علی داودی: برای مدال نقره المپیک میجنگم
وزنهبردار فوق سنگین ایران گفت: از آنجا که نمیتوان پیش بینی کرد چهار سال بعد چه اتفاقی میافتد بنابراین نمیخواهم فرصت را از دست بدهم و هر چه زور و توان دارم می گذارم تا مدال المپیک بگیرم.
به گزارش ایسنا، علی داودی یکی از دو وزنه بردار اعزامی ایران به المپیک توکیو است که در دسته فوق سنگین به رقابت می پردازد. داودی با حضور در این بازی ها باعث شد زنجیره نماینده داشتن ایران در دسته فوق سنگین المپیک از سال 2000 تاکنون قطع نشود اما مهم این است که بتواند نام خود را به عنوان چهارمین وزنه بردار فوق سنگین ایران که صاحب مدال المپیک شده، ثبت کند.
او رقیب قدرتمندی به نام تالاخادزه از گرجستان را دارد که از الان باید مدال طلا را برای او کنار گذاشت و منتظر ثبت رکوردهای خارق العاده ای توسط او بود. بنابراین داودی این فرصت را دارد برای کسب مدال نقره بجنگد. این وزنه بردار 22 ساله این شانس را دارد که در اولین حضورش در المپیک توکیو دست خالی برنگردد. او در فاصله 8 روز مانده تا المپیک توکیو گفتگویی با ایسنا در مورد وضعیتش انجام داد که در ادامه می خوانید:
*کمتر ار 10 روز تا المپیک باقی مانده است، از شرایط راضی هستید؟ بعد از مسابقات قهرمانی آسیا فیزیوتراپی انجام دادم و درد زانویم خوب شد. اردویی را هم در رامسر داشتیم. چون آب و هوای آن مشابه توکیو بود، خواستیم به این شرایط آب و هوایی عادت کنیم. اکنون هم به تهران آمدهایم و تمام تلاشم را میکنم تا در روز مسابقهام در بهترین شرایط باشم.
*افزایش رکوردها راضی کننده است؟ تمرینات خوب بوده است. در حال حاضر فکر میکنم به 95 درصد از آمادگی ام رسیده باشم و آن 5 درصد باقیمانده هم گذاشتم تا روز مسابقه در اوج باشم. در اردوی تهران هم قرار است سنگین تر کار کنم و خودم از شرایط راضی هستم.
*امید وزنهبرداری ایران برای کسب مدال هستید و این مسئله شرایط را برای شما که اولین المپیک خود را تجربه می کنید، سختتر نمیکند؟ المپیک رویداد بزرگی است اما من هم سال های زیادی است که وزنه میزنم و تجربه حضور در مسابقات مختلفی را دارم. البته المپیک رویدادی است که در آن رقابت جدیتر و شرایط حرفهایتر است. من از لحاظ بدنی مشکلی ندارم و تمام تلاشم را میکنم تا بتوانم از لحاظ ذهنی هم خودم را کنترل کنم.
*با توجه به رقبایی که در دسته فوق سنگین دارید، انتظاری که برای کسب مدال نقره وجود دارد، انتظار به جایی است؟
البته حق دارند که این انتظار را داشته باشند چون فوق سنگین ایران در المپیک مطرح بوده و آبروداری کرده است. وزنه برداری در المپیک قبلی دو مدال طلا گرفت و الان نیز همه انتظار دارند که من و علی هاشمی عملکرد خوبی داشته باشیم. رقبای من هم ضعیف نیستند. حالا به غیر از ارمنستان که حضور ندارد، بقیه نفراتی هستند که در مسابقات مختلف بوده اند. من و علی هاشمی هم تلاش خود را میکنیم تا عملکرد خوبی داشته باشیم و به گونهای کار کنیم که مردم راضی باشند.
