آمادهباش بیمارستانها و کادر درمان
ابتلای پزشکان و پرستاران به کرونا بالا رفته و قراردادهای 89روزه از سر گرفته شده است.
روزنامه همشهری نوشت: «کرونا در حال اوجگیری است و تعداد شهرهای قرمز و نارنجی در نقشه رنگبندی کشور بالا رفته است. بر اساس آخرین آمار وزارت بهداشت، هماکنون چهار شهر در وضعیت قرمز، 14 شهر در وضعیت نارنجی، 142 شهر در وضعیت زرد و 288 شهر در وضعیت آبی به سر میبرند. از مراکز درمانی تهران هم خبر میرسد که تعداد موارد سرپایی در هفته گذشته، 121 نفر بوده، موارد بستری 104 نفر و فوتیها هم شش نفر بوده است. در همین مدت، افزایش قابل توجه بستری بیماران مبتلا به کرونا در 16 استان گزارش شده است. در هفت استان هم مواردی از افزایش بستریها دیده میشود.
حسین کرمانپور، مدیر اورژانس بیمارستان سینا، به همشهری میگوید که مراکز درمانی به حالت آمادهباش درآمدهاند: «بیمارستانهایی که بخشهای کرونایشان را با فروکشکردن بیماری، تعطیل کرده بودند از اواخر هفته گذشته بار دیگر این بخشها را فعال کردهاند. قبلا بخشی از اورژانسهای مراکز درمانی برای بیماران مبتلا به کرونا در نظر گرفته شده بودند اما حالا این بخشها گستردهتر شدهاند.»
بر اساس اعلام او در این شرایط فشار به بیمارانی وارد میشود که غیرکروناییاند؛ چرا که بخشهایی که برای آنها در نظر گرفته شده بود، کمتر میشود. این مسئول در بیمارستان سینا نسبت به شرایط پیش روی شیوع کرونا در کشور هشدار میدهد ولی با این حال تأکید میکند که مردم نسبت به گذشته هوشیارتر شده و روشهای درمانی را میدانند. از سوی دیگر قدرت بیماریزایی ویروس هم نسبت به گذشته کمتر شده است: «قطعا پیک جدید مانند پیکهای قبلی نخواهد شد، همان طور که پیک ششم مانند پیک پنجم نبود. احتمال میدهیم شرایط به سختی و دشواری گذشته نخواهد شد.»
او میگوید در شرایط فعلی باید از وقوع سه اشتباه جلوگیری کرد؛ یکی بیمهری به کادر درمان. یعنی بعد از فروکشکردن کرونا، اقدامات کادر درمان فراموش نشود و با اوجگرفتن آن، دست به دامان آنها شد. دومین اشتباه که از سوی تعدادی از مسئولان و بخشی از مردم صورت میگیرد، تصور پایان کروناست. کرمانپور ادامه میدهد: «ویروس کرونا این حقیقت را یادآور شد که دوران بیماریهای واگیردار به پایان نرسیده است؛ در حالی که پیش از این تمام تمرکزها، روی بیماریهای غیرواگیر بود. حالا میبینیم که بیشترین ضرر را همان بیماریهای ویروسی و واگیردار، به ما وارد کرده است.»
مدیر اورژانس بیمارستان سینا به سومین اشتباهی که نباید تکرار شود، اشاره میکند و میگوید: «ما باید همیشه ذخایر واکسن در انبارها داشته باشیم. الان مردم به مراکز واکسیناسیون مراجعه میکنند اما تنوعی در واکسنها نمیبینند. بنابراین ویترین ما باید همیشه پر از واکسن باشد.»
او در ادامه با اشاره به بالارفتن میزان مراجعه به مراکز درمانی، از ابتلای چندباره کادر درمان به کرونا خبر میدهد: «این افراد هم باید بهتدریج با دوز یادآور واکسینه شوند. به هر حال کادر درمان هم مانند سایر افراد جامعه، دچار بیپروایی شده و خیلی واکسن نمیزنند. به استناد گزارشها آنها هم در حال مبتلاشدن به کرونا هستند.»
