فرانسه میزبان تروریست‌ها و خیانتکارهای فراری / «آزادی بیان فرانسوی» با چاشنی جنایت و خیانت

سرویس سیاست مشرق - روز 17 مهرماه «ابوالحسن بنی صدر» اولین رئیس جمهور ایران که پس از عزل از فرماندهی کل قوا و ریاست جمهوری، با پوشش زنانه از کشور فرار کرد، پس از یک دوره طولانی بیماری در بیمارستان سالپتریه پاریس در سن 88 سالگی در فرانسه درگذشت.

پس از اعلام خبر مرگ بنی صدر، رسانه ها به بازخوانی خیانت های وی پرداخته و آن را تشریح کردند. اما نکته ای که در این میان از نگاه فعالین و رسانه ها پنهان ماند، میزبانی پاریس از وی و کارنامه سیاه دولت فرانسه در اقدامات ضدایرانی است.

«ابوالحسن بنی‌صدر» رییس‌جمهور خیانتکاری که با عدم کفایت از سوی ملت ایران در خرداد 1360 عزل شد و چند روز بعد با کمک مسعود رجوی - سرکرده گروهک منافقین - به پاریس گریخت، از جمله عناصر ضدانقلابی بود که به صورت شبانه‌روزی توسط پلیس فرانسه حفاظت می شد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، پاریس به مأمن و پناهگاه تروریست های ضد ایرانی و گروهک های جدایی طلب و خیانتکارهای فراری بدل شد.

یکی از نقاط سیاه در کارنامه حقوق بشری فرانسه، میزبانی و حمایت ویژه از گروهک تروریستی منافقین است. گروهکی جنایتکار که 17 هزار ایرانی از جمله کودک و زن و مرد و پیر و جوان را به فجیع ترین شکل ممکن به شهادت رسانده بود.

نکته قابل تأمل اینجاست که منافقین هر سال یک میتینگ سالیانه در پاریس برگزار کرده و فرانسه تمام قد در برگزاری این میتینگ ضد ایرانی مشارکت دارد.

در سالهای گذشته تعدادی از شخصیت‌ها و مقام های فرانسوی نیز در میتینگ ضدایرانی گروهک تروریستی منافقین سخنرانی کرده اند.

تاکید فرانسه بر حمایت از تروریست های ضدایرانی

«فیلیپ تیه‌بو» سفیر فرانسه در تهران در مصاحبه با روزنامه اعتماد در پاسخ به این سوال که «دولت‌های منطقه از جمله جمهوری اسلامی ایران و دولت سوریه، فرانسه را به میزبانی گروه‌های تروریستی متهم می‌کنند. فکر می‌کنید چرا برخی گروه‌های شبه‌نظامی و تروریستی پاریس را محل امنی برای رهبری عملیات تروریستی و ایجاد ناامنی در کشورهای منطقه می‌بینند؟» گفت: «در مورد ایران، من دقیقا متوجه نشدم منظورتان چیست»!

خبرنگار در ادامه گفت: «گروه موسوم به مجاهدین خلق...»، سفیر فرانسه در پاسخ گفت: «موضع فرانسه در این مساله هم کاملا روشن است. در فرانسه و چندین کشور اروپایی دیگر، گروهMKO قانونا یک گروه تروریستی شناخته نمی‌شوند. ولی فعالیت این گروه‌ها خلاف قوانین فرانسه، کاملا ممنوع خواهد بود. اگر عملیاتی انجام دهند که از نظر ما غیرقانونی باشد، آنگاه این گروه قابل پیگرد قانونی است».

تیه‌بو در ادامه گفت: «دولت فرانسه هیچ ارتباطی با گروه مجاهدین خلق ندارد. ممکن است برخی شخصیت‌های رسانه‌ای و سیاسی از این گروه حمایت کنند. اما براساس قواعد آزادی بیان، سیستم قضایی فرانسه و اروپا نمی‌تواند مانع ارتباط این افراد با این گروه شود... مسلما آزادی بیانی در اروپا و به‌ویژه فرانسه وجود دارد که اجازه می‌دهد شخصیت‌های پارلمانی و گروه‌های سیاسی با گروه‌های مختلف وارد تعامل شوند و برای ما امکان جلوگیری از این تعاملات وجود ندارد».

