پیامبر (ص) هیچگاه آغازکننده جنگ نبود / امیرالمؤمنین فتوحات پس از پیامبر (ص) را مشروع نمیدانست
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران توانا، نشست فتوحات در صدر اسلام توسط شرکت چاپ و نشر بینالملل با حضور سعید طاووسی و محمدحسین رجبی دوانی و علی بهرامیان در سرای اهل قلم برگزار شد.
در این برنامه رجبی دوانی گفت: اسلام دین تبلیغ بر مبنای موعظه حسنه و ارزشهای اخلاقی است. در زمان پیامبر اکرم (ص) هیچ موردی درباره اعزام نیروهای نظامی به صورت فیالبداهه برای اینکه مردمی را موظف و مکلف کنند یا اسلام بیاورند و یا با آن ها بجنگند نداریم. تمام جنگهایی که در صدر اسلام اتفاق افتاد همه جنبه تدافعی داشت از جمله جنگ روم که شروع کننده جنگ، پیامبر اکرم (ص) نبودند.
وی در ادامه با بیان اینکه نباید اسلام را با نیروی نظامی و تهاجمی معرفی کنیم، گفت: این کاری است که خلفا بعد از رحلت پیامبر (ص) کردند و امیرالمؤمنین علی (ع) به عنوان وصی پیامبر (ص) و دوم شخص عالم اسلام با این نوع گسترش اسلام مخالف بود اگرچه نقلهایی در زمان خلیفه دوم درباره مشاوره در زمینه نظامی وجود دارد.
وی یادآور شد: اینکه گفته شده امام حسین (ع) و امام حسن (ع) در این فتوحات حضور داشتند، دروغی بیش نیست. امیرالمومنین علی (ع) برای فتوحات مشروعیت قائل نبودند و یکی از دلایلی که عربها با امیرالمؤمنین علی (ع) دشمن شدند، بازگردانی اسرای فتوحات به خانوادههایشان بود. در این راستا کتاب سیرهنامه امیرالمؤمنین (ع) در بخش فتوحات قابل نقد است.
علی بهرامیان بیان کرد: بطور کلی جریان تاریخ نگاری اسلامی چه به صورت نگارش سیره پیامبر اکرم (ص) و چه احادیث مربوط به دوران خلفای نخستین یا بنی امیه و بنی عباس که نوشته شده، اثباتکننده این است که خلافت همان اسلام است.
وی در ادامه افزود: تحقیق در تاریخ این دوره بسیار سخت و دشوار و خیلی تخصصی است و فضای مجازی با تمام مزایا، دارای یک عیب بزرگ است که انسانهای بیاطلاع فکر میکنند اگر دوتا کتاب بخوانند توانایی داوری کردن دارند. ورود بدون اطلاع دقیق از تاریخنگاری اسلامی بسیار خطا است. درباره همین قضیه باید این را گفت که نگاه به تاریخ این دوره دست کم از زمانی که سعی کردیم رویکرد علمی داشته باشیم هنوز آنطور که باید استوار نیست و تحت تأثیر جریانهای مختلف است و به همین دلیل انسانهای بیاطلاع ورود پیدا میکنند.
در ادامه بهرامیان با بیان اینکه نه تنها امیرالمومنین علی (ع) با جریان فتوحات موافق نبود بلکه در مقابل کار انجام شده قرار گرفته و خلافت را پذیرفته بودند و لازم به ذکر است در دوره خلافت امیرالمومنین علی (ع) تقریباً جریان فتوح متوقف بود.
بهرامیان گفت: منظور از اسلام مصری آن اسلامی است که به ویژه گروههای احیایی در این صد سال اخیر دنبالش بودند و تصور میکردند اسلام مساوی با عربیت است و در آن دشمنی با ایران و تشیع کاملاً بارز است. بعضیها فتوحات را اسلامی شدن میدانند که اصلاً اینطور نیست و سوالی به وجود میآید که با استناد به کدام روایات به این نتیجه رسیدند؟!
در ادامه سعید طاووسی اظهار داشت: همانطور که اشاره شد جریان خلافت حتی در مسئله فتوحات، میخواهند پیغمبر اکرم (ص) را مؤسس فتوحات مطرح کنند و از جمله جنگ روم همانطور که دکتر رجبی فرمودند تمام این تحرکات از جانب رومیها بوده است و همچنین بنده در مقالهای با عنوان انگیزههای سیاسی در جعل روایات مدح و ذم بلاد نشان دادم عمده روایات ساخته دوران فتوحات است برای مثال، قزوین دری است از درهای بهشت!
طاووسی درباره حضور امام حسین (ع) و امام حسن (ع) در فتوحات گفت: این یک روایت ضعیف نیست بلکه کذب محض است. شیعیان اصلاً در فتوحات شرکت نمیکردند. من در اصحاب ائمه کسی که اهل فتوحات باشد کسی را پیدا نکردم بجز بشیر رهال که گفتند از اصحاب امام باقر (ع) است و من در رسالهام ثابت کردم ایشان زیدی بوده و در قیام ابراهیم عبد الله بن الحسن کشته میشود و اصلاً ارتباطی به امامان ما نداشته است.
طاووسی در پایان افزود: ممکن است این کتاب در بخشهای مختلف خیلی قابل استفاده باشد اما ما صرفا بخش فتوحات را محل بحث قرار دادیم.
انتهای پیام /