نجات دهنده های ایران از راه رسیدند

• فهرست محتوا
• جهش تأمین مالی سبز: فراتر از مرز 823 میلیون دلار
• پشت پرده تقاضای باقیمانده: آیا نیاز واقعی 173 میلیون دلار است؟

در پی موج گسترده جهانی شدن و نیاز مبرم به گذار به سمت منابع انرژی پایدار، جمهوری اسلامی ایران نیز با رشد قابل توجهی در تأمین مالی پروژه‌های انرژی خورشیدی، نشان داد که عزم جدی برای تحقق اهداف توسعه سبز خود دارد؛ رشد بیش از 100 درصدی در تخصیص ارز واردات پنل‌های خورشیدی نسبت به سال گذشته، زنگ خطر و فرصت بزرگی را به صدا درآورده است.

جهش تأمین مالی سبز: فراتر از مرز 823 میلیون دلار

بنابر اعلام بانک مرکزی، مجموع تخصیص و تأمین ارز واردات پنل‌های خورشیدی از ابتدای سال 1404 تا تاریخ 21 مهرماه از مرز 823 میلیون دلار عبور کرده است. این رقم در مقایسه با کل تأمین مالی صورت گرفته در طول سال 1403 که حدود 395 میلیون دلار بود، نمایانگر یک جهش تاریخی و رشد بیش از دو برابری در حمایت از پروژه‌های تولید انرژی پاک در کشور است. این تخصیص عظیم ارز، نشان از تعهد دولت به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و تسریع در اجرای پروژه‌های بزرگ مقیاس تولید برق از طریق انرژی خورشیدی دارد.

تأمین مالی این حجم از واردات، مستلزم یک برنامه‌ریزی دقیق ارزی و همکاری مؤثر بین وزارت نیرو، سازمان برنامه و بودجه، و بانک مرکزی است. کارشناسان معتقدند که این افزایش تخصیص، نه تنها به افزایش ظرفیت تولید برق کشور کمک می‌کند، بلکه به‌طور غیرمستقیم بر تثبیت نرخ ارز در تخصیص‌های غیرنفتی نیز تأثیر مثبت خواهد داشت، زیرا کاهش نیاز به واردات سوخت‌های فسیلی، فشار تقاضا بر منابع ارزی را تعدیل می‌کند.

پشت پرده تقاضای باقیمانده: آیا نیاز واقعی 173 میلیون دلار است؟

بر اساس این گزارش، کل تقاضای باقیمانده برای واردات پنل‌های خورشیدی که در سامانه‌های ارزی ثبت شده، حدود 173 میلیون دلار برآورد می‌شود. مقامات بانکی تأکید کرده‌اند که فرآیند تخصیص و تأمین این میزان ارز، با توجه به اولویت انرژی، طی روزهای آینده نهایی خواهد شد. این تعهد، نشان می‌دهد که زنجیره تأمین، علیرغم چالش‌های بین‌المللی، در حال مدیریت شدن است.

با این حال، فعالان صنعت انرژی خورشیدی این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا این رقم 173 میلیون دلاری، کل نیاز واقعی بازار برای تکمیل ظرفیت‌های برنامه‌ریزی شده تا پایان سال است یا صرفاً باقیمانده تقاضاهایی است که پس از تخصیص‌های کلان اخیر باقی مانده‌اند. اگر این میزان پاسخگوی نیاز واقعی نباشد، می‌تواند منجر به تأخیر در راه‌اندازی پروژه‌های جدید و کاهش انگیزه سرمایه‌گذاران در سه ماهه پایانی سال شود. شتاب در تخصیص این سهم باقیمانده، کلید حفظ این روند رو به رشد در گذار انرژی خواهد بود. اگر تخصیص‌ها به موقع انجام پذیرد، می‌توان پیش‌بینی کرد که ظرفیت نصب شده انرژی خورشیدی در کشور جهش چشمگیری را تجربه کند و ایران را در مسیر اهداف بلندمدت توسعه پایدار قرار دهد.