کاهش قیمت مسکن در کشور دوست

طبق اطلاعات منتشر شده توسط اداره ملی آمار چین، قیمت مسکن جدید در مقایسه با سال گذشته 5.3 درصد کاهش یافته است که این کاهش، سریع‌ترین نرخ از ماه مه 2015 به شمار می‌رود و در مقایسه با کاهش 4.9 درصدی در ماه جولای قرار دارد.

قیمت خانه‌های جدید برای چهاردهمین ماه متوالی به صورت ماهانه و 0.7 درصد کاهش یافت که با کاهش در ماه جولای مطابقت داشت.

بازار املاک همچنان با مشکلاتی مانند بدهکاری، آپارتمان‌های تمام نشده و کاهش اعتماد خریداران، فشار بر سیستم مالی و به خطر انداختن هدف رشد اقتصادی 5 درصدی در سال، مقابله می‌کند.

نظرسنجی رویترز پیش‌بینی کرد که قیمت مسکن در چین در سال 2024 به میزان 8.5 درصد و در سال 2025 به میزان 3.9 درصد کاهش خواهد یافت، زیرا این بخش در تلاش برای ثبات است.

بر اساس داده‌های رسمی، سرمایه‌گذاری در املاک 10.2 درصد کاهش یافت و فروش مسکن 18 درصد نسبت به سال قبل در هشت ماه اول کاهش یافت.

رویترز گزارش کرد که سیاستگذاران چینی تلاش‌های خود را برای حمایت از این بخش از جمله کاهش نرخ وام مسکن و کاهش هزینه‌های خرید مسکن تشدید کرده‌اند که تا حدی تقاضا را در شهرهای بزرگ احیا کرده است.

کوچک‌سازی موتور متحرکه سوداگری در بازار مسکن

درحالی برخی از کارشناسان مسکن، کوچک‌سازی را راهی برای برون‌رفت این بازار از بحران می‌دانند که بررسی‌ها نشان می‌دهد، کوچک‌سازی هیج تاثیری در خانه‌دار کردن مردم ندارد و صرفا زمینه را برای افزایش تقاضای سرمایه‌ای و ایجاد سوداگری در این بازار فراهم می‌کند.

به گزارش ایسنا، آمارها نشان می‌دهد وضعیت بازار مسکن روزبه‌روز بحرانی‌تر و لزوم مداخله دولت برای سروسامان دادن این بازار بیشتر می‌شود. در این میان گزینه‌های متفاوتی پیش‌روی دولت چهاردهم است. برخی از این گزینه در دولت‌های گذشته اجرایی شده و به خوبی نتایج خود را نشان داده است. کوچک‌سازی مسکن یکی از همان راه‌هایی است که برخی از کارشناس‌ها آن را برای عبور از بحران مسکن پیشنهاد می‌دهند؛ راه‌حلی که پیش‌تر نیز در دهه 70 عملیاتی شد و افزایش سه برابری قیمت مسکن را ایجاد کرد.

نتایج برسی‌ها نشان می‌دهد، که هرگاه دولت با کوچک کردن متراژ خانه به دنبال بالابردن درصد مالکیت در کشور بود، نه تنها مردم خانه‌دار نشدند بلکه قیمت مسکن چند برابر شد. علاوه براین داده‌ها، خود مردم نیز علاقه‌ای به خرید خانه کوچک ندارند. به عبارت بهتر کوچک‌سازی نیاز مصرفی را جواب نمی‌دهد و تنها تولید نیاز سرمایه‌ای در بازار مسکن می‌کند. داده‌های جدیدترین گزارش تحولات بازار مسکن شهر تهران که توسط بانک مرکزی منتشر شده، نشان می‌دهد میزان خرید خانه در مناطقی از شهر تهران که تراکم بیشتری دارد و خانه‌های کوچکتری ساخته شده، کمتر از مناطقی است که خانه‌های بزرگتری دارند. همچنین، داده‌های آخرین گزارش مرکز سرشماری نشان می‌دهد متراژ خانه بیشتر ایرانی‌هایی که مالک خانه هستند، بیشتر از 80 متر است. از سوی دیگر، برخی از کارشناسان حوزه مسکن از قبیل محمدصالح شکوهی بیدهندی و بهزاد عمران‌زاده معتقد هستند کوچک‌سازی تاثیری در افزایش قدرت خرید خانه ندارد و این کالا را بیش از پیش سرمایه‌ای می‌کند.

بی‌تاثیری کاهش متراژ در قیمت یک واحد

موافقان ساخت «میکرو آپاتمان‌ها» معتقد هستند، گرانی مسکن عاملی است که نمی‌گذارد متقاضیان خانه، مالک آن شوند. پس می‌توان با ساخت خانه‌های کوچک‌تر قیمت آن را کاهش داد تا افراد بیشتری صاحب خانه شوند. این درحالی است که با شروع کوچک‌سازی مسکن کشور، قیمت مسکن افزایش داشته است. یعنی در مدت چهار سال 72 تا 76 خانه از متری 51 تا 53 هزار تومان به 157 هزار تومان رسید.

همچنین براساس داده‌های سرشماری سال 95 درصد مالکیت واحدهای کوچک کمتر از واحدهای بزرگ است. این آمار به خوبی نشان می‌دهد خانه‌های کوچک صرفا توان پاسخ به نیاز سرمایه‌ای دارد که به معنای ایجاد بستر سوداگری در بازار مسکن است. (به نمودار شماره یک مراجعه شود.)