عملیات "وعده صادق"؛ بررسی ابعاد تسلیحاتی نظامی

عملیات بی نظیر و هوشمندانه ایران علیه اسراییل در پی اقدام تروریستی آنها در حمله به کنسولگری ایران در سوریه، دارای ابعاد گوناگون سیاسی نظامی اقتصادی منطقه ای و حتی جهانی است که بایستی تمام ابعاد آن با در نظر گرفتن همه رویکردها در اندیشکده ها و اتاق فکرهای کشور مورد بررسی دقیق کارشناسی قرار گرفته و با آنالیز دقیق این شرایط، رویکرد صحیح کشور در ادامه مسیر تهیه شده و در اختیار کارگزارن در رده های مختلف اعم از نظامی، سیاسی اجتماعی و اقتصادی قرار داده شود.

در نوشتار پیش رو ابعاد تسلیحاتی و نظامی این عملیات مورد واکاوی قرار خواهد گرفت.

در عملیات وعده صادق ایران برای حمله به اهدافی در اسراییل، سه نوع از پرتابه های خود را مورد استفاده قرار داد. 1- موشک ها بالستیک

2- موشک های کروز

3- پهپادهای انتحاری

در مقابل اسراییل برای دفع حملات ایران همه دارایی پدافند هوایی چند لایه خود به علاوه مشارکت مستقیم آمریکا و انگلیس و فرانسه را مورد استفاده قرار داد. لایه های پدافندی اسراییل بدین شرح می باشند:

1 - سیستم دفاع موشکی ختس (پیکان)

2- فلاخن داوود

3- گنبد آهنین

به همراه موشک های پاتریوت و " تاد " آمریکا که در اسراییل مستقر هستند.

سیستم موشکی " ختس" مامور مقابله به موشک های بالستیک در ارتفاع بالا و فراتر از جو، " فلاخن داوود " مقابله با موشک های بالستیک و کروز در ارتفاع پایین تر (لایه بعدی) و "گنبد آهنین" جهت مقابله با پرتابه های کوتاه برد و پهپادها (لایه آخر) می باشند. "پاتریوت" جهت مقابله با جنگنده ها (برخی مدلهای بهینه سازی در جهت مقابله با موشک ها نیز وجود دارد) و "تاد " اختصاصا جهت مقابله با موشک ها توسعه یافته است.

این ها به طور اختصار لایه های پدافندی اسراییل را تشکیل می دهند که علی رغم صرف دهها میلیارد دلار هزینه و کمک های میلیاردی آمریکا جهت توسعه و تولید آنها، نتوانستند جلو بخشی از موشک های ایران را بگیرند.

اما حال باید ببینیم موفق ترین موشک های ایرانی که توانستند همه این لایه های پدافندی با همراهی سه کشور غربی به همراه اردن را رد کرده و به اهدافشان اصابت نمایند کدام موشک ها بوده اند.

موشک های بالستیک ایرانی در حالت کلی به دو بخش عمده تقسیم می شوند: 1 - موشک های بالستیک کلاسیک

2 - موشک های هایپر سونیک

موشک های بالستیک شامل خانواده موشک های شهاب، خرمشهر، عماد، خیبر شکن و... و موشک های هایپر سونیک شامل موشک های فتاح می باشند. هنوز به طور رسمی از جانب ایران نوع و مدل موشک های شلیک شده اعلام نشده اما به نظر می رسد عمده موشک هایی که موفق به عبور از سپر دفاعی دشمن شده و به اهداف خود اصابت کرده اند یا موشک های جدید "خیبر شکن" هستند و یا موشک های "هایپر سونیک". یکی از جالب ترین تصاویر لحظه اصابت موشک ایرانی که توسط دوربین ها شکار شده تصویری است که موشک قبل از اصابت نهایی به هدف و جهت منحرف کردن موشک های رهگیر تغییر جهت ناگهانی داده و به اصطلاح جا خالی داده و با موفقیت به هدف خود اصابت می نماید. این مانور نشان می دهد که موشک مورد نظر به احتمال زیاد "خیبر شکن "و یا موشک هایپر سونیک" فتاح" باشد.

موشک های هایپر سونیک از این جهت بسیار مهم و موثر هستند که به دلیل سرعت بالای خود (5 تا 25 برابر سرعت صوت) عملا و حداقل در حال حاضر تقریبا هیچ سامانه پدافندی نمی تواند با آن مقابله نماید.

مسلما وقتی موشک های هایپر سونیک به همراه موشک های بالستیک، کروز و پهپادها مورد استفاده قرار گیرند به طوری که آن موشک ها و پهپادها نقش طعمه و اشباع سامانه های پدافندی داشته باشند، نرخ اصابت موفق موشک های هایپرسونیک بیش از پیش خواهد بود. همان کاری که به نظر می رسد در حمله به اسراییل ازاین تاکتیک استفاده شده است.