بازگشت نیروهای 89روزه!
ماجرای ابتلای کادر درمان از جمله پرستاران به کرونا موضوعی است که از سوی محمد شریفیمقدم، دبیر کل خانه پرستار، هم مطرح میشود. او به همشهری میگوید: «اغلب پرستاران دوز سوم واکسن را تزریق کرده و بهتدریج دوز یادآور را هم میزنند. به هر حال به طور کلی میزان تزریق دوز یادآور در کشور پایین است. ما 150 تا 160 هزار پرستار داریم که اگر واکسن یادآور زده بودند، قطعا در آمارها مشخص میشدند.»
او با این حال تأکید میکند که پرستاران به دلیل ابتلای چندینباره به کرونا و تزریق سه دوز واکسن، از ایمنی خوبی برخوردارند.
او به اهمیت نقش پرستاران در دوران کرونا و بیمهریهایی که پس از فروکشکردن پاندمی به آنها شد، اشاره میکند: «نقش این افراد در دوران کرونا، نهتنها در ایران که در تمام دنیا انکارناپذیر است. در پیکهای اول تا سوم میزان ابتلا و مرگ در میان پرستاران خیلی بالا بود. در پیکهای چهارم و پنجم هم تا حدودی این روند ادامه داشت اما در پیک ششم کنترل شد؛ دلیل آن هم واکسیناسیون بود. به هر حال این گروه در پیک اول سختیهای زیادی کشیدند و با حداقل تجهیزات و امکانات فعالیت میکردند.»
او میگوید در دوران کرونا وعدههایی به این گروه داده شد اما هیچکدام از آنها محقق نشد: «یکی از وعدهها، تعرفهگذاری خدمات پرستاری بود. در روز پرستار دو سال پیش، مقام معظم رهبری دستور اجرای این قانون را دادند اما تاکنون این اتفاق نیفتاده و در جایی که اجرا شده، اجرانشدنش بهتر از اجراشدنش است؛ چرا که بسیار ناقص، عملی شده است.»
شریفیمقدم در این باره توضیح بیشتری میدهد و میگوید: «نزدیک به 15 سال از تصویب قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری میگذرد اما ارادهای برای اجرای کامل آن نیست. تنها درخواستی که پرستاران دارند این است که خدمات آنها مانند سایر گروههای بالینی، قیمتگذاری شود. در کتاب ارزش نسبی خدمات سلامت، 10 هزار خدمت تعریف شده که هشت هزار خدمت مختص پزشکان است و دو هزار خدمت برای گروههای بالینی مانند آزمایشگاهها، رادیولوژیها و... است. پرستاران میگویند مانند این گروهها برایشان قیمتگذاری خدمات صورت گیرد و این کف خواستههایشان است.»
ماجرا اما تنها به اجرای این قانون محدود نمیشود، جذب پرستار معضل دیگر مراکز درمانی و گروههای پرستاری در دوران کرونا بود؛ اتفاقی که منجر به جذب نیروهای 89روزه شد و با فروکشکردن کرونا با همین نیروها دیگر تمدید قرارداد نشد.
دبیر کل خانه پرستار که از همان ابتدا با این نوع استخدامها مخالف بود، میگوید: «کرونا که کم شد، قراردادها با این نیروهای 89روزه هم دیگر تمدید نشد. حالا که دوباره موارد ابتلا به کرونا در حال افزایش است، بار دیگر ماجرای قراردادهای 89روزه جان گرفته است. قراردادهای 89روزه، بهرهکشی از نیروی کار است.»
به گفته او هماکنون برخی از دانشگاههای علوم پزشکی در حال تمدید قراردادهای 89 روزه با پرستاران هستند؛ چرا که با افزایش موارد ابتلا میخواهند کمبود نیرویشان را جبران کنند.»