گفت وگو نیاز اساسی جامعه

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ؛ در هر حال حوادث چند هفته اخیر را از ابعاد مختلفی می‌توان بررسی کرد اما فارغ از مصداق به نظر می رسد جامعه کنونی ایران دچار برخی آسیب های پایه است که قرار گرفتن در مصادیقی همچون حوادث تلخ پس از مرگ مهسا امینی می‌تواند آن را دچار بحران هایی کند. آسیب هایی که باید به طور جدی مورد توجه متولیان امر و سیاست گذاران قرار گیرد، بر این اساس به اختصار به سه نکته در هم تنیده اشاره می شود. از این واقعیت نمی توان چشم پوشید که بخش قابل تاملی از جامعه امروز ایران درگیر دو قطبی شده است. نکته ای که رئیس مجلس در مراسم تجلیل از پیش کسوتان دفاع مقدس شهرستان طرقبه شاندیز یا حداد عادل رئیس سابق مجلس نیز در نشست اخیر با استادان دانشگاه تهران به آن اشاره کردند و درباره آن هشدار دادند.

در این دو قطبی ها بخشی از جامعه در تضادی معنادار با بخش دیگر از جامعه قرار می‌گیرد و قطب ها چنان نسبت به دیگری احساس تضاد می‌کنند که اصولا حرف همدیگر را نمی شنوند و این برنتابیدن گاه چنان در این قطب بندی ها جدی می‌شود که حذف و از میدان به درکردن طرف مقابل تنها راه به نظر می رسد، آسیبی که حداقل در دو دهه گذشته به خصوص پس از حوادث سال 88 توسط دشمن خارجی برای تشدید آن برنامه ریزی دقیقی شده است. موضوعی که البته خواسته و ناخواسته، آگاهانه و ناآگاهانه توسط دوستان نادان یا نفوذی ها در داخل کشور نیز دنبال شده است. اگر موضوع ایجاد دوقطبی را به عنوان یکی از آسیب های جدی جامعه امروز ایران بدانیم به نظر نگارنده آن چه می‌تواند در کاهش شدت دوقطبی ها کمک موثر کند توسعه رواداری در جامعه به خصوص در بدنه جریان قطبی شده است. با توجه به آن چه گفته شد، به نظر می رسد دال مرکزی در ایجاد و توسعه رواداری در جامعه فراهم کردن بسترهای گفت وگوست، مسئله ای که رهبر انقلاب از دهه 80 با طرح مسئله راه اندازی کرسی های آزاد اندیشی در قالب نامه به جمعی از دانش‌آموختگان حوزه علمیه در تاریخ 81.11.16 و همچنین بیاناتشان در دیدار با جمعی از نخبگان علمی کشور در تاریخ 88.8.6 در خصوص ضرورت راه اندازی کرسی‌های مناظره، نقد، نظریه پردازی و آزاداندیشی در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی بر آن تاکید داشته و در فرصت های مختلف اجرای تمام و کمال آن را گوشزد و مطالبه کرده اند.

مطالبه ای که در 20 سال گذشته متاسفانه از سوی متولیان امر اجابت نشد و بر زمین مانده است. مطالبه ای که اگر از همان سال 81 انجام می‌شد طبیعتا بسترساز افزایش رواداری در جامعه و به تبع کاهش دوقطبی ها می بود. اینک پس از 20 سال کم‌توجهی مصوبه روز گذشته شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست رئیس جمهور برای راه اندازی «خانه ملی گفت وگوی آزاد» را می توان گامی در راستای احیای این مطالبه رهبر انقلاب دانست اما بدیهی است برای رسیدن به نقطه مطلوب و موثر در این باره راه زیادی باید پیموده شود.

کوتاه سخن این که جامعه امروز ایران از آسیب جدی دو قطبی شدن رنج می‌برد، دو قطبی هایی که در بحران هایی همچون بحران این روزهای کشور از بخش خاکستری جامعه به طور جدی یارگیری می‌کنند. مسئله ای که با تشدید دو قطبی ها و افزایش بدنه اجتماعی باعث تشدید رادیکالیسم و قربانی شدن مطالبات به حق جامعه می‌شود. برای کنترل این دو قطبی راهی جز افزایش «رواداری» در جامعه نخبگانی و الیت های دو قطبی ها و تسری آن به بخش خاکستری جامعه نیست و برای رسیدن به یک رواداری معقول یعنی هم افزایی بر اشتراک ها و تحمل افتراق ها راهی به جز گفت وگو نیست...

سید علی علوی - کارشناس مسائل سیاسی

انتهای پیام /