دوشنبه 5 آذر 1403

لزوم استفاده از سیره عملی امام حسن مجتبی (ع) در زندگی / چرا به امام حسن (ع)، کریم اهل بیت می‌گویند؟

خبرگزاری دانا مشاهده در مرجع
لزوم استفاده از سیره عملی امام حسن مجتبی (ع) در زندگی / چرا به امام حسن (ع)، کریم اهل بیت می‌گویند؟

علی رنجبر نژاد ماهانی گفت: یکی از القاب این امام بزرگوار، کریم اهل بیت علیه السلام است؛ از این جهت به ایشان این لقب را دادند، چرا که امام حسن علیه السلام چند مرتبه اموال خود را در راه خدا انفاق کردند و امیدواریم سیره عملی امام حسن علیه السلام در زندگی همگان الگو باشد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حجت الاسلام و المسلمین علی رنجبر نژاد ماهانی در گفتگو با راه آرمان؛ با تبریک ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام گفت: یکی از القاب این امام بزرگوار، کریم اهل بیت علیه السلام است؛ از این جهت به ایشان این لقب را دادند، چرا که امام حسن علیه السلام چند مرتبه اموال خود را در راه خدا انفاق کردند. امام جمعه کاظم آباد کرمان ادامه داد: در تاریخ آمده است که شخصی به امام حسن علیه السلام عرض کرد که چرا هر سائل و فقیری می آید، ناامید بر نمی گردد؛ حضرت فرمودند" من هم نیازمند و محتاج خداوندی هستم که دوست ندارم من را دست خالی برگرداند و ترسم از این است که اگر سائلی را رد کنم و دست خالی برگردانم، خداوند متعال نیز دست من را خالی برگرداند". کارشناس مسائل مذهبی با بیان اینکه روز میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام به عنوان روز اکرام نیز نامگذاری شده است، عنوان کرد: یکی از فلسفه های روزه این است که فردی که روزه می گیرد به یاد فقرا، نیازمندان و ایتام هم باشد و ما از امام حسن مجتبی علیه السلام این درس را فرا خواهیم گرفت که به فکر فقرا، نیازمندان و ایتام باشیم. حجت الاسلام و المسلمین رنجبر نژاد ماهانی ابراز کرد: روزی امام حسن مجتبی و برادرش حسین علیه السلام به همراهی شوهر خواهرشان بدالله بن جعفر به قصد مکه و انجام مراسم حج از شهر مدینه خارج شدند؛ در مسیر راه آذوقه خوراکی آن ها پایان یافت و آنان تشنه و گرسنه گشتند؛ و همین طور به راه خویش ادامه دادند تا به سیاه چادری نزدیک شدند، پیرزنی را در کنار آن مشاهده کردند، به او گفتند: ما تشنه ایم، آیا نوشیدنی داری؟ امام جمعه کاظم آباد کرمان اظهار کرد: پیرزن عنوان کرد بلی، بعد از آن هر سه نفر از مَرکب های خود پیاده شدند؛ و پیرزن بُزی را که جلوی سیاه چادر خود بسته بود، به میهمانان نشان داد و گفت: خودتان شیر آن را بدوشید و استفاده نمائید؛ میهمانان گفتند: آیا خوراکی داری که ما را از گرسنگی نجات دهی؟ پاسخ داد: من فقط همین حیوان را دارم، یکی از خودتان آن را ذبح نماید و آماده کند تا برایتان کباب نمایم و آن را میل کنید. وی ادامه داد: لذا یکی از آن سه نفر گوسفند را سر برید و پوست آن را کَند و پس از آماده شدن تحویل پیرزن داد؛ و او هم آن را طبخ کردو جلوی میهمانان عزیز نهاد و آن ها تناول کردند و هنگامی که خواستند خداحافظی نمایند و بروند گفتند ما از خانواده قریش هستیم و اکنون قصد مکه داریم چنانچه از این مسیر بازگشتیم، حتما جبران لطف تو را خواهیم کرد. حجت الاسلام و المسلمین رنجبر نژاد ماهانی افزود: پس از رفتن میهمانان ناخوانده، شوهر پیرزن آمد و چون از جریان آگاه شد، همسر خود را مورد سرزنش و توبیخ قرار داد که چرا از کسانی که نمی شناختی، پذیرائی کردی؛ این جریان گذشت، تا آن که سخت در مضیقه قرار گرفتند و به شهر مدینه رفتند، پیرزن از کوچه بنی هاشم حرکت می کرد، امام حسن مجتبی علیه السلام جلوی خانه اش روی سکوئی نشسته بود، پیرزن را شناخت. امام جمعه کاظم آباد کرمان گفت: حضرت مجتبی علیه السلام فورا غلام خود را به دنبال آن پیرزن فرستاد، وقتی پیرزن نزد حضرت آمد فرمود: آیا مرا می شناسی؟ گفت خیر؛ امام علیه السلام فرمودند من آن میهمان تو هستم که در فلان روز به همراه دو نفر دیگر بر تو وارد شدیم؛ و تو به ما خدمت کردی و ما را از گرسنگی و تشنگی نجات دادی؛ پیرزن گفت پدر و مادرم فدای تو باد! من به جهت خوشنودی خدا به شما خدمت کردم؛ و انتظار چیزی نداشتم. وی تصریح کرد: حضرت دستور داد تا تعدادی گوسفند و یک هزار دینار به پاس ایثار پیرزن تحویل او شود و سپس او را به برادر خود امام حسین علیه السلام و شوهر خواهرش عبدالله معرفی کرد و آن ها هم به همان مقدار به پیرزن کمک کردند. کارشناس مسائل مذهبی خاطر نشان کرد: امیدواریم سیره عملی امام حسن علیه السلام در زندگی همگان الگو باشد و در ماه ضیافت الهی و ماهی که به میهمانی خدا می رویم؛ فقرا و نیازمندان را درک کنیم. انتهای پیام /