پرزیدنت 25 میلیون دلاری

به گزارش خبرنگار گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، «نیکلاس مادورو»، رئیس‌جمهور ونزوئلا، خودکامه ای است که به دلیل انتخابات پر از اما و اگر و سرقت آرای مردم در آخرین انتخابات کشورش در داخل و خارج محکوم شده است. با این حال، او روز جمعه (21 دی ماه) برای سومین دوره ریاست جمهوری سوگند یاد کرد.

این در حالی است که وی بر سقوط چشمگیر اقتصادی و سیاسی کشورش نظارت داشته است: از تورم سرسام‌آور و خاموشی‌های برق گرفته تا گرسنگی، مهاجرت دسته جمعی و از هم گسیختن دموکراسی در این کشور. «جولی تورکوویتز» و «ژنویو گلاتسکی» در گزارشی برای نیویورک تایمز نوشتند، مادورو روز جمعه در مراسم سوگند خود در کاراکاس، دست چپ خویش را بالا برد و با جمله «در پیشگاه تاریخ سوگند می خورم» اعلام کرد که برای یک دوره «صلح، رفاه، برابری و دموکراسی جدید» ریاست را آغاز خواهد کرد.

اگر او بتواند 6 سال کامل در قدرت بماند، سلطنت حزبش تا به دهه سوم عمر خود خواهد رسید. مادورو حتا پس از آنکه میلیون‌ها ونزوئلایی از صندوق رأی برای ابراز تمایل به تغییر استفاده کردند، به «میرافلورس»، کاخ ریاست‌جمهوری بازمی‌گردد. او این کار را در بحبوحه سرکوب شدید انجام داد، آن هم در حالی که پلیس و ارتش در لباس ضد شورش خیابان های پایتخت را پوشانده بودند و روزنامه نگاران، فعالان و رهبران جامعه در زندان بودند و دستگاه گسترده نظارتی او هم سخت مشغول کار بود.

مردی که - یعنی ادموندو گونزالس - ایالات متحده و دیگران می گویند در انتخابات پیروز شد، همچنان در تبعید به سر می برد، مجبور به فرار به اسپانیا شده است در حالی که مهم ترین رهبر اپوزیسیون این کشور، «ماریا کورینا ماچادو»، در داخل ونزوئلا پس از مدتی مخفی زیستن ظاهر شد. وی اگرچه دستگیر شد اما بر اساس روایت ها، کمی بعد آزاد شد.

روز پنجشنبه (20 دی ماه) ماچادو برای اولین بار از ماه اوت از زندگی مخفی خارج شد و به تظاهرات خیابانی علیه مادورو در کاراکاس پیوست. او بالای یک کامیون ایستاده بود در حالی که هزاران حامی که همگی در خطر بازداشت بودند فریاد می زدند «آزادی! آزادی! آزادی». این رهبر اپوزیسیون گفت که پس از آن، او را از موتور سیکلتش پایین کشیدند و برای مدت کوتاهی توسط اعضای پلیس ملی بازداشت و سپس آزاد شد.

به نوشته «تورکوویتز - گلاتسکی»، گزارشگران نیویورک تایمز، اعتراضات کمی علیه دولت صورت گرفته است و تهدید همیشه حاضر مبنی بر اینکه نیروهای امنیتی غیرنظامیان را زندانی خواهند کرد، ادامه تجمع هواداران ماچادو به خیابان ها را دشوار کرده است. هواداران گونزالس امیدوار بودند که او دوباره در ونزوئلا برای مراسم سوگند حاضر شود، همانطور که در ماه های اخیر بارها وعده داده بود. اما روز جمعه، ماچادو گفت که دولت حریم هوایی کشور را بسته است و همین باعث شد ورود وعده داده شده گونزالس برای یک مدت نامشخص دیگر به تعویق بیندازند.

مادورو نیز به نوبه خود با این احتمال مواجه است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب، که تیم سیاست خارجی خود را با دشمنان مادورو پر کرده است، موضع سختی علیه او اتخاذ کند و احتمالاً تحریم های اقتصادی بیشتری را اعمال کند. در واکنش، رهبر ونزوئلا شش ماه گذشته را صرف بازداشت مجموعه ای از زندانیان خارجی کرده است، که به گفته تحلیلگران و دیپلمات های سابق آمریکایی، امیدوار است از آن به عنوان ابزاری برای چانه زنی در مذاکرات با ایالات متحده و سایر کشورها استفاده کند.

به گفته گروه ناظر «فورو پنال»، از ماه جولای به این سو، نیروهای امنیتی ونزوئلا حدود 50 بازدیدکننده و دارندگان گذرنامه دوگانه از بیش از 12 کشور را بازداشت کرده است. «گونزالو هیمیوب»، یکی از بنیانگذاران فورو پنال، گفت: «آنها گروهایی هستند که باید مبادله شوند».

