معاون اندیشکده بروکینگز: سیاست فشار حداکثری ترامپ به شدت غیرسازنده بود
تهران - ایرنا - «سوزان مالونی» از مدیران ارشد اندیشکده «بروکینگز» با بیان اینکه سیاست فشار حداکثری دونالد ترامپ به شدت غیرسازنده بود، تاکید کرد: هیچ راه حل آسان و سریعی برای حل تنش میان ایران و آمریکا وجود ندارد و یک دیپلماسی دقیق و پایدار برای بازیابی اعتماد مورد نیاز است.
اندیشکده «بروکینگز» دیدگاه های تحلیلگران خود را در حوزه سیاست خارجی رئیس جمهوری بعدی آمریکا در فهرستی برشمرده است. بخش مربوط به ایران این گزارش به وسیله «سوزان مالونی» از معاونان این اتاق فکر آمریکایی و کارشناس ارشد مسائل خاورمیانه ارائه شده است.
این تحلیلگر مسائل ایران تاکید دارد: دولت بعدی باید به دنبال تحقق توافقی سریع و موقت در زمینه فعالیت هسته‌ای ایران باشد.
معاون اندیشکده بروکینگز در تارنمای این اتاق فکر عنوان داشت: مدیریت فاجعه درمانی کووید 19 و ویرانی اقتصادی که این بیماری در ایالات متحده و دیگر کشورهای جهان رقم زده است به طور قطع بالاترین اولویت را برای رئیس جمهوری بعدی آمریکا خواهد داشت. اما رئیس جمهوری بعدی آمریکا باید با بحران‌هایی در سراسر جهان دست و پنجه نرم کند که بسیاری از آن‌ها به خاطر سیاست های غلط چهارسال گذشته تشدید شده‌اند. یکی از فوری‌ترین پرونده‌ها ایران است. هنگامی که ترامپ در سال 2017 روی کار آمد، تهران توافقنامه‌ای را امضا کرد که محصول سال‌ها مذاکره سخت بود. هدف توافق جلوگیری از پیشرفت مداوم هسته ای تهران به سوی کسب تسلیحات اتمی بود. این توافق ناقص بود اما در خدمت هدفی که برایش تعیین شد، عمل می کرد و هدف آن هم کسب اطمینان از این امر بود که ایران نمی‌تواند به تسلیحات هسته‌ای دست پیدا کند.
این تحلیلگر نوشت: تصمیم سال 2018 ترامپ در کنار گذاشتن توافق هسته ای (برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام)، محدودیت های تهران را از بین برد و برنامه زمانی برای دستیابی ایران به سلاح اتمی (nuclear breakout) را از یک سال به حدود سه ماه و نیم کاهش داد. درحالی که فشار حداکثری ترامپ منابع ایران را کاهش داد اما ایران به پذیرش توافقی تازه وادار نشدند. این خط مشی منافع آمریکا در خاورمیانه را نیز با مشکل مواجه کرد و همزمان خسارت‌هایی را برای 80 میلیون ایرانی به همراه داشت؛ سیاست ترامپ به نحو چشمگیری غیرسازنده بود.
وی افزود: البته هیچ راه حل آسان و سریعی برای حل این وضعیت وجود ندارد. یک دیپلماسی دقیق و پایدار برای بازیابی اعتماد میان ایالات متحده و دیگر طرف‌های توافق مورد نیاز خواهد بود تا موجب حرکت هر دو طرف در جهت رعایت تعهدات پیشین در توافق برجام شود. ایالات متحده و شرکای آن باید از روند دیپلماتیک در تعامل با تهران برای رفع نقایص توافق هسته ای استفاده کنند. رئیس جمهوری بعدی باید برای مذاکرات پیچیده و پرچالشی وقت بگذارد. در ضمن اقداماتی در زمینه ایجاد حمایت دو حزبی در داخل آمریکا صورت بگیرد به نحوی که این اطمینان ایجاد شود که هر توافقی تحت تاثیر سیاست‌های داخلی آمریکا قرار نخواهد گرفت.
*انتشار این مطلب به معنی تائید محتوای آن نیست.
*س_برچسب‌ها_س*