این بنای تاریخی در دهستان دیناچال و در 20 کیلومتری رضوانشهر قرار دارد و همه ساله آئین های نوروزی در فضای باز اطراف آن برگزار می گردد.
شواهد موجود نشان می دهد که بنای مسجد مربوط به دوره سلجوقیان است، افراد قدیمی و ریش سفیدان منطقه بر این باورند که این بنا یکی از زیباترین بناهای تاریخی گیلان است و احتمال می رود این بنا در کنار شهر یا محلی احداث شده باشد که امروز هیچ اثری از آن نیست و به احتمال قوی این شهر، به نقل از (کتاب تات ها و تالشها نوشته دکتر علی عبدلی) همان شهر گمشده یا خشم است که در منابع تاریخی ایران از جمله احسن التقاسیم به شهر بامنبر استان گیلان از آن یاد شده است.
بنای تاریخی عزت المولوک ساسانی در روستای رینه رضوانشهر
عزت الملوک ساسانی از بزرگان ایل تالش و تالش طولاب بوده که در سال 1315 در منطقه پونل رضوانشهر و روستای ییلاقی و خوش آب و هوای رینه این شهرستان سکونت داشت.
این بانوی سرشناس رضوانشهری در آن عصر از سوی خوانین و حکام وقت گیلان به ملکه جنگل شهرت داشت و در حال حاضر از ایشان خانه ای با معماری منحصر به فرد و با سبک و سیاق خاصی بجا مانده که رو به ویرانی می باشد و هم اکنون بخش هایی از آن فرو ریخته است.
این بنای قدیمی که بیش از 200 سال قدمت دارد و از معماری منحصر به فردی برخوردار است و مصالح بکار رفته در ساخت آن بیشتر سنگ های طبیعی، آجر و چوب های جنگلی هستند که بر اثر گذشت زمان و شکسته شدن سقف شیروانی، در معرض تخریب قرار گرفته است.
در گذشته سقف شیروانی این ساختمان زیبا بصورت لته پوش و با چوب های انبوه ساخته شده بود که بی توجهی وراث و نبودن اراده ای قوی برای حفظ آن، موجب فرو ریختن سقف آن گردید.
در مستندات تاریخی آورده شده؛ بانو عزت الملوک ساسانی در بین سالهای 1315 تا تقریبا چند دهه بعد، از رهبران ایل تالش بوده، گفته می‌شود او در سوارکاری و تیراندازی تبحر بسیاری داشت و مورد احترام اطرافیانش بود و در میان گیلانی‌ها به "ملکه جنگل" شهرت داشت.
آبشار ویسادر در 15 کیلومتری عمق جنگل های پره سر
آبشار ویسادار از جاذبه های گردشگری و طبیعت گردی در استان گیلان واقع در 15 کیلومتری غرب شهر پره سر است. پس از عبور از جاده جنگلی پره سر به طرف منطقه زیبای آبویار و با ورود به منطقه زیبای ویسادار صدای ریزش آب از بلندای آبشار و تماشای شاخ و برگ درختان در کنار آواز پرندگان، منظره ای بی نهایت زیبا و کم نظیر بوجود آورده است.
ریزش آب از بلندای صخره های سنگی موجب ایجاد گودالی بزرگ و به شکل نیم دایره شده، تابش نور از دهانه گودال به داخل آن و شنیدن پژواک صدای آب، تصویری بی نظیر خلق می کند که گردشگران از تماشای آن سیر نمی شوند.
در کنار این همه زیبایی های خدادادی و طبیعت بکر، شاهد یک پل آهنی طویل بر روی همین رودخانه و آبشار هستیم که روزانه حدود یک هزار نفر گردشگر برای تماشای این آبشار زیبا به این منقه سفر می کنند.
وجود خانه های قدیمی درمناطق مختلف رضوانشهر و پره سر، سیمای اصالت مردمان این دیار هستند و جلوه ای از پیشینه تاریخی این منطقه برای علاقه مندان و گردشگران محسوب میگردد.
در این میان میتوان به عمارت امان الله خان ساسانی در پونل، عزت اله بیگ چراجی در روستای شیرامیرمحله پره سر، خانه تاریخی عزت الملوک ساسانی در روستای ییلاقی رینه، عمارت شاه پلنگ بیگ در روستای ارده و همچنین خانه خان داداش روشنی را در این شهرستان نام برد.
روستاهای قدیمی و زیبای صالح وسنگده، ارسطون، میانرود، پارگام، ارده، چروده و اندل، لتوم وخجه دره، وسکه، رینه، آق مسجد و بیاچال، اورما ملال، نوده و غیره از توابع شهرستان رضوانشهر با وجود مناظر بکر وچشم نواز، دارای ساختمان های قدیمی و زیبایی هستند که در گذشته های دور با معماری خاص و متناسب با اقلیم مربوطه ساخته شده اند.
خانه های کرسی بلند، تلار دار (تالار دار) با تزئینات چوبی ساده و زیبا، پرچین و حصار، دروازه های چوبی (بلت) با پیوند نزدیک با طبیعت منطقه، حس خوب زندگی و آرامش را به هر انسانی با هر فرهنگی منتقل می کند و به پاسداشت هویت فرهنگی مردم منطقه باید برای حفظ آن تلاش شود.
معماری بومی سرزمین گیلان، حاوی ویژگی های منحصربه فرد بسیاری است که با ظرفیت های گوناگون بستر خود منطبق بوده و در واقع نه تنها از کیفیت های بستر خود نکاسته، بلکه ماهیت آن را ارتقا بخشیده است. می توان از دو جنبه شرایط اقلیمی و معماری آنها را مورد بررسی و تفسیر قرارداد.
هر چند تاثیر اقلیم بر روی فرم و عملکرد بناها در شمال را به عنوان عامل تعیین کننده در نظر می گیرند، ولی جنبه های معماری و زیباشناختی آن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است از آنروی که شکل فضاهای خارجی و نیز داخلی منازل با جلوه های بدیع طبیعت و احساس های عاطفی و انسانی تلفیق یافته است.
معماری که در اثر شرایط اقلیمی خاص منطقه شکل گرفته تا ساکنان این منطقه با تلفیق مصالح بومی یک مسکن بی نظیر بسازند ولی امروزه با توجه به نیازهای روزمره و هجمه بساز و بفروش ها و مشتریان غیر بومی برای سکونت در این مناطق، این معماری تغییر یافته و اصول معماری بومی و اصیل منطقه در بناهای جدید و جایگزین این خانه های اصیل در حال کمرنگ شدن هستند و دیگر کمتر در ساخت و سازهای جدید دیده می شود و تقریبا در گذشته مانده است.
این شهرستان دارای بیش از 200 باب خانه قدیمی با قابلیت استفاده در راستای طرح بومگردی و دارای 600 تخت شامل هتل، هتل آپارتمان، مجتمع های پذیرایی، مهمان پذیر، خانه مسافر و اقامتگاه های بوم گردی می باشد.
شهرستان رضوانشهر با حدود 80 هزار نفر جمعیت و 120 روستا و دو بخش به نام های مرکزی و پره سر، در 70 کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع شده است و شغل ساکنان این مناطق کشاورزی، شالیکاری، دامداری، دامپروری، زنبور داری، زراعت چوب، تولید صنایع دستی، صید و صیادی و غیره می باشد.
برچسب‌ها
