قزلآلای رنگین کمان دشمن ماهیان بومی + فیلم
به گزارش خبرنگار محیطزیست خبرگزاری فارس، رها کردن ماهی قزلآلای رنگینکمان مولد در طبیعت توسط افراد ناآگاه باعث میشود که ماهیان بومی در معرض خطر قرار بگیرند. ماهی غیربومی قزلآلای رنگین کمان علاوه بر انتقال انواع بیماری به محیطهای طبیعی در مواردی نادر هیبرید یا دورگه شدن با ماهی قزلآلای خال قرمز، رقیب جدی غذایی برای گونههای مختلف از ماهیان با ارزش بومی است. این گونه مهاجم بوده و به گونههای مختلف ماهیان بومی حمله میکند و آنها را از بین میبرد.
رها سازی گونه غیر بومی قزلآلا رنگین کمان
ماهی قزلآلای خالقرمز (Salmo trutta fario) یکی از ارزشمندترین گونههای آبزی آبهای داخلی ایران است که به دلیل کاهش شدید جمعیت آن در فهرست سرخ IUCN (اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت) و در آستانه انقراض قرار دارد. این ماهی از خانواده آزادماهیان است که به دلیل ویژگیهای خاص آن که از دست انسان غذا نمیخورد، امکان پرورش و تکثیر مصنوعی ندارد.
صید غیراصولی همچنین سدسازیهای بیرویه در مسیر رودخانههای منتهی به خزر و در نتیجه ایجاد محدودیت در مسیر مهاجرت، قزلآلای خال قرمز را به یک گونه کمیاب و در معرض انقراض تبدیل کرده است. قزلآلای خال قرمز از ارس تا نزدیکی اترک در رودخانههای جاجرود، کرج و حوضه ارومیه وجود دارد اما شاید مهمترین زیستگاه کنونی این گونه، پاک ملی لار است که در دهههای اخیر به دلیل ورود ماهی قزلآلای رنگینکمان به عنوان یک گونه غیربومی و مهاجم به این زیستگاه، حیات آن به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است.
در این فیلم دیده میشود که گونه غیر بومی قزلا آلا رنگین کمان را فردی در بستر رودخانه رها میکند که این کار باعث تعارض بین دو گونه شده و در اکثر مواقع قزل آلا خال قرمز و سایر ماهیان بومی مغلوب میشود. ماهی قزل آلا رنگین کمان تغذیه زیادتری نسبت به ماهیان بومی دارد و این کار باعث میشود مواد مغذی زیادی از دسترس ماهیان بومی خارج کند.
آسیب قزلآلا رنگین کمان به ماهیان بومی
در منطقه زاگرس که زیستگاه ماهی گورخری است بعد از ورود ماهی قزلآلا رنگینکمان به شدت تعدادآنها کم شده است و به سمت یک انقراض خاموش میرود. در منطقه بهشتآباد گربه ماهی کهکشانی که بومی ایران است زندگی میکند، این ماهی صرفاً در قسمتهایی از رودخانه زندگی میکند که آب بیشتری جریان پیدا میکند.
قزل آلای رنگین کمان salmo gairdneri rich بوده است. بعد از ماهی کپور عمدهترین و قدیمیترین ماهی پرورش محسوب میگردد، این ماهی یکی از مهمترین ماهیان برای صید ورزشی قلمداد میگردد. این فعالیت در ایران با تکثیر تاسماهیان در سال 1301 وپرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان از سال 1338 آغاز شده است. رشد اقتصادی و صنعتی وهمچنین لزوم تغذیه جمعیت رو به افزایش وکیفیت برتر پروتئین آبزیان در مقایسه با سایر گوشتها، موجب افزایش توجه به آبزیان وصید در دریاها ومنابع آبی شد و در نتیجه کاهش ذخایر آبها را به دنبال داشت. بنابراین برای دستیابی به برابری تولید با تقاضا وبهرهبرداری مناسب از ذخایر چارهای جز روی آوردن به پرورش آبزیان در محیطهای قابل کنترل وهمچنین تکثیر انواع ماهیان به منظور رهاسازی وبازسازی ذخایر نبود. بدین منظور سازمان شیلات ایران اقدام به احداث اولین ایستگاه بررسی تکثیر و پرورش کپور ماهیان پل آستانه در سال 1347-1348 کرد. پس از آن نیز مجتمع تکثیر و پرورش تاسماهیان سد سنگررشت در سال 1350 به بهره برداری رسید. با توجه به استعداد مناطق مختلف هزاران مزرعه پرورش ماهی در سطح کشور فعال است.
پایان پیام /