*جدا از بحث توقعاتی که وجود دارد چقدر برای خودتان مهم است که این المپیک و فرصت کسب مدال را به راحتی از دست ندهید؟
در المپیک تمام ورزشکاران میآیند که مدال بگیرند و فضای آن با مسابقات قهرمانی آسیا و جهان فرق دارد. من هم تمام تلاشم را می کنم وزنههای خوبی بزنم و بتوانم مدال بگیرم. هرچه توان و زور دارم را می گذارم و حتی اگر خونم را هم بریزند می جنگم که به این مدال برسم چون هیچ کسی از چهار سال بعد خود خبر ندارد. وزنه بردارانی بوده اند که در المپیک لندن شرکت کردند چهار سال بعد دیگر در المپیک ریو حضور نداشتند. به هر حال آسیبدیدگی و هزار اتفاق دیگر ممکن است بیفتد و نمیتوان چیزی را پیشبینی کرد بنابراین من سعی میکنم در این رویدادی که نزدیک است موفق شوم و همین جا کار را تمام کنم و مدال بگیرم. تالاخادزه که همه میدانند شرایطش به چه صورت است و مدال طلا را می گیرد و من تلاش می کنم که بعد از تالاخادزه بهترین وزنه بردار فوق سنگین المپیک باشم.
*با توجه به اینکه در قهرمانی آسیا خیلی سنگین کار نکردید، نقدهایی نسبت به عملکردتان وارد شد. چگونه با این مسئله برخورد کردید؟ آنهایی که چنین حرفهایی زدند عادت دارند نیمه خالی لیوان را ببینند. خیلی وقت ها وزنه های خوبی زدم مثل مسابقات اهواز اما کسی تعریف نکرد اما پس از آسیایی من را کوبیدند. اگر مدال طلایم تبدیل به نقره میشد حرفی نبود اما من در قهرمانی آسیا رقابت کردم آن هم در شرایطی که وضعیتم اصلا خوب نبود و انگار جنازه ام روی تخته رفته بود.
*به شادی بعد از کسب مدال هم فکر کرده اید؟ نه هنوز فرصت نشده است اما اصولا شادی های متفاوت در وزنه برداری مخصوص سبک وزن ها است (با خنده).
*با وزنه بردارانی که در المپیک های قبلی حضور داشتند یا دیگر ورزشکاران المپیکی ایران صحبت کرده اید تا از شرایط و حال و هوای المپیک مطلع شوید؟ بله، سعی کردم از تجربیات دیگران استفاده کنم. با نفراتی که در المپیک های قبلی حضور داشتند، صحبت کردم و برای من آرزوی موفقیت کردند و تجربههایی که داشتند را به من انتقال دادند. این خیلی مهم است که آنها تجربیات خودشان را در اختیار من گذاشتند و من هم سعی میکنم از تمام آنها استفاده کنم.
*با توجه به فرصت کمی که تا بازیها مانده مسئله خاصی وجود دارد که دغدغه ذهنی شما شده باشد؟ خیر، دوست ندارم به مسائل مخرب فکر کنم و همیشه سعی کردهام که از فکرهای منفی دوری کنم چون هرچقدر ذهنم را آزادتر کنم بهتر است.
*خانواده چقدر در مورد المپیک و نتیجه آن حرف می زنند؟
قطعا خانوادهام و دوستانم خیلی استرس دارند اما خودم تا الان تلاش کردهام استرسم را کنترل کنم. امیدوارم خانواده ام هم استرسشان را کنترل کنند (باخنده). مادرم که همیشه قبل از مسابقه من به حدی استرس دارد و فشارش بالا می رود که کارش به اورژانس کشیده می شود. امیدوارم این دفعه چنین اتفاقی نیفتد. *برخی وزنه برداران عادت دارند وزنه سنگین می زنند، فیلم آن را منتشر می کنند. چرا شما چنین کاری انجام نمی دهید؟ فکر می کنم تمرکزم را روی تمرین بگذارم بهتر است. روحیه برخی ها ممکن است با این کار بهتر شود اما من می خواهم چراغ خاموش حرکت کنم حتی نزدیک مسابقه هم سعی می کنم کمتر با رسانه ها گفتگو کنم.
*نگرانی بابت ویروس کرونا ندارید؟ همین که واکسن زدیم خیلی اتفاق خوبی بود. از هر کسی که بانی این عمل خیر شد، تشکر می کنم چون همه ورزشکاران استرس کرونا را داشتند و این تزریق واکسن باعث شد امنیت نسبی به دست بیاوریم. در اردو ها هم پروتکل ها را کامل رعایت می کنیم. انتهای پیام