با نگاهی به عملیات تنبیهی ایران علیه اسراییل همچنین نوع و نرخ اصابت موشک ها به اهداف می توان این گونه نتیجه گرفت که دنیای آینده موشک ها متعلق به موشک های "هایپر سونیک " است و ایران بایستی عمده سرمایه گذاری خود در بخش موشکی را به تولید و توسعه این گونه موشک ها اختصاص دهد.

با توجه به تعداد زیاد موشک بالستیک که هم اکنون ایران در اختیار دارد منطقی ترین و اصولی ترین کار چرخش به سمت تولید و توسعه موشک های هایپر سونیک می باشد به گونه ای که در یک بازه زمانی مشخص تعداد مورد نیاز از این موشک ها نیز تولید شده و دست ایران در این مورد نیز کاملا پر باشد.

حال بپردازیم به بحث پدافندی و دفاع هوایی کشور و اینکه با چه چالش هایی در صورت حمله دشمن مواجه خواهد شد: در بخش پدافندی کشورمان به ترتیب با تهدید حمله توسط هواپیماهای جنگنده بمب افکن (بویژه پنهانکار)، موشک های کروز، پهپادها و در نهایت موشک های بالستیک مواجه خواهد بود.

مسئولین نظامی کشور بایستی با توجه به نوع تهدیدها لایه های پدافندی مورد نیاز جهت مقابله با هر کدام از این تهدیدات آن هم در بالاترین سطح خود چه از نظر فناوری و چه از نظر تعداد سامانه ها را مد نظر قرار دهند. در عین حال این نکته مهم قابل ذکر است که بهترین وسیله پدافندی علیه هواپیماهای متجاوز دشمن (که اولین لایه تهدید هوایی علیه کشورمان خواهند بود)، علاوه بر انواع سیستم های پدافندی زمین به هوا، " هواپیماهای جنگنده رهگیر" می باشند.

در این راستا تلاش مضاعف مسئولین کشور جهت فشار به روسیه برای تحویل جنگنده های بسیار پیشرفته "سوخو35" که می تواند نقش بسیار پر رنگی در تقویت سیستم پدافندی و حفاظت بهتر از آسمان کشور ایفا نمایند کاملا ضروری می باشد.

با توجه به حمایت های بی دریغ ایران از روسیه، تحویل هر چه زودتر این جنگنده ها بویژه با توجه به شرایط پیش رو حداقل توقعی است که از آنها می رود.

همچنین مسلح کردن جنگنده های کوچک و کم خرجی مانند اف 5، صاعقه و کوثر به موشک های مناسب جهت گشت زنی و مقابله با پهپادها، موشک های کروز وپرتابه های هواسرشلیک شده از هواپیماهای دشمن، می تواند نقش بسیار مهمی در تقویت دفاع هوایی کشور داشته باشد.

در بخش پدافند زمین به هوا تولید سامانه های پیشرفته راداری به همراه تولید سامانه های موشکی که دارای کنیسترهایی با تعداد زیاد موشک باشد بسیار حائز اهمیت می باشد، بویژه در لایه آخر پدافندی، موشک های برد کوتاه و متوسط با سرعت بسیار بالا و دارای ویژگی " ابرمانورپذیری" با بیشترین تعداد موجود در جعبه، آماده برای شلیک و مقابله با پرتابه های پر تعداد دشمن (کنیسترهایی با تعداد 20 موشک و بیشتر).

تاکید زیاد بر فناوری بالا در ساخت رادارهای رهگیر وهمچنین افزایش تعداد موشک های پیشرفته موجود در هر کنیستر به جهت توان مقابله با تعداد زیاد پرتابه های دشمن وعدم اشباع سامانه در برابر تعدد تهدیدات می باشد.

به هر حال با توجه به خوی تجاوزگری رژیم صهیونیستی، دفاع هوایی کشور بایستی همواره و با استفاده از بالاترین فناوری ها در اوج آمادگی به سر برده و بدانیم همانگونه که در حمله به اسراییل با پیشرفته ترین سامانه های پدافندی غربی مواجه شدیم، در صورت حمله اسراییل به ایران نیز سامانه های پدافندی ما با پیشرفته ترین سامانه های آفندی غربی مقابله خواهند کرد.

به طور قطع و یقین کارشناسان زبده نظامی و فنی ما در اولین ساعات بعد از حمله بی سابقه ایران به اسراییل، تجزیه و تحلیل خود را از نقاط ضعف و قوت سامانه های خودی و دشمن آغاز کرده اند.

با آنالیز دقیق تمام موارد به دور از هر گونه هیجان زدگی و تعصب و با کشف نقاط ضعف و قوت طرفین علاوه بر اینکه دید روشنی از عملیات تهاجمی بعدی (در صورت لزوم) خواهیم داشت درعین حال نکات فنی و کاربردی طرف مقابل در موضع پدافندی را به خوبی آموخته و با مهندسی معکوس در راستای بهبود دفاع هوایی کشور از آن استفاده خواهیم نمود.