مادورو خواهان حذف تحریم‌های ایالات متحده است که اقتصاد ونزوئلا را تحت تأثیر قرار داده است. او خواهان به رسمیت شناخته شدن بین‌المللی، از جمله سایر تغییرات سیاستی است. مقامات ونزوئلا می گویند که حداقل 9 نفر را با تابعیت امریکایی یا مقیم آمریکا بازداشت کرده اند. مقامات برخی از آنها را به توطئه برای کشتن مادورو متهم می کنند.

ایالات متحده هیچ حضور دیپلماتیکی در ونزوئلا ندارد و یک نماینده وزارت امور خارجه گفت که دولت ایالات متحده نمی داند اتباعش در کجا نگهداری می شوند. بستگان سه شهروند آمریکایی بازداشت شده گفتند که از ماه ها پیش از ناپدید شدن عزیزانشان خبری از آنها نداشته اند.

«دیوید استرلا»، 64 ساله، پدر پنج فرزند، در 9 سپتامبر از طریق زمین از کلمبیا وارد ونزوئلا شده بود. همسرش، «الویا ماسیاس»، 44 ساله، این را تایید می کند. ماسیاس، او را «ماجراجویی» توصیف کرد که - پر از خوش بینی بود و می گفت وضعیت ونزوئلا «آنقدرها هم بد نیست». او به دیدار دوستانش رفته بود. ماسیاس گفت که همسرش در بخش «کنترل کیفیت» برای شرکت های داروسازی در نیوجرسی کار می کرد و در حال آماده شدن برای بازنشستگی بود و پیش از این هم یک بار از ونزوئلا دیدن کرده بود. ماسیاس گفت: «این وضعیت تأثیری به شدت منفی بر زندگی ما داشته است».

جنبش سوسیالیستی مادورو از سال 1999، یعنی زمانی که سلف او «هوگو چاوز» روی کار آمد، کشور را اداره می کند. در ماه ژوئیه، مادورو با دشوارترین چالش انتخاباتی خود مواجه شد و وقتی دولت ماچادو را از نامزدی منع کرد، گونزالس، یک دیپلمات سابق، نامزد ریاست جمهوری شد.

حتی در بحبوحه کارزار سرکوب فزاینده، بسیاری از ونزوئلایی ها برای حمایت از گونزالس به هر ضرب و زوری بود حضور یافتند. در روزهای پس از انتخابات، اپوزیسیون هزاران برگه شمارش آرا را جمع آوری و آنها را در فضای مجازی منتشر کرد و نشان داد گونزالس با قاطعیت پیروز شده است. با این حال، مادورو اعلام پیروزی کرد؛ ادعایی که ناظران مستقل آن را مورد تردید قرار دادند.

ایالات متحده گونزالس را به عنوان برنده به رسمیت شناخته است و حتا متحدان مادورو مانند «گوستاوو پترو» رئیس جمهور کلمبیا و «لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا» رئیس جمهور برزیل، دو همسایه چپگرای ونزوئلا، از مادورو فاصله گرفته اند. برخی از تحلیلگران گفتند که مادورو تصمیم به دستگیری خارجی ها گرفته است، زیرا دیده است که به این وسیله، به آنچه می خواهد می رسد.

در سال 2022 و سپس در سال 2023، ایالات متحده با دولت ونزوئلا قراردادهایی منعقد کرد که در آن واشنگتن متحدان بلندپایه ونزوئلا را در ازای شهروندان آمریکایی که در اختیار مادورو بودند، آزاد کرد. این بخشی از تغییر در روابط آمریکا با دولت‌هایی بود که آمریکایی‌ها را در خارج از کشور اسیر می‌کنند.

در گذشته، سیاست ایالات متحده این بود که با اسیرکننده‌ها مذاکره نکند، زیرا از این می‌ترسید که چنین مذاکره ای کشور اسیرکننده را تشویق به انجام دوباره این کار کند. این امر باعث شد آمریکایی‌های بازداشت شده امید چندانی به نجات نداشته باشند و منتقدان می‌گویند که حتا در مرگ افرادی مانند «جیمز فولی»، روزنامه‌نگار کشته شده توسط داعش در سوریه در سال 2014 چنین رویکردی نقش داشته است. از آن زمان ایالات متحده تمایل بیشتری برای مذاکره نشان داده است.

اما برخی از منتقدان معتقدند که چنین کاری، باعث تشویق مادورو به در پیش گرفتن همین رویه می شود. «تام شانون» که از مقامات بلندپایه وزارت امور خارجه در دولت اوباما و ترامپ بود معتقد است که مادورو از توافقات اخیر گروگان گیری با روسیه به وجد آمده است. او معتقد است که دولت ایالات متحده باید «دردی را به آدم ربایان تحمیل کند که روشن کند این اتفاق دیگر تکرار نخواهد شد».

موارد دیگر گروگان گیری هم هست که نمایندگان تیم انتقالی ترامپ از اظهار نظر در مورد آن خودداری کردند. در کاراکاس، بسیاری در تظاهرات ضد مادورو در روز پنجشنبه شرکت کردند، اگرچه تجمعات مشابه با خشونت نیروهای امنیتی مواجه شد و با کشته شدن شرکت کنندگان پایان یافت.