اختلافات لیست جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین در تهران / نگاه سیاسی یا شخصیت حوزوی؟

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، عصر امروز حجت‌الاسلام مصباحی مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز لیست انتخاباتی این تشکل روحانی برای انتخابات مجلس خبرگان در تهران اعلام کرد که به این شرح بود:

1_محمد علی موحدی کرمانی 2_ علیرضا اعرافی 3_محسن اسماعیلی 4_مصطفی پورمحمدی 5_سید محمد علی موسوی جزائری 6_حمید حوالی شهریاری 7_قربانعلی دری نجف آبادی 8_علی رازینی 9_حسینعلی سعدی 10_هادی صادقی 11_ غلامعلی صفایی 12_محسن قمی 13_محمود محمدی عراقی 14_ غلامرضا مصباحی مقدم 15_علی مومن پور 16_غلامعلی نعیم آبادی

ساعاتی بعد جامعه مدرسین نیز در بیانیه‌ای نامزدهای این نهاد حوزوی برای انتخابات مجلس خبرگان در سرتاسر کشور را اعلام کرد. فهرست جامعه مدرسین در تهران با نامزد‌های جامعه روحانیت اشتراک فراوانی داشت اما در میان 16 نامزد معرفی شده برای تهران، 5 اسم غیرتکراری وجود داشت.

مصباحی‌مقدم در توضیح به ائتلاف نرسیدن جامعتین اظهار داشت: در خصوص تهران گفتگوهای ما با هیات رییسه محترم جامعه مدرسین انجام شد و الحمدلله در اکثر موارد اشتراک داشتیم اما در مواردی جامعه روحانیت با آشنایی نسبت به فضای سیاسی و اجتماعی تهران و با لحاظ سوابق نامزدها، افرادی را به صورت اختصاصی معرفی کرد.

بنظر می‌رسد جامعه روحانیت مبارز در تدارک لیست خود تلاش کرده تا بیشتر نگاه سیاسی و رقابتی کردن فضا را بر نگاه حوزوی مقدم بدارد؛ حضور چهره‌هایی همچون مصطفی پورمحمدی دبیرکل جامعه روحانیت و وزیرسابق دادگستری، محسن اسماعیلی تنها عضو غیر ملبس مجلس فعلی خبرگان، علی رازینی از شخصیت‌های قدیمی دستگاه قضایی، حمید شهریاری رئیس سازمان تقریب مذاهب و هادی صادقی معاون فرهنگی قوه قضاییه را می‌توان دلیلی بر این نگاه دانست.

در حقیقت در این فهرست وزنه سابقه اجرایی _بخصوص در دستگاه قصایی و حقوقی_ سنگین‌تر است.

با این وجود جامعه مدرسین به‌دلیل کثرت اعضای ثبت‌نام کرده در انتخابات و همچنین نگاه حوزوی و علمی، چهره‌هایی را در لیست گنجانده که هم عضو جامعه مدرسین هستند و هم در حوزه و روحانیت از شأنیت خاصی برخوردار هستند.

حضور آیات دانش زاده مومن و رجبی که عضو این نهاد حوزوی هستند و یا آیات صلح میرزایی استاد حوزه و محمدرضا ناصری نماینده ولی‌فقیه در یزد، دلیل اختلاف بین دولیست جامعه روحانیت و جامعه مدرسین است.

البته این اختلاف مسبوق به سابقه است؛ برای مثال در انتخابات میان‌دوره مجلس خبرگان در سال 1400، از میان سه کاندیدای معرفی شده در تهران، یک کاندیدا بین لیست شورای وحدت و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب غیرتکراری بود.