موسیقی نواحی؛ جشنواره‌ای که چند مدعی و میزبان دارد
جشنواره موسیقی نواحی در حال حاضر سه مرجعِ تصمیم‌گیری دارد و دو استان کشور هم مدعیِ میزبانی از آن هستند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی با حواشیِ بسیاری برگزار شد. جشنواره‌ای که چهارده دوره‌ی قبلی خود را در کرمان برگزار کرده بود، این بار و برای اولین بار در جایی به جز کرمان برگزار شد. همین کوچِ ناگهانی جشنواره از کرمان به گرگان نخستین و بزرگترین حاشیه بود.
مسئولان وزارت ارشاد هماهنگی میان مسئولانِ تهران و کرمان را هم نتوانستند مدیریت کنند؛ به گونه‌ای که مدیرکل ارشاد استان کرمان از برگزاریِ پانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی در اردیبهشتِ 1402 در کرمان سخن می‌گفت و همان موقع مسئولان دفتر موسیقی وزارت ارشاد و انجمن موسیقی ایران، زمینه‌های برگزاری پانزدهمین دوره این جشنواره را در آبان 1401 در گرگان فراهم می‌کردند.
استاندار کرمان به صراحت می‌گفت جشنواره در کرمان خواهد ماند؛ در حالی که خبر آمد جشنواره به استان گلستان و شهر گرگان منتقل شده است. این ناهماهنگی حتی هنرمندان موسیقی نواحی را هم سردرگُم کرده بود.
به هر روی جشنواره به گرگان رفت و همان جا هم برگزار شد.
سهم هنرمندان از بودجه جشنواره موسیقی نواحی چقدر است؟ / شگفتی کرمانیهاحاشیههای آمدن آقای وزیر به گرگان
اختتامیه پانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی، طبق روالِ هر رویدادی قرار بود در آخرین روز (جمعه 27 آبان 1401) و پس از پایانِ تمام اجراها برگزار شود. حال آنکه این اختتامیه در کمال تعجب در روز پنجشنبه برگزار شد. علت این امر هم این بود که محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی روز پنجشنبه به گرگان آمد!
این اتفاق باعث شد که مخاطبان گمان کنند که جشنواره در روز پنجشنبه تمام شده است. همین بود که اجراهای روز جمعه با تعداد اندکی تماشاگر برگزار شد.
ماموریتِ جدایی آقای وزیر از خبرنگاران
محمدمهدی اسماعیلی در هر برنامه‌ای که باشد، وقتی را به پاسخگویی به خبرنگاران اختصاص می‌دهد. پرسش‌هایی در حوزه فرهنگ و هنر وجود دارد که شاید تنها در حاشیه برنامه‌ها می‌توان پاسخ آنها را از آقای وزیر گرفت. اختتامیه جشنواره موسیقی نواحی هم یکی از همین رویدادها بود.
مراسم تمام شد. آقای وزیر که برای بخش پایانیِ مراسم (تقدیر از پیشکسوتان موسیقی نواحی) روی صحنه رفته بود، همانجا روی صحنه ماند. نمایندگان رسانه‌های استانی بلافاصله با راهنماییِ مسئولان جشنواره روی صحنه رفتند تا پرسش‌هایشان را با آقای وزیر در میان بگذارند.
جمعی از خبرنگاران تخصصیِ حوزه موسیقی هم قصد رفتن روی صحنه را داشتند؛ مسئولان برگزاری جشنواره اما از این اتفاق جلوگیری کردند. در همین حال دبیر اجرایی جشنواره و مدیر روابط عمومی جشنواره هم شاهد این ماجرا بودند و هیچ واکنشی به آن نداشتند.
خبرنگاران اصرار کردند که باید پرسش‌هایشان را با وزیر ارشاد در میان بگذارند اما مسئولان برگزاری جشنواره به هیچ وجه حاضر به انجام این کار نشدند.
در نهایت محمدمهدی اسماعیلی از درِ پشت صحنه به بیرون از سالن مشایعت شد.
حال این پرسش پیش می‌آید که چرا مسئولان برگزاری جشنواره نمی‌خواستند آقای وزیر با خبرنگاران تخصصی حوزه موسیقی مواجه شود! چه پرسشی در این میان وجود داشت که مطرح کردنش به ضرر آنها بود.
یک دبیرخانه و چند متقاضی / یک جشنواره و چند میزبان
طبیعی است که هر جشنواره یک دبیرخانه دائمی داشته باشد. این دبیرخانه هم باید در یک شهر مستقر شود. جشنواره موسیقی نواحی اما معلوم نیست دبیرخانه دائمی‌اش کجاست! تهران؟ کرمان؟ یا گرگان!
سال گذشته و در جریانِ برگزاریِ چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی در کرمان، محمود شالویی سرپرست معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در کرمان، اعلام کرد که دبیرخانه دائمیِ این جشنواره را به کرمان واگذار کرده است. یک سال بعد و همین چند روز پیش و در جریان برگزاری اختتامیه پانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی در گرگان، وزیر ارشاد این دبیرخانه را به گرگان تعارف کرد!
در جریان برگزاری مراسم اختتامیه در گرگان، یکی از هنرمندانِ گرگانی از میان تماشاگران برخاست و از وزیر ارشاد خواست که میزبانی جشنواره موسیقی نواحی را به گرگان بدهد. محمدمهدی اسماعیلی هم همانجا روی صحنه با این درخواست موافقت کرد!
به این ترتیب در حال حاضر، جشنواره موسیقی نواحی سه صاحب دارد؛ صاحب نخست مسئولان معاونت هنری و دفتر موسیقی و انجمن موسیقی هستند. صاحب دوم کرمانی‌ها هستند که این جشنواره اساساً در این شهر متولد شده است. صاحب سوم مسئولان ارشاد در استان گلستان هستند که پانزدهمین دوره را میزبانی کرده‌اند و موافقتِ وزیر ارشاد برای تداومِ این میزبانی را هم گرفته‌اند.
همه آنچه در اینجا به آن اشاره شد، بخشی از حاشیه‌ها و نکاتِ مبهمِ جشنواره موسیقی نواحی است. البته که این جشنواره حاشیه‌های دیگری هم داشته و دارد که در مطالبی مجزا به آن خواهیم پرداخت.