فضای مجازی؛ فرصتی برای نویسنده شدن

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از هرمز؛ مریم بهرنگ فر نویسنده ای هرمزگانی که قلم را نمادی از آگاهی، فهم و ابزاری برای بروز احساسات می داند زندگی نامه شهید علی شهبازی که یکی از اعضای حفاظت اطلاعات پرواز 655 ایرباس بود، در قالب کتابی به نام «آقای دریا» نوشته است.

بهرنگ فر از اهالی اقلم در حوزه دفاع مقدس است، کتاب «شهریاران خدا» را نیز به سفارش شهرداری تهران بازنویسی کرده ومتولد سال 1362 می باشد، مدرک کارشناسی ادبیات اش را که گرفته است ترجیح می دهد دیگر ادامه تحصیل نداشته باشد زیرا معتقد است تحصیلات آکادمیک نمی تواند مطالبی را به اندوخته هایش اضافه کند.

وی در سال 1384 از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور کلاس هایی را شرکت می کند که بیشتر موضوعات آن در رابطه با انقلاب اسلامی است به همین دلیل راه خود را درهمان حوزه انتخاب کرده و نویسندگی در دفاع مقدس را برمی گزیند تا شاید دین خود را ادا کند، در روزی که در تقویم رسمی ایران به نام روز قلم نام گرفته است پای صحبت این نویسنده هرمزگانی نشستیم تا از خود و راه و روش نویسنده شدن بگوید.

مریم بهرنگ فر که نویسنده بودنش را مدیون معلم دوران دبیرستانش می داند، در گفت و گو با هرمز اظهار کرد: از همان سال های مدرسه به درسی که علاقه خاصی داشتم ادبیات و زنگ انشا بود به گونه ای که در بین تمام همکلاسی هایم قلم زیبایی داشتم، معلم نگارش مرا به شدت مورد تشویق قرار داد و همین امر باعث شد تا انگیزه ای باشد برای تمام سال های عمرم که نویسندگی را ادامه دهم.

بهرنگ فر افزود: زمانی که پا به عرصه نویسندگی گذاشتم متوجه شدم خاطره نویسی توجهم را به خود جلب نمی کند زیرا بازنویسی کردن خاطرات؛ زبان همان راوی است و سبک و قلم نویسنده در آن مشخص نیست، به همین دلیل برای نوشتن کتاب «آقای دریا» سبک داستان نویسی را انتخاب کردم.

وی ادامه داد: نویسنده در داستان نویسی سبک خودش را دارد، به راحتی تخیلاتش را در برگه آورده و تصاویری که در ذهن دارد را روی برگه می نویسد و قوه تخیل نویسنده است که داستان را پیش می برد، در حالی که در خاطره نویسی این سبک از نوشتن امکان پذیر نیست؛ متن ها از طرف فرد دیگری ثبت شده و نویسنده نمی تواند در ذهن راوی نفوذ کرده و او را تغییر دهد، تنها می تواند مطالب عنوان شده را به زبان ساده تر یا ادبی تر بیان کند.

این نویسنده حوزه جنگ و دفاع مقدس اضافه کرد: در کتاب «آقای دریا» توانستم خودم را در بطن اتفاق ببینم و درگوشه ای از خاطرات حضور خود را نیز احساس کنم هرآنچه که در ذهن تصور می کردم را نوشتم، رابطه عمیقی با شهید و خانوده اش برقرار کرده بودم.

وی ادامه داد: همیشه افرادی که در پروازها به عنوان یک فرد ناشناس وجود داشتند برایم جالب بود و مایل بودم یک سری اطلاعات از آنها داشته باشم داستان این شهید به من کمک کرد تا بهتر آنها را درک کنم و بیشتر بتوانم گمنامان فداکار را بشناسم.

بهرنگ فر با بیان اینکه داستان نویسی ذاتی است و در وجود تمام انسان ها نیز هست، تصریح کرد: نکته مهمی که می تواند نوشته را زیبا کند بروز احساسات نویسنده است فردی که نتواند به راحتی احساسات خود را بروز داده، توصف ماجرا کند و از زیبایی ها لذت ببرد نمی تواند بنویسد و نویسنده شود.

نوشتن؛ اطلاعاتی است که به ذهن می آید

این نویسنده هرمزگانی خاطرنشان کرد: نوشتن؛ یک سری از اطلاعاتی است که به ذهن افراد می آید، می تواند از شنیده ها، مطالعات و کتاب هایی باشد که می خواند، هرچه دایره واژه گان، تخیلات و دانسته ها گسترده تر باشد بهتر می توان نوشت، فردی که یک کتاب را مطالعه کرده است با فردی که صدها کتاب مختلف را خوانده متفاوت است هرچند اگر قلم زیبایی نیز داشته باشد، مهم حجمی از اطلاعات بیشتری است که در اختیار دارد و به راحتی می تواند موضوعات را بیان کند.

