آقای پزشکیان جعفر مقصر نیست!
«هیچ‌کدام از نمایندگانی که من توفیق شنیدن صدایشان را.. داشتم، حتی نتوانستند یک کلمه از حرف‌هایی که قرار بود بگویند، بر زبان بیاورند. چرا؟ چون وقت‌شان کم بود. چون کل وقتی را که در اختیار داشتند به سلام و صلوات، خواندن آیه و حدیث، روایت و تبریک به‌مناسبت فلان اتفاق و محکوم کردن بهمان حادثه اختصاص می‌دادند و فرصت حرف زدن پیدا نمی‌کردند.»