در تیرماه 96 نیز «فرانسوا سنمو»، سفیر سابق فرانسه در تهران در مصاحبه با روزنامه شرق در اظهارنظری مشابه و با لحنی طلبکارانه گفت: «سازمان مجاهدین] گروهک تروریستی منافقین [هرسال در حومه پاریس گردهمایی دارد و قوانین فرانسه مدافع حق آزادی تظاهرات و بیان است و مادامی‌که در این گردهمایی، عملی غیرقانونی یا خلاف نظم عمومی اتفاق نیفتاده، مقامات فرانسوی اجازه ممنوع‌کردن آن را ندارند... این مسئله موضوعی جدا از روابط دوجانبه است و در فرانسه به آقای ظریف متذکر شدیم».

هر دو سفیر فرانسه با ژست «دفاع از آزادی بیان» از گروهک جنایتکار منافقین حمایت کرده اند. این در حالی است که گروهک جنایتکار منافقین در دهه 60 ابتدا مسئولین و سران نظام را هدف ترورهای خود قرار داده و در ادامه به قتل عام مردم پرداختند. اعضای این گروهک تروریستی، مردم عادی را در مغازه، خانه و خیابان به طرز وحشیانه ای به قتل می رساندند.

پاریس، مأمن لیدرهای فتنه

پاریس علاوه بر میزبانی از رئیس جمهور معزول و فراری، میزبان لیدرهای فتنه 88 نیز بوده و هست.

برای نمونه، «اردشیر امیرارجمند» مشاور ارشد میرحسین موسوی در سال 88 سالهاست که در فرانسه به سر می برد. امیرارجمند در بحبوحه فتنه 88 از طریق برادرش که از اعضای گروهک تروریستی منافقین است با هماهنگی و پشتیبانی منافقین به کردستان عراق می‌گریزد و از آنجا با تأیید مهره معتمد دستگاه امنیتی فرانسه وارد پاریس شده و تحت‌الحفظ سرویس امنیتی فرانسه قرار می‌گیرد.

همچنین «نیما زم» که به اذعان خودش با همکاری همه‌جانبه منافقین از لیدرهای اغتشاشات کور و محدود دی ماه 96 بود و به صراحت در کانال آمدنیوز ساخت بسته‌های انفجاری و تروریستی را آموزش می‌داد تحت‌الحمایه مستقیم سرویس اطلاعاتی فرانسه موسوم به «دی. جی. اس. ای» بود.

اقدامات جنایتکارانه فرانسه در جنگ تحمیلی

صدام در طول جنگ تحمیلی علیه ایران، خریدهای بسیاری از فرانسه انجام داد. برای نمونه انعقاد قرارداد تسلیحاتی یک میلیارد دلاری میان رژیم بعث و فرانسه در نوزدهم آبان سال 60 موجب ارتقای جنگنده های رژیم بعث شده و این رژیم با بمباران شهرهای مختلف ایران، تعداد زیادی زن و کودک و پیر و جوان را به شهادت رساند.

هواپیماهای میراژ و سوپراتاندارد و همچنین موشک های رولاند و اگزوسه از جمله جنگ افزارهای فرانسوی بودند که توسط رژیم بعث مورد استفاده قرار گرفته و این تجهیزات، کودکان و زنان و پیر و جوان ایرانی را به کام مرگ کشاند.

دولت فرانسه در سالهای گذشته یکی از حامیان و تجهیزکنندگان اصلی گروهک تروریستی داعش در عراق و سوریه نیز بوده است. گروهکی جنایتکار که نیروی نیابتی دولت های سلطه گر غربی و برخی حکام مرتجع در منطقه بوده و هدف نهایی آن نیز ایران بوده است.

دولت فرانسه در طول تاریخ جنایات فراوانی را در اقصی نقاط جهان و از جمله آفریقا و غرب آسیا مرتکب شده است. دولتی که ژست دفاع از آزادی بیان می گیرد و خود را الگوی دموکراسی در جهان می نامد اما تنها در یک قلم در جریان اعتراضات موسوم به «شنبه های اعتراض» در پاریس و برخی دیگر از شهرهای فرانسه، پلیس این کشور تعداد زیادی از شهروندان فرانسوی را با سلاح، کور می کند.

ناگفته نماند که علیرغم کارنامه سیاه فرانسه در روابط با ایران، رئیس جمهور سابق در اظهارنظری تأمل برانگیز گفته بود «شخص رئیس‌جمهور فرانسه به من گفت که یکی از اهداف ما اشتغال جوانان ایرانی است»!