وی با تاکید براینکه نویسندگی با تمرین به دست می آید، ادامه داد: شاید فردی دوست دارد بنویسد اما نه کلاس داستان نویسی رفت است و نه شرایط آن را دارد و تصور می کند که استعداد نویسندگی را ندارد در صورتی که اگر شروع کند به نوشتن و از چیزی که دلشان می خواهد بنویسد حتی اگر روزانه یک خط از اوضاع و احوال خودشان نیز باشد، می تواند به حوزه نویسندگی راه پیدا کند.

بهرنگ فر افزود: در زندگی هر فردی روزها و لحظاتی وجود دارد که متفاوت است و کل روز را گذرانده تا همان یک ساعت را تجربه کند به همین دلیل حال عجیبی پیدا می کند و اگر همان حال عجیب را در یک خط توصیف کند و روزانه ادامه دهد، قدم به قدم به نویسنده شدن نزدیک تر می شود.

این نویسنده گفت: با توجه به گسترش فضای مجازی و شبکه های اجتماعی که کپشن نویسی در آن بسیار رواج یافته است جا برای نویسنده شدن باز شده است، نوشتن احساسات درونی را بیدار می کند و به نوعی خالی شدن احساسات است، حرفهای ناگفته ای که در دل سنگینی می کند و مدام به تو تلنگر می زند که تاب تحمل آن را ندارم باید روی کاغذ بیاوری و بنویسی و زمانی که این اتفاق بیفتد یک باری از از کلمات از دل تو خالی شده و تمام شده است و پس از آن جا برای یک سری واژه ها و احساست دیگر باز شده است که دیگر حتی شکایت نیزنمی کنی.

وی با بیان اینکه حتما نباید در واقعه ای حضور داشت تا بتوان آن را نوشت، ادامه داد: من که در زمان اتفاقات انقلاب نبودم و جنگ را درک نکرده ام، نوشته هایم با توجه به همان کتاب هایی است که دیگران نوشته اند، حتی در اطراف ما افرادی هستند که جنگ رفته اند میتوان خاطرات آنها را شنیده، در شب های خاطره شرکت کرده و کتاب های خاطره ای که نوشته شده است را بخوانیم و از آنها در نوشتن کمک بگیریم.

می توانستم کتاب خوبی در رابطه با پدر بنویسم

بهرنگ فر خاطرنشان کرد: پدر من در سالهای جنگ بیشتر در ماموریت به سر می برد به دلیل شغلی که داشت خیلی مستقیم با جنگ در جبهه ها حضور نداشت و کار او در جبهه غرب کشور بود، قبل از ماموریت مایحتاج ما را فراهم می کرد و می رفت، نبود او را به شدت احساس می کردیم.

وی افزود: بزرگتر که شدیم وسایلی در خاطرات او می دیدیم که برایمان جالب بود، حتی در کیف پول او عکس شخصی را دیدیم که ما او را نمی شناختیم، همیشه این سوال برای ما بود که او چه کسی است، بعدها متوجه شدیم روزهایی که پدر می گفت به ماموریت می رود در واقع برای شناسایی محل به سمت سنندج و ساوه می رفته است و دوستی داشته که در آن روزها به شهادت رسیده است و فکر می کنم تعلق خاطر زیادی به آن فرد دارد.

بهرنگ فر ادامه داد: اگر پدر در رابطه با خاطرات خود در دوران جنگ با ما صحبت می کرد من می توانستم کتاب خوبی در رابطه با او بنویسم، شاید قرار است از طریق دیگران فضایی را که پدرم در آن بوده است را درک کنم.

وی افزود: نوشتن در رابطه با جنگ، شهید، دفاع مقدس و اهل بیت (ع) مهجور مانده است شاید فردی که در این زمینه ها می نویسد در بین افرادی که سیاسی و اجتماعی می نویسند، اهل روشنفکری محسوب نشود اما احساس می کنم نوشتن من و امثال من که در خانوده ای این چنینی بزرگ شده ایم و بیشتر دوست ها و آشناهایمان از این فضا تاثی می گیرند، یک تعلق دینی و احساس مسئولیتی است که باید در مورد آن نوشته شود و اگرننویسم چیزی را کم گذاشته و ناشکری کرده ام.

مریم بهرنگ فر که سبک و قلمش در کتاب «آقای دریا» تاثیر مثبتی بر مخاطبانش داشته است قصد دارد خاطره پدر یکی از سرداران استان هرمزگان را نیز به سمت داستانی شدن پیش ببرد، وی همچنین کتاب هایی نیز در زمینه ویراستاری، گردآوری، ویرایش و کتاب شعر شاعران زن استان هرمزگان را نیز به چاپ رسانده است، دغدغه وی برای کودکان نیز باعث شده است دوره اصول داستان نویسی را به زبان کودکان برای مقاطع ابتدایی تدریس کند.

انتهای پیام /